Εδώ στην πόλη των Σερρών, στη Βόρεια Ελλάδα το κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ απευθύνεται σε κάθε εργάτη, άνεργο, βιοπαλαιστή αγρότη και επαγγελματία, σε κάθε νέο παιδί και γυναίκα της λαϊκής οικογένειας.
Απευθύνεται σε όλους όσοι ανησυχούν, αγανακτούν και προβληματίζονται για το τι πρέπει να γίνει για να μπει τέλος στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια, για να αλλάξει επιτέλους αυτή η κατάσταση.
Ξέρουμε πως δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε πως δεν πάει άλλο, πως κάτι πρέπει να γίνει και προβληματίζονται για το αν υπάρχει και ποια είναι η διέξοδος. Σε όλους αυτούς απευθυνόμαστε ανεξάρτητα τι επιλογές έκαναν μέχρι χτες, ποια κόμματα ψήφισαν. Τώρα είναι η ώρα να σκεφτούν ότι έχουν τη δυνατότητα μιας διαφορετικής επιλογής, να συμπορευτούν με το ΚΚΕ.
Αυτή η διαφορετική επιλογή σήμερα, μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στο να δυναμώσει η συλλογική οργάνωση, ο αγώνας, η συσπείρωση δυνάμεων, ο συντονισμός της πάλης, για όλα τα καυτά κι επείγοντα προβλήματα.
Αυτή η διαφορετική επιλογή, μπορεί να ενισχύσει την καθημερινή, βασανιστική και επίμονη προσπάθεια που ξεδιπλώνεται παντού, σε όλους τους χώρους από τους κομμουνιστές και τους άλλους αγωνιστές, για να πολλαπλασιαστούν οι εστίες της αντίστασης, για να αδρανοποιηθούν οι αντεργατικοί, οι αντιλαϊκοί νόμοι, όπως είναι ο νόμος – έκτρωμα του Χατζηδάκη, ακόμα και παλιότεροι νόμοι που παραμένουν σε ισχύ.
Αυτή η διαφορετική επιλογή, της συμπόρευσης με τους κομμουνιστές, μπορεί να δυναμώσει τη συζήτηση για τη διέξοδο, την προοπτική για το λαό. Κι αυτή δεν είναι, οι νέες γενιές να ζουν χειρότερα από τις προηγούμενες, να δουλεύουν σαν σύγχρονοι σκλάβοι τον 21ο αιώνα, αλλά να δουλεύουν λιγότερο και με δικαιώματα, ικανοποιώντας σύγχρονες ανάγκες στη μόρφωση, στην υγεία, στον πολιτισμό, στην ίδια τους τη ζωή.
Κι αυτό σήμερα δεν συμβαίνει, παρότι είμαστε στην εποχή της ονομαζόμενης 4ης βιομηχανικής επανάστασης, της “ψηφιακής οικονομίας”, που η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν κάνει τεράστια άλματα και συνεχίζουν. Δεν συμβαίνει, όχι γιατί φταίει «η κακιά μας η μοίρα», αλλά επειδή ζούμε μέσα σε ένα κοινωνικό σύστημα, μια κρατική εξουσία, που θυσιάζει τα δικαιώματά μας στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.
Αυτό το εμπόδιο, το κέρδος των λίγων καπιταλιστών, που ορθώνεται σε κάθε πτυχή της ζωής μας, πρέπει να φύγει από τη μέση, για να ανοίξει επιτέλους ο ελπιδοφόρος δρόμος για την πραγματική ικανοποίησή των σύγχρονων αναγκών μας.
Το κάλεσμα μας, λοιπόν, απευθύνεται στον καθένα και στην καθεμιά, για να πάρει μαζί με εμάς, τη θέση του δίπλα μας: Στο εργατικό σωματείο, στην επιτροπή αγώνα, στον αγροτικό σύλλογο, στο σύλλογο των αυτοαπασχολουμένων επαγγελματιών και επιστημόνων, στο μαζικό φορέα της γειτονιάς, του χωριού.
Εκεί μπορεί πιο εύκολα ο καθένας με την πείρα του, μέσα και από την οργάνωση του αγώνα, να κατανοήσει ότι η διέξοδος για το λαό, δε βρίσκεται ούτε έξω, ούτε πάνω, ούτε μακριά από το λαό, αλλά στον ίδιο το λαό και τους αγώνες του.
