Νίκος Πολυδερόπουλος: Συμβιβάζομαι μόνο με την ευτυχία!
Η συνέντευξη έγινε για το βραβευμένο με το χρυσό βραβείο περιοδικό σε όλη την Ελλάδα SocialProfile.
Ο Νίκος Πολυδερόπουλος ανήκει στους ηθοποιούς της «νέας γενιάς», καθώς είναι πολύ νέος και μετράει λίγα χρόνια μόλις στο χώρο.
Ωστόσο, γρήγορα και με πολύ σκληρή δουλειά όπως μας λέει, κατάφερε να καταξιωθεί, να τον γνωρίσει το κοινό και να κάνει πολύ σημαντικές συνεργασίες, με πιο πρόσφατες το ρόλο του serial killer στο σίριαλ «Το Τατουάζ» και τη συμμετοχή του στη γνωστή θεατρική παράσταση «Toc-Toc».
Μέσα στη περιοδεία της παράστασης αυτής μάλιστα, επισκέφτηκε τη πόλη μας και είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε και να μάθουμε κάποια πράγματα για αυτόν.
Μας αποκάλυψε πως δούλεψε πολύ σκληρά και από πολύ μικρός για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του, ασχολήθηκε με πολλούς διαφορετικούς τομείς, έγινε επιχειρηματίας, μετά μοντέλο και κατέληξε στο όνειρό του: την ηθοποιία.
Δηλώνει πως δεν μετανιώνει τίποτα και από όλα παίρνει κάτι θετικό, μαθήματα ζωής και στιγμές που μένουν στο χρόνο.
Πιστεύει πως η εργατικότητα και η συνεχής προσπάθεια είναι οι αρετές που καθορίζουν το μέλλον μας και εκεί θα πρέπει να εστιάζουμε.
Και εμείς χαιρόμαστε πολύ που οι νέοι άνθρωποι, νέοι καλλιτέχνες με απήχηση και αναγνωρισιμότητα, τα νέα πρότυπα για τους μικρότερους, μεταφέρουν τέτοια μηνύματα και τέτοιες αξίες!
Social Profile: Είσαι ένας νέος ηθοποιός, που όμως κατάφερε και όχι μόνο εντάχθηκε γρήγορα στο χώρο, αλλά έκανε ήδη κάποιες αρκετά επιτυχημένες δουλειές. Πόσο εύκολα ή δύσκολα δέχεται ο χώρος ένα νέο ταλέντο; Πώς ήταν για εσένα τόσο εύκολο;
Νίκος Πολυδερόπουλος: Ο δρόμος ποτέ δεν είναι εύκολος ή δύσκολος, εμείς ορίζουμε τη πορεία του.
Ειλικρινά πιστεύω πως όταν βρίσκεις αυτό που θες να κάνεις και δουλεύεις σκληρά, τα καταφέρνεις.
Δουλεύω σκληρά και για αυτό το λόγο ανταμοίφθηκα και ανταμοίβομαι.
Social Profile: Πριν την ενασχόληση με το θέατρο, ασχολήθηκες και με το μόντελινγκ κάνοντας πολύ σημαντικές συνεργασίες και εκεί. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Νίκος Πολυδερόπουλος: Ήταν κάτι πιο πολύ για πλάκα, κάτι που ξεκίνησε με φίλους. Δεν προσπάθησα ποτέ να το κυνηγήσω, γιατί δεν ήταν αυτό το όνειρο μου. Από αυτό το κομμάτι ωστόσο οδηγήθηκα στην υποκριτική.
Social Profile: Έχεις πει ότι από παιδί, στη Πάτρα τότε και μετά στην Αθήνα, έκανες πολλές δουλειές και ασχολήθηκες με πολλά πράγματα μέχρι να έρθει η πρώτη πρόταση. Αυτό δείχνει έναν άνθρωπο εργατικό, που δεν τα βρήκε όλα στρωμένα με ροδοπέταλα στο δρόμο του, που προσπάθησε πολύ. Ισχύει αυτό;
Νίκος Πολυδερόπουλος:. Ισχύει απόλυτα αυτό είναι αρκετά σωστό. Έχω κάνει αρκετές δουλειές στη ζωή μου. Ξεκίνησα από τον αγροτικό τομέα, δούλεψα ένα διάστημα στη νύχτα μέχρι που άνοιξα και δικό μου μαγαζί. Οδηγήθηκα στα όρια της χρεωκοπίας, ωστόσο τα κατάφερα με όλα αυτά τα ζητήματα. Μπόρεσα να σταθώ ξανά στα πόδια μου και να ξαναμπώ στο χώρο. Ήταν κάτι δύσκολο για μένα, που
όμως με γέμισε με καλές και κακές στιγμές, αρκετές εμπειρίες. Και πλέον μπορώ να υποδυθώ με μεγαλύτερη άνεση και έναν τέτοιο ρόλο στην υποκριτική.
