Η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται μπροστά σε μια νέα τραπεζική κρίση που ξεκίνησε στις ΗΠΑ και μεταδίδεται ταχύτατα στην Ευρώπη μέσω της κατάρρευσης και διάσωσης της ελβετικής Gredit Suisse. Η συμφωνία διάσωσης που ανακοινώθηκε προβλέπει για πρώτη φορά το μηδενισμό της αξίας των ομολόγων AT1 ή «CoCo» (contingent convertibles), των τίτλων δηλαδή μειωμένης εξασφάλισης.
Με μια απόφαση «εξαφανίστηκαν» κεφάλαια συνολικού ύψους 17 δις δολαρίων. Η είδηση από μόνη είναι αρκετή για να ανησυχήσει τόσο τους επενδυτές, μικρούς και μεγάλους, όσο και τους Έλληνες πολίτες που πλήρωσαν άδικα και αναλογικά πολύ ακριβά την προηγούμενη τραπεζική κρίση του 2008.
Οι καθησυχαστικές δηλώσεις της κυβέρνησης της ΝΔ είναι προφανές ότι δεν πείθουν ούτε κατ΄ ελάχιστο τον ελληνικό λαό.
Και αν σήμερα η κατάσταση των συστημικών τραπεζών είναι καλύτερη από την αντίστοιχη θέση τους το 2010, η εγχώρια οικονομική συγκυρία και οι νέοι κίνδυνοι που αναδύονται λόγω της απουσίας κυβερνητικών πολιτικών ανάσχεσης του πληθωρισμού, εντείνει ασφαλώς την ανησυχία.
Με αφορμή όμως τη νέα αυτή τραπεζική κρίση, είναι κρίσιμο να αναδειχτεί μια άλλη παράμετρος των κυβερνητικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών που δεν αφορά τις τράπεζες αλλά την επιχειρούμενη σταδιακή ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος.
Η ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης που θέσπισε η κυβέρνηση της ΝΔ είναι πολύ πιθανό ότι έχει εκθέσει κεφάλαια ασφαλισμένων ακόμα και σε επισφαλείς επενδύσεις, όπως αυτές που εξαϋλώθηκαν για τη διάσωση της ελβετικής τράπεζας. Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι πώς θα μπορούσαν οι ασφαλισμένοι να γνωρίζουν ή να προβλέψουν τέτοιου τύπου παγκόσμιες οικονομικές κρίσεις και να προστατεύσουν τους ατομικούς τους λογαριασμούς αποταμίευσης, τη στιγμή που ακόμα και τα funds των επαγγελματιών επενδυτών με τα πολύ μεγάλα τμήματα ανάλυσης αγοράς αιφνιδιάστηκαν και απώλεσαν κεφάλαια συνολικού ύψους 17 δις δολαρίων.
Η κατάρρευση της Gredit Suisse και η συμφωνία διάσωσης που ακολούθησε είναι ένα γεγονός που πείθει και τον πλέον φανατικό οπαδό του νεοφιλελευθερισμού για την αναγκαιότητα διατήρησης του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος ώστε αυτό να μπορεί να εγγυηθεί σε κάθε περίσταση την απόδοση συντάξεων.
Ως ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, είχαμε αναδείξει τους κινδύνους που κρύβονται πίσω από τέτοιου τύπου ιδιωτικοποιήσεις. Η πραγματικότητα σήμερα μας δικαιώνει, καθιστώντας επιτακτική την άμεση κατάργηση των διατάξεων ιδιωτικοποίησης της επικουρικής ασφάλισης και την διασφάλιση, την περιφρούρηση και τη βελτίωση του δημοσίου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Λευτέρης Αβραμάκης: Ακόμα ψηλά η τιμή στο πετρέλαιο!