Είναι με δυο λόγια, αυτό που πολύ εύστοχα λέμε, με το σύνθημα: “Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό”!
Δείτε, για παράδειγμα, πως εξελίσσεται η πορεία της πανδημίας. Ποια εμπιστοσύνη μπορεί να έχει κανείς σε μια κυβέρνηση που εξακολουθεί να κουνάει το δάχτυλο στο λαό, τη μια για τα μέτρα προστασίας, την άλλη για τον εμβολιασμό, ο οποίος πράγματι είναι αναγκαίος, ενώ εξακολουθεί να αρνείται να πάρει τα αυτονόητα μέτρα προστασίας στους κρίσιμους χώρους όπως είναι οι χώροι εργασίας, τα σχολεία, τα μέσα μεταφοράς; Όταν αρνείται να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα υγείας, τα νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας με το αναγκαίο υγειονομικό προσωπικό;
Δεν είμαστε στην αρχή αυτής της περιπέτειας, κοντεύουμε δυο χρόνια. Υπάρχει πλέον, συσσωρευμένη πείρα και επιστημονική γνώση κι όμως είμαστε σε χειρότερη κατάσταση. Και βέβαια το εμβόλιο είναι πολύτιμο όπλο, που πρέπει να αξιοποιηθεί αμέσως από όλους και όλες, από μόνο του όμως, δεν είναι αρκετό. Πόσο μάλλον, όταν το εμβολιαστικό πρόγραμμα είναι ανεπαρκέστατο και δε στηρίζεται σε ένα ενισχυμένο σύστημα υγείας με αναπτυγμένη την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Θα ήταν ίδια για παράδειγμα, ίδια η κατάσταση κι εδώ στις Σέρρες, αν υπήρχε μια σοβαρή ενημερωτική εκστρατεία για τον εμβολιασμό, κι όχι απλά μια διαφημιστική καμπάνια; Αλλά, μια εμβολιαστική εκστρατεία με ευθύνη του κράτους, εξαντλητική ενημέρωση και απαντήσεις στα ερωτήματα, με ουσιαστική και προσωποποιημένη ενημέρωση του λαού. Σίγουρα όχι. Θα ήταν πολύ καλύτερη.
Θα ήταν ίδια η κατάσταση, αν αυτή η ενημερωτική εκστρατεία ακουμπούσε στις δομές της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, δηλαδή σε Κέντρα Υγείας στις γειτονιές, Πολυϊατρεία, Αποκεντρωμένα Ιατρεία στα χωριά, τα οποία με σύγχρονες υποδομές και όλο το απαραίτητο προσωπικό θα διασυνδέονται με την οικογένεια, τα σχολεία και τις σχολές, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, τους τόπους δουλειάς, τους τόπους άθλησης, τα γηροκομεία, άλλα ιδρύματα που τυχόν υπάρχουν;
Η κατάσταση θα ήταν πολύ διαφορετική και εδώ στις Σέρρες, που υπάρχει μεγάλος αριθμός θανάτων, αν η κυβέρνηση της ΝΔ αξιοποιούσε τις προτάσεις των υγειονομικών, των συλλόγων τους.
Αν είχε επεξεργαστεί ένα καθολικό πρόγραμμα δημόσιου δωρεάν εμβολιασμού με όλα τα αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια, με αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων φαρμάκων, με δωρεάν πλήρη προληπτικό ιατρικό έλεγχο πριν τον εμβολιασμό, εφαρμογή της φαρμακοεπαγρύπνησης, με σταθερή παρακολούθηση των εμβολιασμένων για έγκαιρη παρέμβαση σε τυχόν παρενέργειες, με επιστημονική καταγραφή των αποτελεσμάτων του εμβολιασμού.
Αν, για παράδειγμα, ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού, ως βασικό στοιχείο στη σύνθεση του επιστημονικού προσωπικού των Κέντρων Υγείας, είχε ουσιαστικό ρόλο. Αλλά αυτά θα μας πουν «δεν γίνονται, είναι πολυτέλεια». Αυτή είναι η μόνιμη απάντησή τους.
