Πάντως για όλους όσους εμβολιάστηκαν δεν γενάτε κανένα θέμα.
Για τους αρνητές όμως χειρόφρενο στην ταχύτερη απελευθέρωση από τα δεσμά της υγειονομικής κρίσης τραβά η δυσπιστία για τα εμβόλια, τη στιγμή που η άρνηση απέναντι στα ενέσιμα σκευάσματα λαμβάνει διαστάσεις πανδημίας.
Παρότι καθημερινά αποδεικνύεται ότι πολλοί είναι εκείνοι που γυρίζουν την πλάτη στο μοναδικό, μέχρι στιγμής, όπλο κατά του κορωνοϊού, προβληματίζει τους ειδικούς η εικόνα συμφόρησης από ανεμβολίαστους στις εντατικές, με σχεδόν εννέα στους δέκα στις ΜΕΘ να μην έχουν λάβει τις απαραίτητες δόσεις θωράκισης. Είναι γεγονός ότι το ποσοστό των ανεμβολίαστων στην Ελλάδα εγείρει ανησυχία, σε μια περίοδο που τα υγειονομικά επιτελεία εργάζονται πυρετωδώς πάνω στην ισορροπία ανάμεσα στον έλεγχο του κορωνοϊού και την κανονικότητα, χωρίς να αποσκοπούν στην επιβολή οριζόντιων μέτρων, όπως το lockdown, το οποίο σύμφωνα με παράγοντες της κυβέρνησης και της αγοράς θα αποδεικνυόταν ζημιογόνο για την οικονομία.
Με εμάς σε όλες σχεδόν τις περιοχές της Βόρειας Ελλάδας να είμαστε ουραγοί στους εμβολιασμούς, δυστυχώς το σύστημα υγείας βρίσκεται στην εντατική, ενώ οι υγειονομικοί στέλνουν καθημερινά δραματικές εκκλήσεις για διενέργεια περισσότερων εμβολιασμών.
Αλλά τι υποχρεωτικότητα έχουμε για τους εμβολιασμούς δεν μπορώ να το καταλάβω;
Γίνεται σε ορισμένους τομείς του δημοσίου να είναι τόσο χαμηλά;
Πάρτε για παράδειγμα τους 108.913 δημοτικούς υπαλλήλους όλης της χώρας, όπου εμβολιασμένοι ή νοσήσαντες είναι οι 74.884 και ανεμβολίαστοι οι 34.029, που σημαίνει ότι τρεις στους δέκα που καθημερινά εξυπηρετούν πλήθος κόσμου και έρχονται σε επαφή με πολλούς κατοίκους δεν έχουν τα απαραίτητα αντισώματα απέναντι στη νόσο
Μπορεί το 70%, από το σύνολο των δημοτικών υπαλλήλων των περιφερειών της Ελλάδος να είναι καλυμμένο, όμως το 30% δεν μπορεί να θεωρηθεί αμελητέο, εάν σκεφτεί κανείς ότι αφορά σε πολίτες παραγωγικής ηλικίας που μετακινούνται σε σημαντικό βαθμό και επομένως είναι πιο εύκολο να διασπείρουν σε διάφορες κοινότητες τον ιό.
