Αναλυτικά η ομιλία του βουλευτή Σερρών Κώστα Μπούμπα στην Επιτροπή Περιφερειών με θέμα ημερήσιας διάταξης: «Προτάσεις για ένα νέο στρατηγικό σχέδιο περιφερειακής ανάπτυξης».
Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Πρόεδρε. Να χαιρετίσω και εγώ το Συνέδριο της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος και όλους τους Περιφερειάρχες που είναι εκεί, διότι, πραγματικά δίνουν μία μάχη αλλά πρέπει να είναι μάχη ουσίας. Υπηρέτησα αυτό το μεγάλο σχολείο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο δεύτερο βαθμό στην Περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας, μαζί με τον Κυριάκο Βελόπουλο και Περιφερειάρχη βέβαια τον Απόστολο Τζιτζικώστα με τον οποίο μας συνδέει μια φιλία. Μου δίδαξε πολλά η Αυτοδιοίκηση για να ασκώ καλύτερα το κοινοβουλευτικό μου έργο. Έχω αποκομίσει εμπειρίες.
Θα πρέπει να σπάσουμε αβγά, να το πω έτσι απλά στην καθομιλουμένη. Σήμερα, για να μην εθελοτυφλούμε και για να μην είμαστε ρομαντικοί, το αθηνοκεντρικό μοντέλο,όπως είναι δομημένο εδώ και δεκαετίες, θέλει όμηρο και δέσμιο την Τοπική Αυτοδιοίκηση, για δικούς του λόγους. Χωρίς πόρους, με μία επαιτεία από πλευράς της Αυτοδιοίκησης, δεν μπορεί να αρθεί μια ουσιαστική περιφερειακή ανάπτυξη, μία πραγματική αποκέντρωση, όπως προστάζουν οι καιροί, αλλά μιας και είναι στη γηραιά, στην ενωμένη γηραιά ο Απόστολος Τζιτζικώστας, δεν λέμε η Ευρώπη των λαών, ούτε η Ευρώπη των κρατών, λέμε η Ευρώπη των Περιφερειών και αυτό δεν είναι τυχαίο.
Η περιφέρεια παίζει έναν κομβικό ρόλο για την ανάπτυξη αυτού που ευαγγελίζεται η εκάστοτε κυβέρνηση ως επιτελικό κράτος. Σήμερα,όμως,το είπε ο κ. Αγοραστός και είπε μια μεγάλη αλήθεια, η Αποκεντρωμένη Περιφέρεια είναι αυτή η οποία καπελώνει και ας μας επιτραπεί η λέξη, την αιρετή περιφέρεια. Σε σημαντικά και ζωτικής σημασίας ζητήματα, όπως για παράδειγμα το χωροταξικό, ότι δεν περνάει από την αιρετή περιφέρεια στρίβει δια του αρραβώνος μέσω της αποκεντρωμένης. Εκκρεμούν πόροι, πόροι οικονομικής φύσεως, θα αφήσω τα προγράμματα των ευρωπαϊκών προδιαγραφών, θα πάω για όλα όσα έχουν υποσχεθεί τις τελευταίες δεκαετίες και για τον πρώτο και τον δεύτερο βαθμό της Αυτοδιοίκησης. Πάρε παράδειγμα τα παρακρατηθέντα, τα χρήματα που οφείλονται από τα τέλη κυκλοφορίας, από τον ΦΠΑ, από τον περιβόητο φόρο ζύθου, που έχουν υποσχεθεί στην Αυτοδιοίκηση.
Αν λοιπόν το κράτος αυτό πρέπει να καταλάβει, ότι η Αυτοδιοίκηση είναι ένας σημαντικός δορυφόρος, όπου νομοτελειακά πρέπει να λειτουργήσει ο πυρήνας, ο πυρήνας, αν θέλετε, της ανάπτυξης του κράτους, ο δορυφόρος αυτός,όμως, που παίζει ένα κομβικό ρόλο στην τροχιά του, πρέπει να έχει πόρους και πρωτοβουλίες. Το να βάζουμε κομματικές αγκυλώσεις, να θεωρούμε τον κάθε Δήμαρχο ή τον κάθε Περιφερειάρχη, είτε με το ένα κόμμα είτε με το άλλο, βάζοντάς του μια γαλάζια απόχρωση, αυτό σημαίνει, ότι το αθηνοκεντρικό μοντέλο, αν θέλετε, εμείς εδώ που είμαστε στο Κοινοβούλιο, δεν θέλει να εκχωρήσει αυτές τις εξουσίες για να ελέγχει την κατάσταση, να πούμε μια πραγματική εικόνα.