«Δεν κάνουμε προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών, δεν εξασφαλίζουμε περισσότερες ΜΕΘ, κι ας διασωληνώνουμε εκτός ΜΕΘ, γιατί μετά θα μας μείνει ένα πολυτελές σύστημα υγείας», λένε, χωρίς να ντρέπονται, οι κυβερνητικοί παράγοντες. Όπως καταγγέλλουν οι γιατροί, το νοσοκομείο λειτουργεί εκτός ορίων ασφαλείας και στέλνει ασθενείς σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων, με ότι σημαίνει αυτό για την πορεία της υγείας τους. Από πού κι ως πού λοιπόν, είναι πολυτέλεια να ενισχυθεί με τις απαιτούμενες υποδομές και το αναγκαίο προσωπικό;
Προφανώς, ό, τι αφορά την κάλυψη των αναγκών του λαού, είναι πολυτέλεια, ενώ ό, τι εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ιδιωτικού κεφαλαίου στον τομέα της υγείας, όπως και σε άλλους τομείς, είναι εφικτό και αναγκαίο! Γι’ αυτό όλοι τους αποθέωσαν με την πολιτική τους την εμπορευματοποίηση της υγείας.
Το πρόστιμο – ποινή των 100 ευρώ σε ανεμβολίαστους άνω των 60 ετών, πέρα από το ότι αποθεώνει την ατομική ευθύνη, τον κοινωνικό αυτοματισμό και συγκαλύπτει τις κυβερνητικές ευθύνες, υπηρετεί αυτή ακριβώς την πολιτική της εμπορευματοποίησης.
Ανοίγει επικίνδυνους δρόμους για την καθιέρωση κι άλλων αντίστοιχων χαρατσιών και για άλλες παθήσεις με προκάλυμμα την ευθύνη των ασθενών. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι ονομάστηκε «αντίτιμο υγείας».
Αντί η κυβέρνηση της ΝΔ, να πάρει μέτρα πρόληψης και θεραπείας με ευθύνη του κράτους, με αυτό το μέτρο, στρώνει το έδαφος στην περαιτέρω εμπορευματοποίηση κι ανταποδοτικότητα, όσον αφορά την παροχή υπηρεσιών στο δημόσιο σύστημα υγείας για συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων που θα θεωρούνται ότι “δεν τηρούν υπεύθυνη στάση”.
Κι όμως στο χέρι μας είναι να εμποδίσουμε τέτοια επικίνδυνα για τη ζωή του λαού σχέδια, συνολικά την περαιτέρω εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας που ετοιμάζει η κυβέρνηση της ΝΔ με το «νέο ΕΣΥ». Να διεκδικήσουμε μέτρα προστασίας της υγείας του λαού.
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Ποια εμπιστοσύνη μπορεί να έχουν οι εργαζόμενοι, και εδώ στις Σέρρες, στην κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝΑΛ που κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια; Εργάτες, οι οποίοι δουλεύουν σε μεγάλες βιομηχανίες, βιοτεχνίες αλλά και στις μικρές επιχειρήσεις;
Ποια εμπιστοσύνη μπορούν να έχουν ότι θα βελτιώσουν το επίπεδο ζωής τους, όταν όλες οι κυβερνήσεις, η μια μετά την άλλη, έχτιζαν το αντεργατικό οικοδόμημα που αφαιρούσε από τους εργαζόμενους κατακτήσεις και δικαιώματα και διαμόρφωνε τη σημερινή ζούγκλα;
Σ’ αυτή τη ζούγκλα ήθελε δήθεν να βάλει κανόνες η κυβέρνηση της ΝΔ με το νόμο Χατζηδάκη, με τη δεκάωρη δουλειά, τις απλήρωτες υπερωρίες αλλά και τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης. Στην πραγματικότητα ήθελε να νομιμοποιήσει τη ζούγκλα παρέχοντας στο κεφάλαιο κι άλλα εργαλεία μεγαλύτερης εκμετάλλευσης των εργατών.
Τέτοιοι εμβληματικοί, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, νόμοι, δεν καταργούνται από τις αστικές κυβερνήσεις. Αδρανοποιούνται από τους ίδιους τους εργαζόμενους με τον ενωμένο, ανυποχώρητο αγώνα τους. Αυτό απέδειξαν οι εργαζόμενοι της e-food σε όλη τη χώρα, οι εργαζόμενοι της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά. Αλλά και σε άλλους χώρους οι οποίοι – αν σήμερα περίμεναν τον ΣΥΡΙΖΑ να γίνει κυβέρνηση για να καταργήσει τον νόμο Χατζηδάκη -που ο ίδιος νομιμοποίησε ψηφίζοντας τα μισά άρθρα του- θα είχαν οι ίδιοι περάσει τη θηλιά στο λαιμό τους.