Social Profile: Έμαθα επίσης, ότι δεν ήσουν από τα ‘ήσυχα παιδιά’. Μηχανές, ατυχήματα, μαθήματα ζωής εν τέλει, που όμως κάποιες φορές τα πληρώνουμε ακριβά. Μετανιώνεις για κάτι;
Νίκος Πολυδερόπουλος: Όχι δεν μπορώ να πω ότι μετανιώνω για κάτι. Αποκόμισα εμπειρίες και κυρίως ότι έκανα, ήθελα πάντα να τα κάνω. Γενικά δεν μετανιώνω σαν άνθρωπος και η φιλοσοφία μου είναι ότι δεν μετανιώνω για τίποτα γιατί όλα είναι περαστικά και στη πορεία του χρόνου όλα χάνονται.
Social Profile: Από το 2017 μέχρι και το 2019 σε είδαμε σε έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο, αυτό ενός serial killer, ενός παρανοϊκού και παράφρονα ανθρώπου. Οφείλω να πω ότι η ερμηνεία ήταν εντυπωσιακή. Πώς το κατάφερες αυτό; Είναι δύσκολο να υποδυθεί κανείς έναν τέτοιο ιδιόμορφο χαρακτήρα;
Νίκος Πολυδερόπουλος:. Ήταν κάτι πολύ δύσκολο και κουραστικό για ΄μενα. Έμαθα πάρα πολλά, διάβαζα συνεχώς για serial killers, μίλησα με άτομα που έχουν διαπράξει φόνο, ρώτησα δικηγόρους και διαφόρων ειδών ανθρώπους, είδα φυσικά πολλές ταινίες.
Προσπάθησα και νομίζω κατάφερα να μπω στη ψυχοσύνθεση ενός serial killer.
Έφυγα για τη Γαύδο όπου έμεινα μόνος, για να μπορέσω να μπω στο ρόλο όπως ήθελα.
Ήταν κάτι αρκετά ψυχοφθόρο, πολύ δύσκολο γιατί παράλληλα ο ρόλος έπρεπε να είναι και συμπαθής.
Πιστεύω ότι τελικά τα καταφέραμε.
Social Profile: Είσαι νέος, πετυχημένος, με πολύ καλές προδιαγραφές για μια λαμπρή καριέρα, επομένως θα έλεγε κανείς ότι επαγγελματικά είσαι κατασταλαγμένος. Για τη προσωπική σου ζωή τι επιδιώξεις έχεις;
Νίκος Πολυδερόπουλος: Στη προσωπική μου ζωή αναζητώ την ηρεμία, τη γαλήνη, να είμαι δίκαιος σαν άνθρωπος και σώφρων. Είμαι σε ένα καλό επίπεδο καθώς με τις πτυχές του χαρακτήρα μου, το ένα ισορροπεί το άλλο. Έχω βρει το επάγγελμα που αγαπώ και νιώθω ευτυχισμένος. Ευτυχία είναι, απλά και λιτά, να μην συμβιβάζεσαι με τίποτα λιγότερο από αυτό που αξίζεις. Είναι στο χέρι μας να το καταφέρουμε αυτά. Πέρασα αρκετά για να βρίσκομαι σήμερα εδώ και η ιδεολογία που προανέφερα με βοήθησε σε αυτό.
Social Profile: Τι να περιμένουμε από εσένα την ερχόμενη σεζόν;
Νίκος Πολυδερόπουλος: Η σεζόν που έρχεται θα μας βρεί σε μια νέα συνεργασία στο Θέατρο Βρετάνια μαζί με τον Λάκη Λαζόπουλο, τον Παύλο Χαϊκάλη, τη Μαρία Σολωμού. Σκηνοθέτης μας είναι ο Πέτρος Φιλιππίδης.
Ξεκινάμε τον Οκτώβριο. Παράλληλα θα είμαι σε μια νέα εβδομαδιαία σειρά που θα βγει στα μέσα του Ιανουαρίου που και εκεί θα έχω ένα ιδιαίτερο ρόλο που δεν μπορώ να αποκαλύψω ακόμα.
Social Profile: Συμμετέχεις στο «Toc-Toc», μια πολύ ιδιαίτερη και πετυχημένη παράσταση με πολλά χρόνια παρουσίας στο θέατρο, που πραγματεύεται ευαίσθητα και λεπτά θέματα όπως ο ψυχαναγκασμός. Μίλησέ μας για τη παράσταση και το ρόλο σου σε αυτή.
Νίκος Πολυδερόπουλος:. Η παράσταση αποτελείται από 6 άτομα που έχουν ψυχαναγκαστικές διαταραχές.
Ο ένας έχει αριθμομανία που είναι ο Κώστας Σπυρόπουλος.
Ο Δημήτρης Σταρόβας βρίζει συνεχώς.
Η Ναταλία Δραγούμη η οποία έχει ένα θέμα με τη μικροβιοφοβία και έχει ένα σύνδρομο να καθαρίζει συνεχώς.
Η Φωφώ Ντεμίρη είναι η θεούσα και έχει διάφορες ακόμα ψυχαναγκαστικές διαταραχές με αποτέλεσμα να χάνει το χρόνο της μέρας της και να μην είναι δημιουργική.
Η Αποστολία Ζώη έχει το σύνδρομο της παλιλαλίας, δηλαδή λέει τα πάντα δυο φορές.
Και τέλος ο Μπάμπης που θέλει τα πάντα να είναι σε τάξη και φυσικά δεν πατάει ποτέ πάνω σε γραμμές.
Σύμφωνα λοιπόν με την υπόθεση του έργου, οι χαρακτήρες του έργου πάνε σε ένα γιατρό για να λύσουν τα προβλήματα που τους εμφανίζονται μέσω της ιδιαίτερης ψυχαναγκαστικής τους διαταραχής.
Η παράσταση έχει πάρα πολύ γέλιο, για να μην φανεί η σοβαρότατη διάσταση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σχεδόν όλοι.
Όλοι κάτι αντιμετωπίζουμε αλλά το «εγώ» μας δεν μας αφήνει να το δεχτούμε.
Social Profile: Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτή η επιτυχία της παράστασης; Γιατί το κοινό την έχει ‘αγκαλιάσει’ τόσο θερμά και συνεχίζει αυτή τη στήριξη τόσα χρόνια;
Νίκος Πολυδερόπουλος:. Πιστεύω ότι ο κόσμος την έχει αγκαλιάσει αυτή τη παράσταση γιατί παρατηρεί δικά του σύνδρομα.
Ο κόσμος αντιλαμβάνεται μια ζεστασιά στα προβλήματα που βιώνει, δημιουργείται εγγενώς μια οικειότητα και ένα παρεΐστικο κλίμα, καθώς πιστεύω ο καθένας μπαίνει μέσα σε κάποιο ρόλο.
Social Profile: Η παράσταση αυτή περνάει μηνύματα όπως η ψυχανάλυση, η ψυχοθεραπεία, το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι χρειάζονται ψυχιατρική βοήθεια και δεν την αναζητούν ή δεν την ζητούν με σωστούς τρόπους. Ποια είναι η γνώμη σου πάνω σε αυτό;
Νίκος Πολυδερόπουλος:. Πιστεύω ότι πάντα ένας ειδικός χρειάζεται να σου δείξει ένα δρόμο.
Αλλά η προσωπική θέληση είναι αυτή που θα σε οδηγήσει στο να τον ακολουθήσεις ή όχι.
Πιστεύω πως ο καθένας χρειάζεται μια καθοδήγηση. Κάπνιζα μέχρι τα 28 μου και είχα πρόβλημα με το άσθμα.
Άκουσα τη συμβουλή των γιατρών και μια μέρα ξύπνησα και είπα τέλος.