Η Ευρώπη,όμως, αλλάζει, θα πρέπει να παραδειγματιστούμε, οι γενιές αλλάζουν και αν θέλουμε πραγματικά να έχουμε μια εύρυθμη λειτουργία ενός κράτους, όπου η Αυτοδιοίκηση πρώτου δευτέρου βαθμού θα συνεργάζεται και με την κεντρική εξουσία επί της ουσίας, θα δημιουργήσουμε καλύτερα θεμέλια και για μας τους πολιτικούς, για να έχουμε κύρος, αίγλη, αλλά να χαίρουμε εκτίμηση περισσότερο από τους δημότες και περισσότερο οι νέοι να ενδιαφερθούν για τα κοινά και την πολιτική, να γίνουν, δηλαδή,όντα πραγματικά κοινωνικά, θα πρέπει να το πράξουμε. Η κυβέρνηση η οποία πραγματικά θα σπάσει αυτό το απόστημα, αυτό το κατεστημένο, για να υπερκεράσει αν θέλετε και εμπόδια, γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, αλλά και ιδεολογικές αντιλήψεις, θα καταφέρει πραγματικά να δημιουργήσει ένα επιτελικό, ουσιαστικό, παραγωγικό, εποικοδομητικό κράτος. Θα πρέπει οι Περιφέρειες να αναλάβουν πιο ουσιαστικές ευθύνες και σε αυτό βέβαια θα πρέπει, τουλάχιστον η Ένωση Περιφερειών Ελλάδος, να πιέζει, να πιέζει προς πάσα κατεύθυνση.
Η συγκεκριμένη επιτροπή, θα το επαναλάβω για μία ακόμη φορά, το έχουμε συζητήσει με τον κ.Κόνσολα, τον Πρόεδρο, αλλά και με όλους τους συναδέλφους και πρέπει να γίνει μια ουσιαστική παρέμβαση, θα πρέπει να είναι πιο παρεμβατική, θα πρέπει να έχει νομοπαρασκευαστικό χαρακτήρα. Δεν μπορεί σήμερα 4, 5 επιτροπές, που δεν έχουμε κάτι με αυτές, χρειάζονται, δεν μπορεί σήμερα η Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου, να έχει συνυφασμένες πάρα πολλές αρμοδιότητες και να μην υπάρχει μία Επιτροπή Περιφερειών, η οποία θα εισηγείται για προτάσεις νόμου. Δεν θα είναι απλές συζητήσεις. Αν λοιπόν η Επιτροπή Περιφερειών αναβαθμιστεί, γίνει μια Διαρκής, πιο ουσιαστική, παρεμβατική, ενεργή Επιτροπή, τότε, να ξέρετε, θα έχουμε αποτελέσματα. Διότι αυτό το συζητούσαμε με κάποιους Υπουργούς, ενθυμούμαι τον κ. Βορίδη, που έλεγε, ότι θα πρέπει τότε να σας δώσουμε και επιστημονικούς συνεργάτες, αλλά θα μπορεί μετά ο κάθε βουλευτής Επαρχίας και Περιφέρειας να κάνει μία πρόταση νόμου. Αυτό δεν είναι το ιδεατό ενός δημοκρατικού πολιτεύματος της κοινωνίας;
Άρα, λοιπόν, θα ήταν πολύ καλό, η Επιτροπή αυτή να μπορεί να εισηγείται για αλλαγές νόμου, τροποποιήσεις, για να έχει αποτέλεσμα. Εμείς θα συζητάμε, τα ξανασυζητάμε, αλλά η προσπάθεια θα είναι σισύφειος και ανακυκλώσιμη. Θα πρέπει, λοιπόν, η Περιφέρεια να έχει γραφεία αγροτικής διασύνδεσης επί της ουσίας, να μπορεί να εκπονεί τάχιστα μελέτες, να έχει ψηφιακή υπηρεσία, αλλά και στατιστική υπηρεσία, να έχει υπηρεσίες αγροτικής και επιχειρηματικής φύσεως, που θα διευκολύνουν και την αγροτική και την επιχειρηματική παραγωγή,
Πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να κρατάμε αναλυτικά στατιστικά στοιχεία, τα οποία θα πρέπει να εργαλειοποιούνται από τις περιφέρειες, διότι, ναι μεν, όλες οι περιφέρειες είναι κάτω από το εθνόσημο, αλλά έχουν ιδιαιτερότητες. Δεν μπορεί η Περιφέρεια του Νοτίου Αιγαίου ή της Δωδεκανήσου ή της Μακεδονίας ή της Πελοποννήσου, της Ηπείρου κτλ. να έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Υπάρχουνιδιαιτερότητες. Αυτέςπρέπει να τις προσέξουμε και να τις αξιολογήσουμε βάσει στατιστικών στοιχείων και το ίδιο το Κράτος θα πρέπει να είναι αρωγός. Μηφοβάται να εκχωρήσει εξουσία στην αυτοδιοίκηση. Θα πρέπει να αναβαθμιστεί ο ρόλος και των περιφερειαρχών κατά τα ιταλικά πρότυπα, τα ισπανικά, τα γερμανικά. Υπάρχουνπολλές χώρες. Ο περιφερειάρχης πρέπει να έχει αίγλη, πρέπει να έχει κύρος, πρέπει να είναι ένας υπουργός περιφέρειας. Το ίδιο και ο δήμαρχος, αλλά το ίδιο και οι δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι.
