Ποιος είναι ο άνθρωπος πίσω από το γιγαντιαίο γκράφιτι του Τσε Γκεβάρα
Ο Jorit Agoch, Ιταλός street artist, παρουσίασε πρόσφατα ένα από τα μεγαλύτερα έργα που έχουν δημιουργηθεί με το πρόσωπο του Τσε Γκεβάρα, με αφορμή τη συμπλήρωση 51 ετών από τη δολοφονία του.
Για τον Jorit, το γκράφιτι είναι μια φωνή διαμαρτυρίας και σε συνέντευξή του στο δίκτυο teleSUR, δηλώνει: «η ζωή μου έχει νόημα μόνο αν συνεισφέρει με κάποιον τρόπο στην πρόοδο της ανθρωπότητας».
Πρόκειται για τον ίδιο καλλιτέχνη που το καλοκαίρι δημιούργησε στο τείχος της Βηθλεέμ ένα γκράφιτι με το πρόσωπο της Παλαιστίνιας ακτιβίστριας Αχέντ Ταμίμι, εν όψει της αποφυλάκισής της. Λίγο αργότερα, εξ αιτίας αυτού του γκράφιτι, προφυλακίστηκε και τελικά απελάθηκε από το Ισραήλ.
Ο Jorit περιγράφει τη δουλειά του ως μια μικρή συνεισφορά στους αγώνες «για απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τον ιμπεριαλισμό και την αποικιοκρατία».
Ο Jorit αφιερώνει το γκράφιτι του Τσε Γκεβάρα «σε εκείνους που συνεχίζουν να αγωνίζονται ενάντια στην κοινωνία που γίνεται όλο και λιγότερο ανθρώπινη».
«Ο αγώνας των Παλαιστίνιων είναι ο αγώνας του κόσμου για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τον ιμπεριαλισμό και την αποικιοκρατία. Έκανα ό,τι μπορούσα, μια σταγόνα στον ωκεανό της αδικίας», σχολίασε για το γκράφιτι με την Αχέντ Ταμίμι.
Γκράφιτι με τον Ντιέγκο Μαραντόνα
Γκράφιτι με τον Αργεντίνο ακτιβιστή Santiago Maldonado, που στήριξε τον αγώνα του λαού των Μαπούτσε και δολοφονήθηκε από τις κρατικές δυνάμεις ασφαλείας.
Οι κόκκινες γραμμές στα πρόσωπα που απεικονίζει είναι αναφορά σε παραδοσιακές μαγικές τελετές της Αφρικής, και συγκεκριμένα στη διαδικασία του σκαριφισμού. Είναι η τελετή για τη μετάβαση από την παιδικότητα στην ενηλικίωση, που συνδέεται συμβολικά με τη στιγμή που το άτομο γίνεται επίσημα μέλος της φυλής.
«Για μένα η έννοια της φυλής δεν σημαίνει μια οπισθοδρόμηση ή μια επιστροφή σε προγενέστερες μορφές κοινωνικής οργάνωσης. Σημαίνει ότι στη βάση των ανθρώπινων αναγκών βρίσκεται η κοινότητα, ως πεδίο ανάπτυξης, όπου όλοι συνεργάζονται για τη συλλογική πρόοδο», εξηγεί.
Αρκετά από τα έργα του δείχνουν μια πιο ανθρώπινη πλευρά των σύγχρονων κοινωνικών ζητημάτων, όπως αυτό των αστέγων. «Η κοινωνία απομακρύνεται επικίνδυνα από την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης», σχολιάζει. Και προσπαθεί μέσα από την τέχνη του να καταδικάσει αυτή την απομάκρυνση.
