Λευτέρης Αβραμάκης: Τα όσα τραγικά συμβαίνουν στη Δικαιοσύνη απειλούν την ίδια τη Δημοκρατία.
Η δίωξη σε βάρος της κυρίας Τουλουπάκη που χειρίζεται τον έλεγχο της υπόθεσης της Novartis στη βάση των απόψεων του ενός από τους δύο δικαστικούς λειτουργούς που χειρίστηκαν την υπόθεση, η έρευνα για σειρά άλλων δικαστικών λειτουργών στη βάση των απόψεων του έτερου δικαστικού που εξέτασαν ακριβώς τα ίδια δεδομένα, μόνο ανησυχία προκαλεί για το τι τελικά συμβαίνει στον πυλώνα της Δημοκρατίας, τη Δικαιοσύνη.
Δύο εισαγγελείς εξέτασαν τα ίδια ακριβώς πράγματα και οδηγήθηκαν σε εκ διαμέτρου αντίθετα πορίσματα.
Λαμβάνοντας όμως υπόψη ότι εδώ και μήνες πολιτικά πρόσωπα που φέρονται να εμπλέκονται στο σκάνδαλο Novartis, έχουν προεξοφλήσει τη δίωξη σε βάρος της κυρίας Τουλουπάκη, χωρίς προφανώς να έχουν επίγνωση των όσων περιλαμβάνει η δικογραφία, αφού αυτή διαμορφώθηκε σε μεταγενέστερο χρόνο από τις δημόσιες δηλώσεις – απειλές τους, επικρέμαται τουλάχιστον η υποψία ότι έχουν γίνει τουλάχιστον προσπάθειες χειραγώγησης των πορισμάτων της δικαιοσύνης.
Λευτέρης Αβραμάκης: Την ίδια στιγμή, όσα τραγελαφικά αποκαλύπτονται για την Προανακριτική Επιτροπή σε βάρος του κυρίου Παπαγγελόπουλου, προσβάλλουν πέρα από τη Δικαιοσύνη και τη Βουλή των Ελλήνων.
Η πλειοψηφία της Επιτροπής φέρεται να έχει στερήσει από την δημοσιογράφο κυρία Παπαδάκου, ο ρόλος της οποίας είναι κομβικός για την αποκάλυψη του σκανδάλου μέσω της δημοσιογραφικής έρευνας και των αποκαλύψεων που έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια, τα δικαιώματά που έχει αφού δεν την κάλεσε να καταθέσει ούτε ως μάρτυρας ούτε ως ύποπτη, διατυπώνει όμως βαρύτατες κατηγορίες σε βάρος της για τα όσα έχει αποκαλύψει σε τηλεοπτικές εκπομπές και σε ρεπορτάζ που φέρουν την υπογραφή της.
Οι καταγγελίες δε του κυρίου Παπαγγελόπουλου για την παραβίαση μιας σειράς δικαιωμάτων του ως κατηγορούμενου, αφήνουν βαριά σκιά γύρω από μια υπόθεση που πολλοί προσπαθούν να χαρακτηρίσουν σκευωρία παραποιώντας ακόμα και τα όσα το FBI αποκάλυψε για τις δραστηριότητες της Novartis στην Ελλάδα.
Ακόμα όμως και η νομιμότητα της σύστασης της Προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής, αμφισβητείται αφού πέραν του αυταρχισμού που επέδειξε η πλειοψηφία εξαίροντας χωρίς να έχει το δικαίωμα Βουλευτές που ορίστηκαν από τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, τα μέλη της πλειοψηφίας που ορίστηκαν από την πλευρά της ΝΔ φέρονται να έπρεπε να έχουν εξαιρεθεί διότι:
– Βουλευτής της Ν.Δ. – μέλος της Προανακριτικής Επιτροπής φέρεται να διώκεται για πλαστογραφία διαθήκης και απάτη, ενώ η δίωξη σε βάρος του εκκρεμούσε πριν θέσει υποψηφιότητα στις εθνικές εκλογές του της 7ης Ιουλίου 2019.
– Βουλευτής της ΝΔ – μέλος της Προανακριτικής Επιτροπής φέρεται να εμπλέκεται στο κύκλωμα προώθησης ανηλίκων στην πορνεία, που σύμφωνα και με τα όσα ντοκουμέντα ήρθαν στο φως από τις καταγραφές της ΕΥΠ πρόκειται για κύκλωμα trafficking, εκβιασμών, χρηματισμού δικαστών και εμπλοκής υψηλόβαθμων αξιωματούχων.
– Βουλευτής της ΝΔ – μέλος της Προανακριτικής Επιτροπής φέρεται να συνδέεται με τη NOVARTIS HELLAS και να έχει κομβικό ρόλο στον επηρεασμό της κοινής γνώμης και τη διαμόρφωση θετικής εικόνας της εταιρίας
Η απροθυμία επίσης σειράς δικαστικών λειτουργών να εμπλακούν στην υπόθεση Noor1, αποτελεί μια ακόμα ένδειξη ότι ο Θεσμός της Δικαιοσύνης αντιμετωπίζει ουσιώδη προβλήματα λειτουργίας, όταν τουλάχιστον εμπλέκονται στις υποθέσεις που διερευνά ισχυρά πρόσωπα της πολιτικής ή της οικονομικής εξουσίας.
Την ίδια στιγμή η προσπάθεια προεξόφλησης μιας ιατροδικαστικής έρευνας από την πλευρά του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, η πραγματοποίηση αυτής της έρευνας και η δημοσιοποίηση των «βολικών» της συμπερασμάτων και όχι όπως καταγγέλλουν οι γιατροί μιας πλήρους ιατροδικαστικής αποτύπωσης των αιτιών θανάτου ενός νέου ανθρώπου, αποτυπώνουν μια δυσώδη εικόνα ενός Θεσμού που εξαντλεί την αυστηρότητά του όταν κρίνει απλούς πολίτες και βιοπαλαιστές, στρογγυλεύει όμως τα πάντα όταν πρέπει να κρίνει τους «ισχυρούς» αυτού του τόπου, είτε πρόκειται για πολιτικούς, είτε για τράπεζες, είτε για οικονομικούς παράγοντες της χώρας.
Οφείλουμε, ως κοινωνία και ως Δημοκρατία, να αναθεωρήσουμε τον τρόπο που λειτουργεί η Δικαιοσύνη και να προβούμε σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία της, να αποκατασταθεί ως Θεσμός και κυρίως να αντιμετωπίζει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όλους όσους ελέγχει.
Λευτέρης Αβραμάκης: Η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να λειτουργεί σε μια βάση προνομιακής μεταχείρισης ορισμένων.
Όταν το κάνει, όπως πολύ φοβάμαι ότι συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας, απειλεί την ίδια την ίδια τη Δημοκρατία, την οποία υποτίθεται ότι διαφυλάσσει.
