Είναι ήρωες οι γονείς που δραστηριοποιούνται και αγωνίζονται για τα δικά τους παιδιά
Δεν την χαρακτηρίζω σπουδαία επειδή θεωρώ ότι είναι καλύτερη από κάθε άλλη μαμά που αγαπά και φροντίζει το παιδί της παρά τις δυσκολίες, αλλά επειδή με τη σελίδα που έχει φτιάξει στο Facebook βοηθά στην ορατότητα ανθρώπων που μέχρι πριν λίγες δεκαετίες οι δικοί τους τους έκρυβαν (πολλοί τους κρύβουν ακόμα).
Κατά τη γνώμη μου είναι ήρωες οι γονείς που δραστηριοποιούνται και αγωνίζονται και για τα δικά τους παιδιά και των άλλων – λαμπρό παράδειγμα η Λένα Στυλιανού, θεία μου, που κάνει εδώ και δεκαετίες, ακούραστα, εξαιρετική δουλειά ως Πρόεδρος της Εταιρίας Σπαστικών Βορείου Ελλάδος.
Στη σελίδα Η ζωή με το Γιάννη παρακολουθούμε την καθημερινότητά τους, μέσα από αφηγήσεις, φωτογραφίες και βίντεο.
Εντάξει!Κλαίω!????????????Ήρθε πάλι λάθος καράβι στο λιμάνι..ο Γιάννης δεν υπήρχε περίπτωση να μη μπεί..Για πότε πήγα σε πρακτορείο ακύρωσα εισιτήρια κίτρινου πλοίου,αγόρασα εισιτήρια άσπρου πλοίου,παράτησα βαλίτσες σε καφενείο να πάει να τις πάρει η κόρη μου που θα έρθει με κίτρινο πλοίο,άρπαξα Γιάννη και δυό περσικές γάτες σε κλουβιά κ μπήκα μέσα μόνο η τρέλλα μου το ξέρει!Ο Γιάννης χαρούμενος δίπλα μου..
Publiée par Η ζωή μου με τον Γιάννη sur Dimanche 6 août 2017
Πως αντιλαμβάνεται ο Γιάννης τον χρόνο;Με τις διακοπές από το σχολείο φυσικά!Εδώ και δυό βδομάδες άρχισε τα "όχι σχολείο" "βαλίτσες" "καράβια" "αεροπλάνο"!Κατάλαβε με την αλλαγή των ρούχων τα κοντομάνικα κλπ ότι κάπου εδώ πάμε στο εξοχικό μας.Νομίζω ότι φέτος θέλει να το επισπεύσουμε το πράγμα,να τελειώσει αυτός ο μήνας γρήγορα,γιατί λέει συνέχεια "Ιούλιος"!
Publiée par Η ζωή μου με τον Γιάννη sur Lundi 12 juin 2017
Γιουπί!!!Ο Γιάννης μετά από 19 χρόνια έβαλε το κεφάλι του μέσα στο νερό της θάλασσας!!!!!!!!!!19 χρόνια τον παρακαλάω να…
Publiée par Η ζωή μου με τον Γιάννη sur Dimanche 23 juillet 2017
Την βλέπετε την πονηριά του;Πάει να με προσπεράσει ενώ ξέρει ότι δεν έχουμε φτάσει στο σημείο που τον αφήνω να ποδηλατίσει μπροστά μου!Πάμε για μπάνιο μπαμπουλωμένοι από τον αέρα..
Publiée par Η ζωή μου με τον Γιάννη sur Lundi 17 juillet 2017
Πόσο αγαπάει ο Γιάννης το ποδήλατο!Και σκέφτομαι πόσα καλοκαίρια μου έσπαγε η μέση όταν σκυμένη από πάνω του προσπαθούσα να τον μάθω να σπρώχνει κάτω το πετάλι με το πόδι του..Και κάποια στιγμή έκανε το κλικ μόνος του και άρχισε να κάνει ποδήλατο!Οι αυτιστικοί σ´ακούνε κ σε βλέπουν αλλά το "κλικ" το κάνουν στον δικό τους χρόνο.
Publiée par Η ζωή μου με τον Γιάννη sur Samedi 15 juillet 2017
Η απάντηση της μητέρας ήταν η εξής (και ήταν υποδειγματική):
Πέρυσι ο Γιάννης,ο οποίος έχει βαρύ αυτισμό με βαριά νοητική υστέρηση άνω του 80% αναπηρία,έκλεισε τα 18. Ενηλικιώθηκε δηλαδή. Για 18 χρόνια έκλαιγα στα γενέθλια του. Έστελνα την τούρτα στο σχολείο και περίμενα να περάσει η μέρα. Του Γιάννη έτσι κι αλλιώς καρφί δεν του καιγόταν. Ούτε καταλάβαινε ούτε έτρωγε από την τούρτα,ούτε ήθελε να τραγουδάμε. Αποφάσισα λοιπόν ν´αλλάξω εγώ. Να μην κλαίω πιά αλλά να γιορτάζω κάθε μέρα μαζί του. Πήγα και αγόρασα την πιό ακριβή τούρτα, με τον Τόμας το τρενάκι που αγαπάει, την άφησα στην τραπεζαρία μία ολόκληρη μέρα με τον Γιάννη να την κοιτά από μακριά. Προς το βράδυ πήγε και κάθησε μπροστά της και την κατέστρεψε σαν πλαστελίνη. Τον άφησα.Τούρτα του ήταν. Από εκείνη τη μέρα προσπαθώ να μην κλαίω τόσο…
Έτρεξα τον μαραθώνιο του Βερολίνου ως πρέσβειρα του ιδρύματος ΙΠΑΠ Η Θεοτόκος όπου βοηθάει παιδιά κ ενήλικες αυτιστικούς μέσω των εργαστηρίων τους να βρουν εργασία σ´ένα τόπο που κάτι τέτοιο το λες κ επιστημονική φαντασία. Και τον Νοέμβριο θα τρέξω το μαραθώνιο της Νέας Υόρκης για τον παγκόσμιο οργανισμό ενημέρωσης και έρευνας για τον αυτισμό OAR RUN FOR AUTISM.
Και έφτιαξα αυτή τη σελίδα για να δείτε πως είναι η ζωή ενός αυτιστικού ανθρώπου.Γιατί πολλοί ακόμα με ρωτάνε τι είναι αυτισμός.Γιατί ζούμε σε μιά χώρα που «κοιτάμε»την αναπηρία και δεν έχουμε μάθει να ζούμε με αυτή σαν κάτι το φυσιολογικό.Άλλος γεννιέται με δύο χέρια άλλος όχι,άλλος με δυό πόδια άλλος είναι σε καροτσάκι,άλλος βλέπει άλλος όχι κλπ.
Στις άλλες χώρες οι ΑΜΕΑ κυκλοφορούν ανάμεσα μας στην Ελλάδα όχι. Εδώ μας κόβουν τις θεραπείες,τα επιδόματα.. Η αναπηρία δεν πρέπει να κρύβεται.Δεν κολλάει.
Για όλα αυτά γράφω για τον Γιάννη και θα συνεχίσω. Δεν εκθέτω κανένα. Όποιος θέλει δεν την ακολουθεί απλά. Έχω πάρει τόσα χιλιάδες μηνύματα αγάπης και σας ευχαριστώ όλους.