Σήμερα, το ξέρετε, ο περιφερειακός σύμβουλος και κυρίως αν δεν είναι και στη συμπολίτευση, δηλαδή είναι στην αντίπερα όχθη, δεν μπορεί να λειτουργήσει. Πρέπει να αναβαθμιστεί. Πρέπει να έχει ουσία. Πρέπει να υπάρχει επιστημονική επιτροπή, η οποία θα βοηθάει το έργο των περιφερειακών συμβούλων. Χώρια το ότι αμείβονται πενιχρά, αφήνουν τις δουλειές τους. Το έζησα και το βίωσα. Δεν μπορούν να μελετήσουν πολυσέλιδες προτάσεις που έρχονται στην περιφέρεια. Δεν έχουν τους μέντορες τους επιστημονικούς να λειτουργήσουν.
Άρα, λοιπόν, εν κατακλείδι, ο περιφερειάρχης πρέπει να έχει «υπουργικές εξουσίες» και ο περιφερειακός σύμβουλος να αποτελεί ένα ενεργό κύτταρο μιας περιφερειακής αυτοδιοίκησης, η οποία θα είναι ένα μικρό κοινοβούλιο. Οι περιφέρειες της Ιταλίας έχουν αίγλη και κύρος ακριβώς για αυτό. Αλλιώςθα είμαστε μία από τα ίδια. Η αυτοδιοίκηση θα είναι όχι δορυφόρος, αλλά, δυστυχώς, τρέιλερ και ουρά του αθηνοκεντρικού μοντέλου. Οι περιφερειάρχες θα πιέζονται από τα κόμματα και την εκάστοτε εξουσία, το ίδιο και οι δήμαρχοι. Οιίδιοι με τη σειρά τους θα πρέπει να κατεβαίνουν να βρίσκουν τους υπουργούς και αν εκ του σύνεγγυς έχουν και προσωπικές σχέσεις, θα το καταφέρνουν. Οι περιφερειάρχες που θα είναι πιο αντιδραστικοί με το δίκαιό τους, θα μένουν στο περιθώριο. Έτσι δουλειά δεν γίνεται. Η αυτοδιοίκηση, επί της ουσίας, να αλλάξει τίτλο και να λέγεται ετεροδιοίκηση. Αυτήν την ώρα θέλει πολύ δρόμο για να γίνει ουσιαστική αυτοδιοίκηση.
Απέναντισε αυτό που είπατε, κύριε Πρόεδρε, μια και είστε από τις Κυκλάδες και από την όμορφη Ερμούπολη, θα πρέπει τα συνέδρια της ΕΝΠΑ, νομίζω το κάνουν να γίνονται, κάθε φορά είτε στη χερσαία είτε στη νησιωτική Ελλάδα. Κάποτε, πριν πολλά χρόνια, όταν έλεγαν Κυκλάδες εννοούσαν Δωδεκάνησα, που τα Δωδεκάνησα έχουν και 15 νησιά δεν έχουν 12. Ναγίνει και στην Ερμούπολη και στη Θεσσαλονίκη και στην Κοζάνη και στη Λάρισα, οπουδήποτε, να γνωρίζονται καλύτερα και να υπάρχει αγαστή συνεργασία από εμάς τους βουλευτές, ως Επιτροπή Περιφερειών, η οποία, επαναλαμβάνω, να είναι νομοπαρασκευαστική, ουσιαστική, παρεμβατική, να υπάρχει ένας κώδικας, ένας δίαυλος επικοινωνίας σε βαθιά θεμέλια, με μια πραγματική εικόνα έξω, όπως είπαμε, από κάποιους νοοτροπίες του παρελθόντος για να μπορέσουμε να κάνουμε την Ελλάδα των περιφερειών.
