Μπορεί όλες οι χώρες στην Ε.Ε. να εγκαταλείπουν την ιστορικότητα των
επιδοτήσεων, αλλά για της χώρα μας τα ιστορικά δικαιώματα θα συνεχίσουν να
αποτελούν τη μοναδική βάση για τις αγροτικές ενισχύσεις – επιδοτήσεις.
Αντίθετα η χώρα μας με την απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, δίνει
νέα παράταση ζωής στα ιστορικά δικαιώματα, κρατώντας δέσµια την ελληνική
γεωργία σε ένα αναχρονιστικό πλαίσιο, χωρίς μειώσεις στη χρήση αγροχημικών,
χωρίς συνεισφορά στην αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου και χωρίς
παραγωγή ποιοτικών προϊόντων, αφήνοντας για το μέλλον την προώθηση της
καινοτομίας, της γνώσης και της ψηφιοποίησης.
Τα ιστορικά δικαιώματα των αγροτών
Συνεχίζονται και το 2021
Ήδη η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αποφασίσει την πλήρη εσωτερική σύγκλιση των
δικαιωμάτων, πράγμα που σημαίνει την πλήρη κατάργηση των «ιστορικών
δικαιωμάτων» και τη μετάβαση προς μια νέα αγροτική πολιτική που θα είναι
απολύτως εναρμονισμένη με τις απαιτήσεις και τους στόχους της Ευρωπαϊκής
Πράσινης Συμφωνίας.
Μια νέα πολιτική που προβλέπει και ενισχύει ένα νέο αγροτικό μοντέλο διαχείρισης
που θα βασίζεται σε περιβαλλοντικές δεσμεύσεις, όπως τις μειώσεις στη χρήση
αγροχημικών, την συνεισφορά στην αντιμετώπιση του φαινομένου του
θερμοκηπίου, το μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, την παραγωγή ποιοτικών και
ασφαλέστερων προϊόντων, τη προώθηση της καινοτομίας, της γνώσης και της
ψηφιοποίησης.
Αντίθετα στη χώρα μας συνεχίζεται η πολιτική ατολµία, και το ΟΣ∆Ε, μιας και
πολιτικά η χώρα μας, κρατά δέσµια την ελληνική γεωργία και κτηνοτροφία σε ένα
αναχρονιστικό πλαίσιο, που δεν αφήνει χώρο δράσης στις νέες προσπάθειες,
απογοητεύοντας τους νέους αγρότες.
Άλλη µία φορά τα ιστορικά δικαιώµατα φαίνεται να επιβιώνουν, καθώς και για το
2021 «παγώνει» η εσωτερική σύγκλιση των ενισχύσεων και η αξία δικαιωµάτων
παραµένει ως έχει.
Αυτό σηµαίνει ότι οι φετινές πληρωµές θα υπολογιστούν µε βάση τη Μοναδιαία
Αξία ∆ικαιωµάτων του 2020, κάτι που λογικά θα συνεχιστεί και για του χρόνου.
Η απόφαση αυτή της ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ βέβαια, θα πρέπει να κοινοποιηθεί στην
Κοµισιόν µέχρι μεθαύριο Παρασκευή, έτσι ώστε να προχωρήσουν οι αιτήσεις
ενισχύσεων των αγροτών.
Τα παραπάνω αποτελούν και «σηµάδι» ότι οι αποφάσεις όσον αφορά στη νέα
προγραµµατική περίοδο (2023-2027) θα περιλαµβάνουν σύγκλιση δικαιωµάτων,
όχι µε βάση τις πρωτοβουλίες των εθνικών αρχών, αλλά στο πλαίσιο των
υποχρεώσεων που υπαγορεύουν οι κοινοτικοί κανονισµοί.
Υπενθυµίζεται ότι η Κοµισιόν και το Συµβούλιο Υπουργών Γεωργίας, έχουν
προτείνει τα κράτη-µέλη να υποχρεούνται το αργότερο µέχρι το έτος υποβολής αιτήσεων 2026, όλα τα δικαιώµατα ενίσχυσης να έχουν αξία τουλάχιστον 75% του
προβλεπόµενου µέσου µοναδιαίου.
Η αύξηση αυτή στα δικαιώµατα θα χρηµατοδοτείται από την αντίστοιχη µείωση των
πολύ υψηλών δικαιωµάτων, µε µέγιστο όριο µείωσης το 30%.
Το όριο αυτό βέβαια είναι προαιρετικό , μιας και την τρέχουσα περίοδο η σύγκλιση
ήταν στο 60%.
Από την άλλη, η Ευρωβουλή που συµµετέχει στον τρίλογο της ΚΑΠ, έχει προτείνει
για το έτος απαίτησης 2024 το αργότερο, όλα τα δικαιώµατα ενίσχυσης να έχουν
αξία τουλάχιστον 75% και το σύνολο των δικαιωµάτων ενίσχυσης να έχει αξία 100%
του µέσου όρου το 2026 , όταν και θα πρέπει να έχουμε πλήρη εσωτερική σύγκλιση.
Σηµειώνεται εδώ ότι µόλις την περασµένη Τετάρτη ξεκίνησε ο 5ος γύρος τριλόγου
της ΚΑΠ µε θέµα συζήτησης τις άµεσες ενισχύσεις.
Αξίζει να σηµειωθεί ότι ήδη πανευρωπαϊκά 18 χώρες έχουν ήδη προχωρήσει σε
100% σύγκλιση, με την Γαλλία να βρίσκεται στο 90% και την Ισπανία να ψηφίζει
βασιλικό διάταγµα για 80% σύγκλιση έως το 2022!
Στην Ισπανία, εκτός από 80% σύγκλιση ως το 2022, µε το βασιλικό διάταγµα
καταργείται και ο «κόφτης» του 30%.
Άλλωστε, την 1η Φεβρουαρίου ανοίγουν οι αιτήσεις ενιαίας ενίσχυσης σε πολλές
χώρες της EE και οι εθνικές αρχές είναι υποχρεωµένες από τον κοινοτικό κανονισµό
να ενηµερώσουν τους αγρότες, για το πώς θα πληρωθούν και ποια θα είναι η αξία
των δικαιωµάτων πριν κάνουν αίτηση, τη γνωστή δήλωση ΟΣ∆Ε.
«Τα κράτη µέλη ενηµερώνουν τους γεωργούς εγκαίρως για την αξία των οικείων
δικαιωµάτων ενίσχυσης», αναφέρεται χαρακτηριστικά στον µεταβατικό κανονισµό
της ΚΑΠ
Στην Ελλάδα πάντως, η διατήρηση της ιστορικότητας των δικαιωµάτων αναµένεται
να προκαλέσει ζωηρές αντιδράσεις από τις νεότερες γενιές αγροτών και ειδικότερα
από τους παραγωγούς που δεν συνδέουν τη δραστηριότητά τους µε ευνοηµένες
από τα πρώτα χρόνια εισόδου της χώρας στην Ε.Ε. προϊόντα, όπως το βαµβάκι, το
ελαιόλαδο, ο καπνός, η σταφίδα, τα ζαχαρότευτλα και η βιοµηχανική ντοµάτα.
Όλα όσα καλλιεργούν δηλαδή οι Σερραίοι αγρότες.