Δεν το έκαναν όμως. Εργαζόμενοι σε πολλούς χώρους δουλειάς, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές δίνουν μια σκληρή μάχη για να αχρηστεύσουν το νόμο Χατζηδάκη, βάζουν στο κέντρο της διεκδίκησης τα δικαιώματα, τις ανάγκες τους.
Ποια εμπιστοσύνη μπορεί να τους έχουν οι βιοπαλαιστές αγρότες και δω στο νομό των Σερρών, έναν κατά βάση, αγροτικό νομό, όταν τα προβλήματα τους πολλαπλασιάζονται και οξύνονται τόσο από τη μεγάλη φορολογία, την καθυστέρηση της αποπληρωμής τους από τους εμπόρους, την πτώση της τιμής των προϊόντων τους, προβλήματα που δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο την επιβίωση τους;
Ποια εμπιστοσύνη μπορεί να έχουν στην κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ οι εργάτες, οι άνθρωποι του μόχθου, σε ένα νομό όπως οι Σέρρες, που παρά το ότι δεν είμαστε στα χρόνια της κρίσης, υπάρχει μεγάλη αύξηση του ποσοστού φτώχειας;
Πολλοί πλέον βλέπουν ακόμα κι αυτό το πενιχρό εισόδημά τους τώρα να εξανεμίζεται από την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις. Μάλιστα η κυβέρνηση της ΝΔ κοροϊδεύει διπλά το λαό, όταν του λέει πως δήθεν θα τον ανακουφίσει από το κύμα της ακρίβειας, όταν ο προϋπολογισμός που έχει καταθέσει, εκτός ότι συνεχίζει κατά 95% να φορτώνει τη φορολογία στα λαϊκά στρώματα, απαλλάσσοντας τις μεγάλες επιχειρήσεις, προβλέπει και αύξηση των έμμεσων φόρων, αυτών που κατά κύριο λόγο πλήττουν τις λαϊκές οικογένειες.
Εδώ όμως, σ’ αυτή την περιοχή της Βόρειας Ελλάδας που περίσσεψαν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα περί ανάπτυξης, με αφορμή την κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ, χρειάζεται να βγουν και ορισμένα συμπεράσματα και οι εργαζόμενοι να κάνουν λογαριασμό ποιος κέρδισε τελικά.
Όταν λοιπόν, τότε, πριν μερικά χρόνια, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά και η ΝΔ διαφήμιζε τα οφέλη από την κατασκευή του αγωγού, το ΚΚΕ επέμενε πως αυτή η «ανάπτυξη» δεν θα φέρει οφέλη στο λαό ευρύτερα, μιας και το φυσικό αέριο δεν προβλέπεται να είναι φτηνό για τις εργατικές – λαϊκές οικογένειες.
Λέγαμε τότε, κι ας μας έλεγαν ορισμένοι πως καταστροφολογούμε, πως η κατασκευή και λειτουργία του αγωγού δεν πρόκειται να αντιστρέψει ούτε τις συνθήκες «ενεργειακής φτώχειας», στις οποίες διαβιούν χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά, που και σήμερα αρκετά χρόνια μετά, αδυνατούν να πληρώσουν για τα στοιχειώδη.
Και είχαμε δίκιο. Υπάρχει έστω και μία περιοχή απ’ αυτές που περνάνε οι αγωγοί ενέργειας που να έχουν πρόσβαση σε φτηνή ενέργεια; Καμιά.
Παντού, κι εδώ αλλά και σε όλη τη χώρα, οι εργατικές λαϊκές οικογένειες πληρώνουν πλέον πανάκριβο το φυσικό αέριο και το ηλεκτρικό ρεύμα ενώ ωφελημένες βγήκαν ξανά οι μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις, καθώς το φυσικό αέριο αξιοποιείται για τη μείωση του ενεργειακού τους κόστους.
