Κάνε ό,τι θες στην ζωή σου! Ο κόσμος θα έχει πάντα κάτι να πει…
Ο αιώνιος κριτής των πάντων.
Τι θα πει ο κόσμος.
Πώς θα κριτικάρει τη μια ή την άλλη αντίδραση μας.
Λες και καθημερινά ζούμε με όλους αυτούς που ασκούν κοινωνική κριτική επί παντός επιστητού.
Ο συναισθηματικός κόσμος μερικών συνδέεται άμεσα και επηρεάζεται από την κριτική τους.
Ό,τι δεν αλλάζει, πεθαίνει
Επηρεάζεται όλο τους το «είναι».
Ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο τιμωρούν τους εαυτούς τους.
Τιμωρούν τα συναισθήματά τους και νιώθουν σε απολογητική στάση για αυτά που νιώθουν.
Εντωμεταξύ το παράλογο της ιστορίας, είναι ότι αναγκάζονται να συνυπάρχουν με ανθρώπους που ουσιαστικά θέλουν να αποφύγουν.
Καταπιέζουν τα συναισθήματά τους.
Προχώρα την ζωή σου και τον δρόμο σου και μην ασχολείσαι μόνιμα τι θα πει και τι θα κάνει ο ένας και ο άλλος που θα βρεθούν στον δρόμο σου.
Ό,τι πεις και ό,τι κάνεις θα γίνει θέμα συζήτησης γύρω από το πρόσωπό σου ούτως ή άλλως.
Για αυτό να κάνεις πάντα αυτό που προστάζει η καρδιά σου και να μην ασχολείσαι.
Γύρνα επιδεικτικά την πλάτη και συνέχισε τη ζωή σου.
Διότι όταν πονάς και νιώθεις απέραντη μοναξιά δεν θα είναι κανένας δίπλα σου από αυτούς τους κριτές για να σε στηρίξει.
Άνθρωποι που με το πέρασμά τους αγγίζουν ψυχές
Δεν θα υπάρχει κανένας γύρω σου να σου απαντήσει στα ερωτήματα που πιθανόν να καρφωθούν στο κεφάλι σου και να χρειάζονται απαντήσεις.
Είναι παράδοξο και παράλογο η δική σου ευτυχία να εξαρτάται από την γνώμη του κόσμου.
Και όλα αυτά γιατί συμβαίνουν; Γιατί το μυαλό σταματά στην κριτική του κόσμου.
Στη γνώμη του και αν προσαρμόζεται η ζωή μας στη γνώμη του, και όχι το αντίθετο.
Γιατί για τα περισσότερα που μας συμβαίνουν υπαίτιο είναι το μυαλό μας που δεν καταφέρνει να φιλτράρει και να επιλέξει με τι θα ασχοληθεί και με τι όχι.
Όλα ξεκινούν και τελειώνουν εκεί.
Η δύναμή μας είναι εκεί και εμείς δεν το χρησιμοποιούμε έτσι όπως πρέπει και μόνιμα κρεμόμαστε από τον κόσμο.
Το αποτέλεσμα είναι η ζωή μας να περνά και να ντρεπόμαστε να νιώσουμε και να δείξουμε τα συναισθήματά μας.
Μα θα έρθει η ώρα να το μετανιώσουμε οικτρά όταν ο κόσμος δεν θα είναι κάπου γύρω μας να μας παρηγορήσει.
Μέχρι τότε όμως συνεχίστε να δίνετε περισσότερη σημασία από όσο πρέπει στις κριτικές και αφήστε την ζωή σας να περνάει και να μην ζείτε ουσιαστικά.
Μαρίσα Παππά
