Όταν ο αυτισμός «χάνεται» – Πώς ο χορός άλλαξε τη ζωή του Χρήστου

Από μικρός ήταν δραστήριο και ανήσυχο πνεύμα. Η λατρεία του για τη μουσική και ο ζωντανός ρυθμός που είχε μέσα του, τον οδήγησε στον χορό.

Ο λόγος για τον Χρήστο Πουρνάρα, κάτοικο ενός χωριού της Χαλκιδικής, την Ορμύλια, ο οποίος με τον χορό του, «μαγεύει».

Ο Χρήστος, που τα τελευταία χρόνια χορεύει συνεχώς με την παρτενέρ και δασκάλα του, Παναγιώτα Σαχαρίδου, έχει αναπηρία 67% λόγω μερικού αυτισμού και βαριάς νοητικής υστέρησης, αλλά μόλις το Play πατηθεί και ο χορός ξεκινήσει, όλα χάνονται.

Ο Χρήστος κάνει μαθήματα χορού τα τελευταία χρόνια και παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, παρουσιάζει πιστά τις χορογραφίες χωρίς να χάνει βήμα. Η αγάπη του για τον χορό και η σκληρή δουλειά τον οδήγησαν τον περασμένο Απρίλιο στο πρώτο του χρυσό μετάλλιο στη κατηγορία «bachata special» στο διεθνή διαγωνισμό ΤDF στη Θεσσαλονίκη.

Σύμφωνα με τη δασκάλα του, ο χορός έκανε τον Χρήστο να κοινωνικοποιηθεί, να νιώθει ελεύθερος και να μπορεί να εκφράζεται πιο άνετα με τους συμπολίτες του. Η πιο φανατική του θαυμάστρια είναι η μητέρα του, που όπως η ίδια λέει «ο Χρήστος την κάνει συνεχώς περήφανη».

Ο 21χρονος αγαπάει και την πληροφορική. Φοίτησε στο εκπαιδευτικό κέντρο επαγγελματικής κατάρτισης (ΑΜΕΑ) στη Λακκιά Θεσσαλονίκης και έχει πιστοποίηση πληροφορικής.

Ο Χρήστος εν δράσει: