Καλεσμένη στην εκπομπή Δυο στη 1 ήταν η Πέγκυ Τρικαλιώτη. Η ηθοποιός μίλησε για τη μητρότητα, αλλά και για το ταξίδι που χρειάστηκε να κάνει μέχρι να κρατήσει το παιδί της στην αγκαλιά.
Η Πέγκυ Τρικαλιώτη εξομολογείται πως αν δεν είχε έρθει η κόρη της στη ζωή της θα είχε προσπαθήσει με οποιονδήποτε τρόπο να γίνει μητέρα.
«Αν δεν είχε έρθει η κόρη μας στη ζωή μας, θεωρώ ότι θα είχα προσπαθήσει με κάποιο τρόπο να αποκτήσω παιδί ή θα υιοθετούσαμε. Αν θέλεις να γίνεις μητέρα, μπορείς να γίνεις με οποιονδήποτε τρόπο.
Αν η ζωή σου τα φέρει έτσι ώστε να μην μπορείς, είτε γιατί έχει περάσει ο καιρός, είτε γιατί δεν μπορείς, δεν τελειώνει ο κόσμος», ανέφερε αρχικά η Πέγκυ Τρικαλιώτη.
«Εγώ περιέγραψα εκείνο το πρώτο τρίμηνο. Ήταν το πρώτο σοκ. Δεν θα τελείωνε η ζωή μου, δεν τελειώνει η ζωή κανενός.
Δεν ερχόμαστε στη ζωή μόνο για να κάνουμε παιδιά. Μπορούμε να δώσουμε την αγάπη, την τρυφερότητα και τη ζεστασιά μας μέσα από πολλούς τρόπους», πρόσθεσε η Πέγκυ Τρικαλιώτη.
Η Πέγκυ Τρικαλιώτη είναι μια από τις πιο δημοφιλείς ηθοποιούς της γενιάς της που διατηρεί ένα ιδιαίτερα χαμηλό προφίλ στην προσωπική της ζωή.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια είναι αρκετά ενεργή στα social media, όπου δημοσιεύει στιγμιότυπα από την καθημερινότητά της, την 11χρονη κόρη της Φραντζέσκα, τον σύζυγό της Θανάση Δόση, αλλά και τους γονείς της.
Παρά το φορτωμένο της πρόγραμμα, η Πέγκυ φροντίζει πάντα να περνά πολύτιμο χρόνο με τα αγαπημένα της πρόσωπα.
Στην εκπομπή Ελένη, η Πέγκυ Τρικαλιώτη είχε αναφερθεί στη Φραντζέσκα.
«Η κόρη μου Φραντζέσκα θα γίνει 11 ετών και μοιάζει πολύ στον πατέρα της. Είμαι αυστηρή με την κόρη μου, αλλά δεν είμαι ακραία. Πολύ συχνά επικοινωνώ με γυναίκες οι οποίες είχαν το ίδιο πρόβλημα με μένα.
Σε μένα συνέβη αυτό το θαύμα. Δεν πειράζει αν δεν μπορεί κάποιος να αποκτήσει παιδί. Δεν τελειώνει η ζωή κανενός γιατί υπάρχουν και άλλοι τρόποι κάποιος να κάνει παιδί ή να υιοθετήσει. Η μητρότητα ήταν κάτι που το ήθελα πάρα πολύ και με βοήθησε η τύχη, ο Θεός, ό,τι υπάρχει».
Στην εκπομπή Ποιος είναι πρωινιάτικα, η Πέγκυ Τρικαλιώτη είχε μιλήσει για τις δύσκολες στιγμές, για τις στιγμές που οι γιατροί που είχε απέναντί της έλεγαν ότι δεν μπορεί να κάνει παιδί.
«Ήθελα πάντα να κάνω παιδί. Δεν είχα κάνει μέχρι τότε, γιατί πάντα βρισκόμουν με ανθρώπους που είχαν ήδη ένα παιδί. Ήμουν πολλά χρόνια με έναν άνθρωπο που είχε ήδη ένα παιδί και δεν μπήκε ποτέ η συζήτηση να υπάρξει ένα δεύτερο. Μετά από χρόνια, ήμουν με έναν άνθρωπο που δεν ήθελε, δεν ήταν έτοιμος. Συν η δουλειά, όλο αυτό πήγε στην άκρη.
Όταν βρέθηκα με τον άνθρωπό μου και ένιωθα ότι μαζί του δεν είναι κάτι απλό, παρ’ όλο που ήμουν μεγάλη, σε ένα απόλυτο ηλικιακό όριο – γέννησα στα 39-40 – δεν είχα σκεφτεί ότι μπορεί και να μην μπορώ.
Σκέφτηκα ότι μπορεί να μην προλάβω. Νομίζω ότι μου βγήκαν τα χειρότερά μου ένστικτα, είδα τον χειρότερο εαυτό μου.
Έζησα σαν να μου είπαν ότι έχει φύγει κάποιος από τη ζωή, μια απώλεια. Ήταν σαν πένθος. Άρχισα για πρώτη φορά στη ζωή μου να ζηλεύω. Έβλεπα γυναίκες στον δρόμο με μικρά παιδιά και έλεγα γιατί αυτές κι όχι εγώ; Δεν μου είχε συμβεί ποτέ στη ζωή μου, δεν ήξερα ότι υπάρχει μέσα μου.
Δεν ήμουν καθόλου χαλαρή. Ήμουν αποφασισμένη. Το πρόβλημά μου ήταν ορμονικό.