Ποια εμπιστοσύνη μπορεί να έχει κανείς στην κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝΑΛ και στο κράτος τους, που όταν πρόκειται για την προστασία της ζωής του λαού είναι ανήμπορο, γυμνό, δυσκίνητο όταν όμως πρόκειται για τα κέρδη των μεγάλων ομίλων είναι ταχύτατο, ευέλικτο και αποτελεσματικό;
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η έλλειψη μέτρων αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής, αντισεισμικής προστασίας. Μια ματιά να ρίξει κανείς στο χάρτη της Ελλάδας, θα δει ότι χρόνο με το χρόνο, πληθαίνουν οι πληγέντες από κάθε είδους φυσικές καταστροφές. Γιατί αυτά τα έργα, έργα κρίσιμα για τη ζωή του λαού, δεν αποτελούν προτεραιότητα του αστικού κράτους, γιατί δεν αποφέρουν κέρδη στους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Προτιμούν, όπως λένε τα φιρμάνια της ΕΕ, να δίνουν κάποιες πενιχρές αποζημιώσεις, παρά να κάνουν τα απαραίτητα έργα. Αυτός είναι ο λόγος που κι εδώ στο νομό των Σερρών, είχαν καθυστερήσει για δεκαετίες ολόκληρες τα αντιπλημμυρικά και αποστραγγιστικά, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτό να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες ποσότητες νερού που εισέρχονται από τη Βουλγαρία μέσω του Στρυμόνα, σε συνδυασμό με το νερό που πέφτει στην περιοχή. Ακόμα και τώρα, που κάποια μπορεί να ξεκίνησαν, είναι όμως πολύ πίσω από τις ανάγκες.
Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες, από τις από τις πλημμύρες της άνοιξης του 2015, όταν τα ορμητικά νερά του Στρυμόνα πλημμύρισαν δεκάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμης γης, πνίγηκαν κοπάδια, καταστράφηκαν αγροτικά μηχανήματα, υποδομές. Δύο κυβερνήσεις, μία του ΣΥΡΙΖΑ και μία της ΝΔ πέρασαν, και ακόμη δεν υπάρχει ολοκληρωμένος σχεδιασμός για τα αναγκαία για την περιοχή, έργα.
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Ποια εμπιστοσύνη μπορεί να έχει ο λαός μας στην κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και στα άλλα κόμματα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝΑΛ που μοιράζονται τις ίδιες ευθύνες διαχρονικά, γιατί η χώρα μας έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο ΑμερικανοΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο από την Αλεξανδρούπολη ως την Κρήτη, με νέες βάσεις και στρατιωτικές υποδομές που εξυπηρετούν τους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών στην περιοχή μας;
Η γιγαντιαία απόβαση των αμερικάνικων δυνάμεων στην Αλεξανδρούπολη που ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα, ούτε την ασφάλεια ούτε την ειρήνη στην περιοχή μας εξυπηρετεί! Το αντίθετο. Ας αφήσουν την κοροϊδία τα κυβερνητικά επιτελεία, οι υπουργοί και τα παπαγαλάκια τους!
Ποια ασφάλεια και ειρήνη υπερασπίζουν τα πάνω από 70 επιθετικά ελικόπτερα και σχεδόν 1.000 κομμάτια εξοπλισμού των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ που θα μετακινηθούν από το αμερικανικό πλοίο που έδεσε στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, μόνο τις προηγούμενες μέρες; Οι πάνω από 600 ΑμερικανοΝΑΤΟικοί στρατιωτικοί που κατακλύζουν την πόλη της Αλεξανδρούπολης;
Για πού θα μετακινηθούν; Για την Ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια, τη Μαύρη Θάλασσα, όπου ξεδιπλώνονται τα ΝΑΤΟικά σχέδια περικύκλωσης της Ρωσίας, ρίχνοντας «λάδι στη φωτιά» των ανταγωνισμών που καίει στην περιοχή και απειλεί τους λαούς.
Ποια ασφάλεια και ειρήνη θα υπερασπίσει η αναβάθμιση της αεροπορικής βάσης, λίγο πιο κάτω, στη Λάρισα, όπου οι Αμερικάνοι ετοιμάζονται να την αναβαθμίσουν με νέα υπόστεγα και κτίρια υποστήριξης, όπως προβλέπει η πρόσφατη Ελληνοαμερικανική Συμφωνία;
Στη Λάρισα δημιουργείται μια γιγαντιαία βάση για τις ανάγκες του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού. Λίγο πιο δίπλα, στο Στεφανοβίκειο Βόλου, για μία ακόμα χρονιά πάνω από 400 στελέχη της αμερικανικής Αεροπορίας Στρατού και δεκάδες ελικόπτερα έχουν σταθμεύσει και θα παραμείνουν εκεί για μήνες, έτοιμα να αναπτυχθούν σε όλα τα Βαλκάνια.
