Η ζωή της Adhara Pérez ξεκίνησε δύσκολα αλλά είχε μια σχεδόν απίστευτη εξέλιξη. Το κοριτσάκι γεννήθηκε στην πόλη του Μεξικού, σε μια υποβαθμισμένη γειτονιά της συνοικίας Τλάουακ, και σε ηλικία τριών χρονών διαγνώστηκε με το σύνδρομο Άσπεργκερ.
Στο σχολείο αντιμετώπισε το bullying. Οι συμμαθητές της την αποκαλούσαν «φρικιό» και οι δάσκαλοί της δεν ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξοι για το μέλλον της. «Σε έναν σχολικό χορό την είδα να παίζει μέσα σε ένα σπιτάκι.
Οι συμμαθητές της την κλείδωσαν μέσα και άρχισαν να τη φωνάζουν “φρικιό” και να τη χτυπούν» θυμόταν, χρόνια αργότερα, η μητέρα της, Nallely Sánchez, προσθέτοντας: «Δεν ήθελα να υποφέρει. Μου είπε ότι δεν θέλει να ξαναπάει σχολείο και έπεσε σε κατάθλιψη».
Η Adhara έπεφτε για ύπνο στη διάρκεια του μαθήματος, αλλά ούτε οι δάσκαλοι ούτε οι γονείς της είχαν υποψιαστεί το λόγο: είχε κατακτήσει προ πολλού την ύλη των μαθηματικών και το επίπεδο των μαθημάτων της τάξης της δεν είχε πλέον για εκείνη κανένα ενδιαφέρον.
Όμως οι γονείς της, αναζητώντας τη βοήθεια των ειδικών, κατέληξαν σε ένα κέντρο για χαρισματικά παιδιά, όπου άλλαξαν όλα.
Η μεγάλη ανατροπή της Adhara
Οι επιστήμονες, εκτελώντας μια σειρά από τεστ νοημοσύνης, διαπίστωσαν ότι το κορίτσι είχε IQ 162, υψηλότερο και από ιδιοφυΐες όπως ο Αϊνστάιν ή ο Χόκινγκ.
Δυστυχώς, στο Μεξικό δεν υπάρχουν δημόσια σχολεία για χαρισματικά παιδιά και οι γονείς της δεν είχαν τη δυνατότητα να πληρώνουν ιδιωτικά ιδρύματα.
Έτσι, η Adhara ολοκλήρωσε ταχύρρυθμα την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και σήμερα φοιτά στο πανεπιστήμιο, σπουδάζοντας ταυτόχρονα δύο αντικείμενα Μηχανικής.
Το μεγάλο της όνειρό είναι, ωστόσο, να σπουδάσει αστροφυσική και να γίνει αστροναύτης στη NASA. Ήδη το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, στις ΗΠΑ, της έχει προσφέρει υποτροφία, αλλά πρέπει να ολοκληρωθεί πρώτα η διαδικασία έκδοσης της βίζας της.
Στο μεταξύ, το 10χρονο κορίτσι έχει χαρακτηριστεί από το περιοδικό «Forbes» μία από τις 100 πιο ισχυρές γυναίκες του Μεξικού και έχει γράψει ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο με τίτλο «Μην τα παρατάς».
Ονειρεύεται, επίσης, να υποστηρίξει παιδιά με αυτισμό και να κάνει τις επιστήμες πιο συμπεριληπτικές για τα κορίτσια.
«Όποια κατάσταση κι αν έχουν, ή δεν έχουν, τα παιδιά μας, οι γονείς πρέπει πάντα να υποστηρίζουν τα όνειρά τους, γιατί τα όνειρα βγαίνουν αληθινά, με την ισότιμη υποστήριξη παιδιών και γονιών» είναι το αισιόδοξο μήνυμα που θέλει να περάσει, σήμερα, η μητέρα της.
Γιώργος Λαμπάτος: Αισθάνομαι ντροπή που είμαι έτσι, μόνο δουλειά ζήτησα
