Σύλλογος Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Σερρών: «Ρετούς – Το τρυφερό χάδι του ψέματος»
Παρουσίαση του βιβλίου της Λένας Καλαϊτζή – Οφλίδη & του Σίμου Οφλίδη την Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου
Ένα ακόμα ενδιαφέρον βιβλίο θα παρουσιάσει ο Σύλλογος Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Σερρών.
Πρόκειται για το μυθιστόρημα «Ρετούς – Το τρυφερό χάδι του ψέματος», που έγραψαν η Λένα Καλαϊτζή – Οφλίδη και ο Σίμος Οφλίδης.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2019 και ώρα 7:30 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του Συλλόγου (Β. Βασιλείου 12).
Την παρουσίαση θα κάνουν ο δημοσιογράφος Στέλιος Μπουφίδης και ο συγγραφέας Ισίδωρος Ζουργός, ενώ οι δύο συγγραφείς θα μιλήσουν για το έργο τους και θα συνομιλήσουν με το κοινό.
Λένα Καλαϊτζή – Οφλίδη και Σίμος Οφλίδης
Η Λένα και ο Σίμος είναι ζευγάρι στη ζωή. Ζουν στη Θεσσαλονίκη και γράφουν μαζί από το 1989.
Οι δυο τους, αλλά και ο καθένας χωριστά, έχουν πλούσια εργογραφία.
Έργα τους μεταφράστηκαν και ανθολογήθηκαν: στα γερμανικά “Die Sonnenblumen der Juden”, στα Ολλανδικά “Gioconda” και μεταδόθηκαν από ραδιοφωνικό σταθμό της Βιέννης. Επίσης ο Ι. Μ. Χατζηφώτης τα συμπεριέλαβε στο έργο του Ανθολογία Λογοτεχνικών Κειμένων για το Άγιον Όρος.
Θεατρικά τους παρουσιάστηκαν από διάφορα σχήματα.
Λογοτεχνικά τους κείμενα δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και σε λογοτεχνικά περιοδικά (Αναλόγιο, Εντευκτήριο, Παρέμβαση Κοζάνης, Αγγελιοφόρος, Μακεδονία).
Είναι μέλη της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.
Ρετούς είναι όρος της φωτογραφικής τέχνης. Είναι το ανάλαφρο άγγιγμα του φωτογράφου με καλοξυσμένο μολύβι πάνω στο αρνητικό που διορθώνει τις λεπτομέρειες, τις απροσεξίες στους φωτισμούς, τις μικρές ασέβειες του χρόνου στα πρόσωπα.
Ο εξωραϊσμός της πραγματικότητας, το τρυφερό χάδι του ψέματος πάνω στην αλήθεια.
Το ΡΕΤΟΥΣ αφηγείται τη γέννηση ενός ιστορικού φωτογραφείου της Θεσσαλονίκης στα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια.
Ακολουθεί τους ανθρώπους του – δύο δίδυμους αδελφούς – και την εξέλιξή τους μέχρι το σήμερα:
άνοδος, ακμή, παρακμή και πτώση.
Την περιπέτεια της αυτογνωσίας άλλοτε μέσα από τις νοσταλγικές επιστροφές και άλλοτε μέσα στο καθαρτήριο του τραγικού.
Την ανάγκη των ανθρώπων να μεταμφιέζονται για να φωτογραφηθούν, και όχι μόνο, σ’ έναν εαυτό διαφορετικό από τον δικό τους, από επιθυμία να παραστήσουν κάτι που δεν είναι.
…Μια παρατεταμένη μεταμφίεση πολλών χρόνων, δεκαετίες με μα-σκαρέματα όχι τόσο αθώα όσο τα αποκριάτικα, κάλυψαν τη μούχλα, τον βολεμένο συντηρητισμό, τις συνενοχές και τον ενδόμυχο φόβο, κυρίως αυτόν, μήπως εμείς μείνουμε έξω από το παιχνίδι….
Διαβάστε επίσης:
