Μπορεί το Δημοτικό Συμβούλιο Σερρών μετά από πρόταση του Δημάρχου Σερρών Αλέξανδρου Χρυσάφη να ενέκρινε κατά πλειοψηφία και εξέδωσε ψήφισμα συμπαράστασης προς τους συμβασιούχους εργαζόμενους ΙΔΟΧ Covid-19 στον Δήμο Σερρών.
Πάντως την αρχή έκανε με μια τελεσίδικη απόφαση, το Εφετείο Αθηνών που άνοιξε τον δρόμο για τη διεκδίκηση μονιμοποίησης χιλιάδων συμβασιούχων με πολυετείς επαναλαμβανόμενες “συμβάσεις ορισμένου χρόνου”.
Η απόφαση αυτή (5204/21) του Μονομελούς Εφετείου, δικαιώνει συμβασιούχο με συμβάσεις μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος του 2001 και τον μονιμοποιεί αναδρομικά από την αρχική του πρόσληψη, με απειλή μάλιστα προστίμου 300 ευρώ για κάθε μέρα που θα παραβιάζεται η δικαστική απόφαση.
Το δικαστήριο λοιπόν συνδύασε τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 1999/70 και της κρίσης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου με την εθνική νομοθεσία της χώρας μας η οποία ήταν πολύ προγενέστερη και παρέχει απόλυτη προστασία στους εργαζόμενους – συμβασιούχους που αναγκάζονται να απασχολούνται με συνθήκες εργασίας μονίμου προσωπικού και τις υποχρεώσεις αυτού αλλά χωρίς τα αντίστοιχα δικαιώματα, παρότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του φορέα.
Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι η υποχρέωση σύμφωνης ερμηνείας του εθνικού δικαίου οδηγεί άνευ άλλου σε αναίρεση της ρητής Συνταγματικής απαγόρευσης του άρθρου 103 του Συντάγματος που λέει πως απαγορεύεται η από το νόμο η μονιμοποίηση προσωπικού και η μετατροπή των συμβάσεών του σε αορίστου χρόνου, με τις απαγορεύσεις της παραγράφου αυτής να ισχύουν και ως προς τους απασχολουμένους με σύμβαση έργου….
Δηλαδή βρήκαν πάλι δουλειά οι …δικηγόροι!
