Κάθε μνήμη κατα-γράφεται αλλιώτικα στον καθένα και τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι δεν μπαίνουν στον κόπο να μάθουν με ποιόν πραγματικά έχουν να κάνουν…
Θα σας έλεγα να μην αλλάξετε για κανέναν, αυτό που πραγματικά είστε και να αγαπάτε τον εαυτό σας με τα προτερήματα, τα μειονεκτήματα, τις αρετές και τις χάρες του!
Κάθε άνθρωπος γεννιέται «μοναδικός» κι έτσι πρέπει να συνεχίζει σε όλη του τη ζωή προστατεύοντας τη «μοναδικότητά του» κι αγαπώντας την.
Αυτό που πραγματικά μπορεί να μας κάνει ξεχωριστούς είναι να καταφέρουμε να διατηρήσουμε την αυθεντικότητα του χαρακτήρα μας, ζώντας με τις αρχές και τις αξίες που μεγαλώσαμε.
Δε χρειάζεται να καταπιεζόμαστε να προσαρμοστούμε στα «μέτρα» που δε χωράμε, ούτε να προσποιούμαστε «κάτι άλλο» απ’ αυτό που είμαστε , για να τυγχάνουμε αποδοχής…
Θέλουμε να μας θυμούνται γι’ αυτό που είμαστε, μα δεν είμαστε πάντα αυτό που μας θυμούνται…
Στοιχειώδης η διαφορά…
Άρα ας μείνουμε αυτό που είμαστε, αδιαφορώντας γι΄ αυτό που μας νομίζουν, όσοι δεν μπήκαν στον κόπο να μας μάθουν!
Δεν υπάρχει καλύτερος ρόλος από το «Να είσαι ο εαυτός σου!»
Να μπορείς να διατηρείς τα «συστατικά» σου!
Να (δια)φυλλάττεις τα υλικά από τα οποία φτιάχτηκες.
Να είσαι «ΕΣΥ» και στην τελική, σ’ όποιον αρέσεις!
Της Χριστίνας Ζαμπούνη.
