Η Laurie έχασε με τραγικό τρόπο την κόρη της πριν από τέσσερα χρόνια και παραπάνω σε ένα τρομερό αυτοκινητιστικό δυστύχημα
Η Laurie Pierce και ο Garret Leopold έχουν ένα ξεχωριστό δέσιμο μεταξύ τους. Η Laurie έχασε με τραγικό τρόπο την κόρη της πριν από τέσσερα χρόνια και παραπάνω σε ένα τρομερό αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Η κόρη της Laurie, η Amanda Pierce ήταν δωρήτρια οργάνων, πράγμα που σήμαινε ότι τα όργανά της, συμπεριλαμβανομένης και της καρδιάς της, θα χρησιμοποιούνταν για να σωθούν οι ζωές άλλων ανθρώπων.
«Ήταν πολύ όμορφη τόσο εξωτερικά αλλά κυρίως εσωτερικά», ανέφερε η μητέρα της Amanda,η Laurie. «Ήταν αγαπητή και όμορφη. Έβλεπε τους ανθρώπους με την καρδιά και όχι με τα μάτια της».
Ένας από αυτούς ήταν και ο Garret.
Ο Garret διαγνώστηκε με μία σπάνια καρδιακή ασθένεια όταν ήταν μωρό ακόμη. Η διαταραχή από την οποία έπασχε είναι γνωστή ως «σύνδρομο υποπλαστικής αριστερής κοιλίας», που σημαίνει ότι η αριστερή κοιλία της καρδιάς δεν μπορεί να αναπτυχθεί επαρκώς.
Το αγόρι έλαβε την καρδιά της Amanda αμέσως σχεδόν μετά το ατύχημα και ανέκαμψε πλήρως. Χρόνια αργότερα, τόσο ο Garret όσο και η Laurie αποφάσισαν να ξανασυναντηθούν σε μία πολύ ξεχωριστή εκδήλωση.
Η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία οργάνωσε μία εκδήλωση όπου ο Garret και η Laurie θα χόρευαν μαζί για να απονέμουν φόρο τιμής στην Amanda.
«Σκεφτείτε πόσο ξεχωριστό είναι να χορεύεις με τη μητέρα της δωρήτριάς σου. Είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ», θυμάται ο Garret.
«Ήταν μαγική στιγμή», συμφωνεί και η Laurie. «Όλη η αίθουσα ήταν πλημμυρισμένη με αγάπη. Ήταν απίστευτη η γενναιοδωρία των ατόμων που βρίσκονταν εκεί. Ήταν μία μαγική νύχτα».
Και σίγουρα, η στιγμή που μοιράστηκαν μεταξύ τους ήταν πολύ ξεχωριστή και συγκινητική.
«Σημαίνει τόσα πολλά τόσο για εμένα όσο και για εκείνη», είπε ο Garret. «Είναι κάτι που θα θυμάμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου».
Η ιστορία του Garret και της Laurie έγινε γνωστή στα κοινωνικά δίκτυα και πολλοί ήταν αυτοί που τους έδειξαν το θαυμασμό και την αφοσίωσή τους. Κάποιοι ανέφεραν ακόμη και τις προσωπικές τους ιστορίες σχετικά με το πώς η δωρεά οργάνων αγγίζει πραγματικά τις ζωές των ανθρώπων.
«Θεωρώ ότι είναι υπέροχο να επιτρέπεται στον λήπτη να συναντά την οικογένεια των δωρητών έτσι ώστε να μπορούν να διαπιστώσουν και οι ίδιοι τι σπουδαίο δώρο ήταν το δωρηθέν όργανο του σώματος» (Macia Zanic).
«Ο σύζυγός μου, ο Pete, έλαβε νεφρό από μία κυρία στο Ohio, που πέθανε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ευχαριστούμε την οικογένεια για αυτήν την ανιδιοτελή πράξη. Ο σύζυγός μου περίμενε 4 χρόνια και τώρα είναι καλά» (Kathy D).
Οι δυο τους είναι πολύ δεμένοι μεταξύ τους και αγκαλιάζονται συχνά όταν τους δίνεται η ευκαιρία.