Αυτή την απαράδεκτη εικόνα μετατροπής της χώρας σε ένα απέραντο πολεμικό ορμητήριο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, την παρουσιάζουν ως «τείχος ασφάλειας» για τον λαό και αναβάθμιση του ρόλου της χώρας στη «συλλογική ασφάλεια».
Το μόνο «τείχος ασφαλείας» που πρέπει να δει ο λαός μας, είναι αυτό των συμφερόντων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ απέναντι στους ανταγωνιστές τους, που βάζουν την Ελλάδα στο επίκεντρο του επιθετικού σχεδιασμού, ειδικά σε ό,τι αφορά τη χερσαία και θαλάσσια συνοριογραμμή με τη Ρωσία.
Σε πόσο επικίνδυνα μονοπάτια, βάζει το λαό και τη χώρα μας η αστική τάξη και τα κόμματά της, αποδεικνύεται και από τις αντιδράσεις των ανταγωνιστικών δυνάμεων των ΗΠΑ, που προειδοποιούν για «ανάλογα αντίμετρα» όσο οι ΝΑΤΟικοί σφίγγουν τον κλοιό από τη Βαλτική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα αλλά μιλούν και για αντίποινα, σε περίπτωση στρατιωτικής εμπλοκής, εναντίον χωρών που φιλοξενούν ΝΑΤΟικές υποδομές με τις κάννες στραμμένες προς τη Ρωσία.
Ο μόνος ελπιδοφόρος δρόμος για τον λαό είναι να δυναμώσει την πάλη για να κλείσουν όλες οι βάσεις, να γυρίσουν τα ελληνικά στρατεύματα που βρίσκονται εκτός συνόρων, να απεμπλακεί η χώρα από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, να βάλει ο λαός στο «κέντρο» της πάλης του την επικίνδυνη στρατηγική του κεφαλαίου και όλες τις συμμαχίες του.
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Οι εργάτες, οι άνεργοι, οι βιοπαλαιστές αγρότες και επαγγελματίες, τα νέα παιδιά και οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας, μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη στις δικές τους δυνάμεις. Αυτές οι δυνάμεις, μπορούν να πολλαπλασιαστούν, εάν κατατεθούν στον αγώνα για τα οξυμένα προβλήματα, για να ανοίξει η ελπιδοφόρα προοπτική, ο λαός να κάνει κουμάντο στην κοινωνία και την οικονομία.
Ακόμα κι αν, αυτή η προοπτική, σε πολλούς φαίνεται μακρινή, τους λέμε «βοηθήστε να τη φέρουμε πιο κοντά», με τη συμμετοχή, τη δράση, τη συμπόρευσή σας στους αγώνες με το ΚΚΕ.
Κι αυτό το λέμε και στους εργάτες που στήριξαν τη ΝΔ και τώρα αγανακτούν και σε όσους σκέφτονται να στηρίξουν ξανά τον ΣΥΡΙΖΑ ή τρέφουν προσδοκίες πως το ΚΙΝΑΛ θα ξαναγίνει έστω το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ‘70 και του ‘80.
Σε όλους λέμε να εμπιστευτούν το ταξικό τους ένστικτο και κριτήριο. Να σκεφτούν ποιος είναι δίπλα τους, με ποιον πρέπει να πάνε και ποιον να αφήσουν.
Λέμε λοιπόν, σε όλους όσοι στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια, και τώρα σκέφτονται να του δώσουν «άφεση αμαρτιών» γιατί όπως λέει “έμαθε, ξέρει και τώρα μπορεί τάχα να τα κάνει καλύτερα, γιατί είναι δήθεν απαλλαγμένος από μνημόνια και δεσμεύσεις”.
Για ποια απαλλαγή από δεσμεύσεις και μνημόνια μιλάει; Τι έχει καταργηθεί από τους μνημονιακούς νόμους που παρέλαβε από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και απ’ αυτούς που ο ίδιος ψήφισε; Κι αφού είναι απαλλαγμένος από μνημόνια, γιατί δεν ψήφισε τις τροπολογίες του ΚΚΕ για την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, της 13ης και 14ης σύνταξης; Για την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751;
Είναι τόσο απαλλαγμένος από τα μνημόνια που στηρίζει με «χέρια και με πόδια» το Ταμείο Ανάκαμψης, αυτό το νέο υπερμνημόνιο που δένει χειροπόδαρα το λαό μας και τα παιδιά του για τα επόμενα χρόνια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο απαλλαγμένος από δεσμεύσεις, που μοιράζεται το ίδιο όραμα με τη ΝΔ, αυτό της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης», για να κάνουν χρυσές δουλειές τα μονοπώλια, με πρόσχημα μάλιστα την προστασία του περιβάλλοντος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται από τη στρατηγική της ΕΕ, του κεφαλαίου, του ΝΑΤΟ την οποία μοιράζεται με τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ.
Κι αυτή η στρατηγική, ό,τι και να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να είναι προοδευτική, είναι βαθιά αντιλαϊκή, αντιδραστική.
Κριτήριο όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι μόνο το τι λέει ότι είναι, όπως και το τι κάνει, ακόμα και τώρα που είναι στην αντιπολίτευση, απέναντι σε μια κυβέρνηση όπως η ΝΔ. Εδώ και 1,5 χρόνο ζητάει υπουργό υγείας κοινής αποδοχής, εκλιπαρεί τη ΝΔ για συναίνεση, μη τυχόν και διαταραχθεί η κοινωνική συνοχή.
Ακόμα και τώρα που η αγανάκτηση απέναντι στη κυβέρνηση μεγαλώνει, ο ΣΥΡΙΖΑ της προσφέρει σανίδα σωτηρίας, τη συναίνεση. Σανίδα σωτηρίας στη μεγάλη εργοδοσία προσφέρουν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο εργατικό κίνημα όταν σε κρίσιμους χώρους συνεργάζονται, ψηφίζουν από κοινού ή κατεβαίνουν στα ίδια ψηφοδέλτια με τις δυνάμεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, απέναντι στις ταξικές δυνάμεις. Όπως συνέβη στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, στον ΕΔΟΕΑΠ, στην ΕΣΗΕΑ και αλλού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργάζεται με τις κυβερνητικές δυνάμεις και μάλιστα για να εφαρμοστούν διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη, όπως οι ηλεκτρονικές διαδικασίες, τον οποίο, κατά τα άλλα, θα καταργήσει όταν γίνει κυβέρνηση.
Λέμε και σε όσους μπροστά στις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ αναπτερώθηκαν οι ελπίδες τους, ότι το κόμμα αυτό δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά, να μεταλλαχτεί. Αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί η στρατηγική που υπηρετεί το ΚΙΝΑΛ / ΠΑΣΟΚ είναι η ίδια που μας έφερε ως εδώ και αυτή δεν μεταλλάσσεται. Παραμένει αντιλαϊκή, αντεργατική.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Το κάλεσμά μας απευθύνεται σε κάθε εργαζόμενο, ανεξάρτητα από ποια πολιτική αφετηρία μας προσεγγίζει, ανεξάρτητα πού ο ίδιος τοποθετεί πολιτικά τον εαυτό του. Μέσα απ’ αυτούς τους καθημερινούς αγώνες, μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα πανελλαδικά συντονισμένο κίνημα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, ριζωμένο παντού, με πρωτοπόρες εστίες αντίστασης σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε κλάδο, κάθε περιοχή. Με ενιαία αιτήματα και στόχους που ανοίγουν τον δρόμο με κατεύθυνση πάλης ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό.
Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε όλοι και όλες σε όλα. Ακόμα και στις λεπτομέρειες. Μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να έχει τις επιμέρους δικές του σκέψεις και προβληματισμούς.
Σας καλούμε να στηρίξετε με τη δράση σας αυτή τη μεγάλη πρωτοβουλία που παίρνει το ΚΚΕ, για να ανοίξει ο δρόμος για μια πραγματικά ελπιδοφόρα διέξοδο, για το σήμερα και το αύριο. Για τις εξεγέρσεις του μέλλοντός μας, το σοσιαλισμό!
