Τα μνημόσυνα είναι βαθιά ριζωμένα μέσα στην παράδοση και πίστη της Εκκλησίας μας.
Ήδη από την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης αναφέρονται δεήσεις για την ανάπαυση των κεκοιμημένων ενώ από τους πρώτους μετά Χριστόν αιώνες οι πιστοί τελούσαν επιμνημόσυνες δεήσεις και ικεσίες για τους κεκοιμημένους τους οι οποίες καταγράφονται, υπολογίζοντας από την ημέρα του θανάτου, σε τριήμερα, εννιάμερα, σαρανταήμερα και ετήσια.
Στους πατέρες της Εκκλησίας μας συναντούμε πληθώρα ερμηνειών για τις συγκεκριμένες ημέρες αλλά οι κυριότερες είναι οι εξής:
Τα τριήμερα αναφέρονται στην ανάσταση του Χριστού που τριήμερος ανέστη.
Ευχόμαστε για τον κεκοιμημένο να έχει «καλή ανάσταση» δηλαδή, όταν ο Κύριος τον αναστήσει από τους νεκρούς, να έχει καλή ομολογία ενώπιον Του για να του χαρίσει την Βασιλεία των ουρανών.
Τα εννιάμερα αναφέρονται στα εννιά τάγματα των αγίων αγγέλων.
Ευχόμαστε να βρεθεί ανάμεσά τους η ψυχή του κεκοιμημένου και να τον συνοδεύουν στο μεταθανάτιο ταξίδι του φυλάσσοντάς τον από κάθε δαιμονική επιβουλή προκειμένου η ψυχή του να προγεύεται τα κάλλη του παραδείσου.
Τα σαρανταήμερα αναφέρονται στην ανάληψη του Χριστού στους ουρανούς που κάθισε στα δεξιά του Θεού Πατρός και από εκεί θα έλθει πάλι να κρίνει τον κόσμο.
Ευχόμαστε ο Χριστός να αναπαύσει την ψυχή του κεκοιμημένου στους ουρανούς και όταν έλθει η ώρα της κρίσεως να είναι ευσπλαχνικός και ελεήμον απέναντί του.
Τα ετήσια ως γενέθλια ημέρα στους ουρανούς, διότι από πνευματικής πλευράς αναγεννιόμαστε με την κοίμησή μας σε μία νέα κατάσταση.
Στην Εκκλησία μας για ημέρα εορτασμού των αγίων έχουμε την ημέρα της κοιμήσεώς τους κατά την οποία εορτάζουμε την μετάστασή τους στους ουρανούς κοντά στον Θεό από όπου πρεσβεύουν για εμάς εδώ στην γη.
Επίσης πολλοί χριστιανοί κάνουν τρίμηνα, εξάμηνα και εννιάμηνα κατ’ αναλογία των τριήμερων, εννιάμερων και των σαρανταήμερων. Αυτό φυσικά δεν είναι κακό διότι δίνει παραπάνω ψυχική ωφέλεια σε εμάς τους ίδιους αλλά και στους κεκοιμημένους μας.
Εκτός από τις παραπάνω ημέρες έχουν καθιερωθεί και τα λεγόμενα Ψυχοσάββατα, ημέρες κατά τις οποίες θυμόμαστε όλους τους κεκοιμημένους και προσευχόμαστε για αυτούς διότι υπήρξαν πολλοί οι οποίοι ήταν που κοιμήθηκαν άγνωστοι ή πένητες (πτωχοί) χωρίς να υπάρχει κάποιος να τους κάνει τα καθιερωμένα μνημόσυνα.
