«Μετά την εκτροπή, η συναίνεση και η συνεργασία μετατράπηκε σε σιωπή και συναλλαγή!!!»
«Αντιπολίτευση… Επιστροφή στην κανονικότητα;;;»
Ομαλοποιείται η κατάσταση;;; οδεύει στο δρόμο της κανονικότητας;;; μετά την εκτροπή, όπου το προεκλογικό διακύβευμα της συναίνεσης και της συνεργασίας, μετατράπηκε σε σιωπή και συναλλαγή!!!
Δεν κατάφερε να ξεπεράσει τον εαυτό της η αντιπολίτευση, ούτε να σταθεί στο ύψος της. Κριτική, έλεγχος και προτάσεις δε γίνονται «με κλειστές τις πόρτες», εν κρυπτώ και παραβύστω γίνονται μόνο συμφωνίες, επιτέλους φαίνονται…
Από την άλλη πλευρά δηλητηριάστηκε ο πολιτικός μας βίος, δαιμονοποιήθηκε ο όρος της αντιπολίτευσης.
Η διαφορετική άποψη, που να μιλήσουμε για αντίθετη, καταδικάζεται, θεωρείται αυτομάτως ως απορριπτέα, εκλαμβάνεται ως επιζήμια, ενίοτε και ως ύποπτη.
Η πρόταση ονομάζεται έπαρση, ο έλεγχος προσβολή, η δε κριτική τοξική, κολλημένη στο χθες…
Χάθηκε το όριο και η ποιότητα της πολιτικής αντιπαράθεσης. Καθαγιάζονται όλα τα μέσα, εγκαθιδρύοντας μια εποχή και τακτική όπου η έλλειψη ή η παράληψη επιχειρημάτων και απαντήσεων και η κατά μέτωπο προσωπική επίθεση αποτελεί πολιτική συνέπεια.
Στη ζωή δε μπορείς να είσαι με όλους. Κάποια στιγμή πρέπει να επιλέξεις πλευρά είτε από συμφέρον είτε από φόβο είτε από ασφάλεια είτε από σεβασμό είτε από αξιοπρέπεια.
Στην πολιτική οι επιλογές είναι λιγότερες, ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια.
Ο κόσμος απαιτεί να πάμε μπροστά, είναι κουρασμένος και απογοητευμένος, ζει με αγωνία, φόβο και ανασφάλεια. Υπάρχει αποστροφή και απαξίωση στον «πολιτικό κόσμο και σύστημα».
Έχει αηδιάσει, αλίμονο αν θυμώσει, υπάρχει και η οργή…
Δόθηκε η ευκαιρία του νέου, του φρέσκου, δυστυχώς γρήγορα μπήκε στο ψυγείο.
Δε μιλώ για ηλικίες, αναφέρομαι πολύ περισσότερο στις νοοτροπίες, αυτές που φέρνουν στο φως απομεινάρια βαθιάς κατάψυξης, αυτά που λέγαμε και θέλαμε να αφήσουμε στο παρελθόν.
Δεν υπάρχει ελπίδα μέσα.
Όση έμεινε εκεί έξω, εκεί όπου ο αέρας είναι ακόμη ελεύθερος, εκεί όπου ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια ορθώνουν το παράστημα, ήρθε η ώρα να σηκώσει και το ανάστημα αυτού του τόπου.»
Τάδε έφη ο κ. Βασίλης Τερζής, ο Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος που σήμερα βλέπει εκτροπή!
Ναι φυσικά και άρχισε να βλέπει στο δημοτικό συμβούλιο συνεργασίες (από ποιους άραγε;) , σιωπή και ….συναλλαγή!!!
Να υποθέσω πως γνωρίζει και το ένα και το άλλο..
Να θυμίσω βέβαια πως ο ίδιος πριν τέσσερα χρόνια, δεν ήθελε να παραιτηθεί από την θέση του προέδρου της ΚΕΔΗΣ, αν και ήταν ήδη υποψήφιος με τον αντίπαλο του κ. Αγγελίδη στο Δημοτικό Συμβούλιο!
Το ότι δεν του βγήκε ο Φωτιάδης είναι …άσχετο
Αλλά τότε βέβαια ο ίδιος δεν μιλούσε για …αξιοπρέπεια
Συνεπώς την ανακάλυψε εκ των …υστέρων!
Και δη τώρα τελευταία!
