H διατροφή έχει ζωτική σημασία για τη σωστή διαβίωση ενός ατόμου, ενώ, όπως όλες οι επιστήμες, εξελίσσεται με την πάροδο των χρόνων, με τις νέες έρευνες και τα νέα δεδομένα και εργαλεία που έχουν στα χέρια τους οι ειδικοί.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι πολλές διατροφικές συστάσεις που χρησιμοποιούνταν πλέον έχουν αλλάξει και είτε δεν ισχύουν καθόλου είτε έχουν αναθεωρηθεί.
Παρακάτω εντοπίζουμε ορισμένες από τις πιο συνηθισμένες διατροφικές συστάσεις που έχουν αλλάξει μέσα στα χρόνια.
Τι λέγαμε: «Τα αυγά αυξάνουν τη χοληστερόλη»
Τι γνωρίζουμε σήμερα: Εάν υπάρχει ένα πράγμα στο οποίο είναι καλά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αυτό είναι να μας τρομάζουν! Ναι, τα τρόφιμα με υψηλή χοληστερόλη μπορούν να αυξήσουν την LDL ή «κακή» χοληστερόλη στους περισσότερους ανθρώπους, αλλά σε σχετικά μικρό βαθμό κατά μέσο όρο. Τα αβγά αυξάνουν τη χοληστερόλη μόνο σε μια μειοψηφία υγιών ανθρώπων.
Η διαιτητική χοληστερόλη φαίνεται να έχει λιγότερη επίδραση στους νέους και φαίνεται να αυξάνει την LDL περισσότερο όταν η διατροφή έχει υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες (και συνεπώς χαμηλή σε λιπαρά).
]Επιπλέον, ορισμένα από τα μικροθρεπτικά συστατικά και άλλες βιοδραστικές ενώσεις στον κρόκο του αβγού θα μπορούσαν να επηρεάσουν την απορρόφηση της χοληστερόλης, ενώ πολλές μελέτες απέτυχαν να βρουν αύξηση της χοληστερόλης στους ωοπαραγωγούς.
Ακόμα περισσότερο, αν και μια ανασκόπηση μελετών (ένας τύπος μελετών παρατήρησης) συνέδεε την υψηλότερη κατανάλωση χοληστερόλης ή αβγών με υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων (CVD) και θνησιμότητας από όλες τις αιτίες με τρόπο δόσης-απόκρισης, κλινικές δοκιμές (ένας αυστηρότερος τύπος μελέτης) δε διαπίστωσαν συσχέτιση μεταξύ των αβγών και της CVD, εκτός από ορισμένους ανθρώπους που «υπερ-ανταποκρίνονται» στη διατροφική χοληστερόλη.
Τι λέγαμε: «Το κόκκινο κρέας προκαλεί καρκίνο»
Τι γνωρίζουμε σήμερα: Οι απόλυτες δηλώσεις είναι ο λόγος για τον οποίο έχουμε τόσο πολλούς μύθους αναφορικά με τη διατροφή. Ο καρκίνος είναι ιδιαίτερα δύσκολο να συζητηθεί απόλυτα. Άλλωστε, σχεδόν όλα όσα τρώμε έχουν τη δυνατότητα να εμπλέκονται στην ανάπτυξη του καρκίνου, ωστόσο το κόκκινο κρέας έχει εντοπιστεί ως πιθανός ένοχος.
]Ορισμένες ενώσεις, όπως οι πολυαρωματικοί υδρογονάνθρακες (PAH), που βρίσκονται στα καπνιστά κρέατα, έχει βρεθεί ότι βλάπτουν το γονιδίωμα και η βλάβη του γονιδιώματος είναι το πρώτο βήμα για τον πιθανό καρκίνο.
Τα τρέχοντα στοιχεία υποδηλώνουν ότι τα επεξεργασμένα κόκκινα κρέατα, ιδιαίτερα εκείνα που «αρπάζουν» κατά το μαγείρεμα, μπορούν να αποτελέσουν μεγαλύτερο κίνδυνο καρκίνου για άτομα με κακή διατροφή και τρόπο ζωής.
Αλλά, αν μετριάσουμε την πρόσληψη κόκκινου κρέατος, ασκούμαστε τακτικά, τρώμε φρούτα και λαχανικά, καταναλώνουμε σε επάρκεια φυτικές ίνες, δεν καπνίζουμε και πίνουμε αλκοόλ με μέτρο, η επίδραση του κόκκινου κρέατος στον καρκίνο δεν είναι κάτι που πρέπει να μας ανησυχεί.
]Ωστόσο, αν σκοπεύουμε έτσι κι αλλιώς να μειώσουμε την κατανάλωση κόκκινου κρέατος, μπορούμε να ξεκινήσουμε απομακρύνοντας από τη διατροφή μας καπνιστά ή πολύ επεξεργασμένα κρέατα και αλλαντικά.
Τι λέγαμε: «Η vegan διατροφή μάς στερεί θρεπτικά συστατικά»
Τι γνωρίζουμε σήμερα: Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν λανθασμένα ότι μια vegan δίαιτα δεν παρέχει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και βιταμίνες που χρειάζονται για να είναι υγιείς. Ωστόσο, σήμερα γνωρίζουμε ότι τα φυτικά τρόφιμα παρέχουν σχεδόν όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειαζόμαστε.
Η μόνη εξαίρεση είναι η βιταμίνη Β12. Οι πηγές της αμφισβητούνται συνήθως σε σχέση με τον βιγκανισμό, καθώς η κύρια πηγή της (εκτός από τα συμπληρώματα) είναι τα ζώα και τα ζωικά προϊόντα.
Η πραγματικότητα είναι ότι οι vegans μπορούν να επιτύχουν την πρόσληψη που χρειάζονται, αν και οι μόνες αξιόπιστες πηγές είναι συμπληρώματα ή εμπλουτισμένα τρόφιμα, οπότε είναι σημαντικό για εκείνους να διασφαλίσουν ότι λαμβάνουν το απαραίτητο ποσό από αυτά. Σύμφωνα με τον φορέα The Vegan Society, η έλλειψη σιδήρου είναι η πιο κοινή ανεπάρκεια στον κόσμο.
Αυτό μπορεί να συμβεί ανεξάρτητα από το αν κάποιος είναι κρεατοφάγος ή όχι, καθώς υπάρχουν συχνά πολλοί παράγοντες. Τα καλά νέα είναι ότι ο σίδηρος είναι άμεσα διαθέσιμος από πολλά φυτά. Παραδείγματα περιλαμβάνουν φακές, ρεβίθια, φασόλια, τόφου, κάσιους, λάχανο, κινόα, σπόρους κολοκύθας, αποξηραμένα βερίκοκα, σύκα και σταφίδες.
Τι λέγαμε: «Τα πέντε γεύματα την ημέρα είναι απαραίτητα για τον μεταβολισμό»
Τι γνωρίζουμε σήμερα: Ο μεταβολικός ρυθμός είναι ο αριθμός των θερμίδων που καίει το σώμα μας μέσα σε μια δεδομένη χρονική περίοδο. Η ιδέα ότι η κατανάλωση συχνότερων, μικρότερων γευμάτων αυξάνει τον μεταβολικό ρυθμό είναι ένας επίμονος μύθος. Είναι αλήθεια ότι η πέψη ενός γεύματος αυξάνει ελαφρώς τον μεταβολισμό και αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως θερμική επίδραση των τροφίμων.
Ωστόσο, η συνολική ποσότητα τροφής που καταναλώνεται καθορίζει την ποσότητα ενέργειας που καταναλώνεται κατά την πέψη. Η κατανάλωση τριών γευμάτων 800 θερμίδων θα προκαλέσει το ίδιο θερμικό αποτέλεσμα με την κατανάλωση έξι γευμάτων 400 θερμίδων.
Δεν υπάρχει κυριολεκτικά καμία διαφορά. Πολλαπλές μελέτες συνέκριναν την κατανάλωση πολύ μικρότερων με λιγότερα μεγαλύτερα γεύματα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει σημαντική επίδραση ούτε στον μεταβολικό ρυθμό ούτε στη συνολική απώλεια λίπους.
