Ούτε μία ούτε δύο ούτε τρεις… 54 παραλίες της Μεγάλης Βρετανίας έχουν καθαριστεί από σκουπίδια και πλαστικά, χάριν στο πείσμα και την ευσυνειδησία μίας καταπληκτικής γιαγιάς από την Αγγλία
Μαθήματα ανιδιοτελούς προσφοράς παραδίδει εδώ και περίπου ένα χρόνο μία 70χρονη γυναίκα από την Κορνουάλη της Μεγάλης Βρετανίας, η οποία έχει βάλει ως σκοπό της ζωής της να αφήσει τις ακτές της πατρίδας της πεντακάθαρες για τις επόμενες γενιές.
Η Πατ Σμιθ, λοιπόν, αφού είδε κι απόειδε από την συνεχιζόμενη ρύπανση του πλανήτη και ειδικότερα των θαλασσών, αποφάσισε να μην αφήσει τα πράγματα στην τύχη τους κι εδώ και περίπου 12 μήνες, περιοδεύει σε διάφορες ακτές των βρετανικών νησιών με έναν μοναδικό σκοπό: να μην αφήσει ούτε δείγμα σκουπιδιού σε καμία από όσες παραλές επισκέπτεται…
Κι αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα της δράσης της Σμιθ, που παρουσιάζει το BrighSide, η 70χρονη Βρετανίδα βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο, καθώς από την έναρξη της δράσης της μέχρι σήμερα, 54 ολόκληρες παραλίες της ευρύτερης περιοχής, έχουν γίνει κυριολεκτικά… «λαμπίκο».
Η Πατ Σμιθ ξεκίνησε την «εκστρατεία» της για την αντιμετώπιση της ρύπανσης των θαλασσών μετά την παρακολούθηση διάφορων ντοκιμαντέρ σχετικά με το μείζον περιβαλλοντικό πρόβλημα, ενώ δηλώνει αποφασισμένη να επεκτείνει την δράση της και σε άλλες ακτές της χώρας.
Όπως αναφέρει η ίδια η 70χρονη «κυνηγός σκουπιδιών» το βράδυ μετά την προβολή του πρώτου ντοκιμαντέρ δεν μπορούσε να κλείσει μάτι εξαιτίας του προβληματισμού και της θλίψης που ένιωθε για την κατάσταση του πλανήτη και το επόμενο πρωί αποφάσισε να οργανώσει την δική της συμβολή στην σωτηρία των ωκεανών. Αφού κατέγραψε τις ακτές που έχριζαν άμεσου καθαρισμού, ξεκίνησε να οργώνει ολόκληρη την Κορνουάλη, μαζεύοντας σκουπίδια κι επικίνδυνα πλαστικά, ενώ κάθε εβδομάδα ολοκλήρωνε κι από έναν καθαρισμό.
Η ιστορία της Σμιθ, όπως είναι φυσικό, έχει κερδίσει μία θέση στα πρωτοσέλιδα του βρετανικού τύπου, με την ίδια να καλεί τους συμπατριώτες της να αναλάβουν κι εκείνοι με τη σειρά τους τις ευθύνες τους, ώστε ο κόσμος που θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές να μην είναι στα πρόθυρα της ολοκληρωτικής καταστροφής.
Πάντως, το μόνο σίγουρο, είναι πως με μορφές σαν την Πατ Σμιθ το μέλλον προοιωνίζεται λίγο πιο αισιόδοξο…
