Ολόκληρη η ομιλία του Βουλευτή της Ελληνικής Λύσης Κώστα Μπούμπα
για την «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/633 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019 σχετικά με τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στις σχέσεις μεταξύ επιχειρήσεων στην αλυσίδα εφοδιασμού γεωργικών προϊόντων και τροφίμων και λοιπές διατάξεις»
Ολομέλεια ( 07/04/2021)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κυρία Υφυπουργέ, πάνω από τη μισή Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ελληνικής Λύσης ήμασταν πριν από λίγο σε αυτή τη μεγάλη κινητοποίηση που γίνεται για τις λαϊκές αγορές.
Και ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι, είναι σχήμα οξύμωρο να συζητάμε για την προστασία του παραγωγού έναντι του εμπόρου -να δημιουργήσουμε, δηλαδή, μία σχέση εμπιστοσύνης,
κομμάτι δύσκολο στα όρια του εμπορικού ανταγωνισμού- και να έχουμε αυτό το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η Κυβέρνηση για τις λαϊκές αγορές.
Και το λέω αυτό, γιατί εμείς, ως Ελληνική Λύση, εδώ και πάνω από έναν μήνα καταθέσαμε την επίκαιρη ερώτηση στον αρμόδιο Υπουργό, τον κ. Γεωργιάδη, ο οποίος μας έλεγε τότε στην επίκαιρη ερώτηση που καταθέσαμε ως Ελληνική Λύση,
ότι δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο νόμου, ότι όλα αυτά είναι απλά σκέψεις, είναι κάποιο σχέδιο,
αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί και σήμερα βγήκαν με μαύρες σημαίες,
γιατί όπου υπάρχει καπνός και μάλιστα μαύρος καπνός και όχι λευκός καπνός, υπάρχει και φωτιά.
Το λέω αυτό, διότι άλλα έλεγε εδώ σε εμάς, στην Ελληνική Λύση, ο κ. Γεωργιάδης και άλλα γίνονται τώρα.
Για το θέμα του φορέα διαχείρισης των λαϊκών αγορών κάποια πράγματα τροποποιήθηκαν, αλλά δεν είναι τροποποιημένα, περισσότερο είναι μεταλλαγμένα.
Και οι μεταλλάξεις είναι αυτές που τρομάζουν, όπως και στο θέμα των ιώσεων.
Και το λέω αυτό, γιατί αυτό που λέμε εμείς στην Ελληνική Λύση για τον πρωτογενή τομέα είναι το εξής.
Εάν δεν εκσυγχρονίσουμε τον πρωτογενή τομέα εν Ελλάδι, δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα έχουμε και μία προστασία του μικρού παραγωγού, που θα είναι όμηρος και δέσμιος των μεγάλων εμπορικών τραστ.
Οι λαϊκές αγορές είναι ένα πανεπιστήμιο λαϊκής βούλησης.
Είναι το πανηγύρι του λαού. Εκεί οι άνθρωποι δημιουργούν τα αισθήματα χαρμολύπης, τόσο για τους παραγωγούς όσο και τους καταναλωτές.
Ποιος είναι ο απώτερος σκοπός των λαϊκών αγορών, από την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου, από τότε δηλαδή που θεσπίστηκαν;
Είναι να προστατευθεί ο μικρός κλήρος, ο μεροκαματιάρης, ο βιοπαλαιστής, το μη στεγασμένο εμπόριο.
Γι’ αυτό δεν έγιναν οι λαϊκές αγορές;
Για να προστατεύσουν τον παραγωγό, ο οποίος έχει ένα μικρό συρρικνωμένο εισόδημα και πρέπει να πουλήσει την πραμάτεια του, είτε αυτή είναι η παραγωγή από το χωράφι είτε είναι κάποια άλλα είδη.
Και έρχεται τώρα ένας φορέας ο οποίος βάζει πλειστηριασμό στις θέσεις, σε δημοπρασία, για τις λαϊκές αγορές;
Άρα, λοιπόν, σε αυτό το μεγάλο σχολείο που λέγεται λαϊκή αγορά -όπου εκεί υπάρχει μία ιεροτελεστία για τον καταναλωτή,
ο οποίος θέλει να έχει διαπροσωπική σχέση με τον παραγωγό, να πει τον καημό του, τη χαρά του, να κάνει διάλογο, να τον εμπιστευθεί-
δεν μπορείς ξαφνικά να αλλάζεις τον χαρακτήρα της μεγάλης «εκκλησίας του δήμου», όπως θα λέγαμε και ας μου επιτραπεί ο όρος εντός εισαγωγικών, των συνελεύσεων των λαϊκών αγορών.
Λαϊκή αγορά σε λαϊκή βάση, το λέει και η λέξη.
Το λέω αυτό, διότι, στην Ευρωπαϊκή Ένωση προστατεύονται οι λαϊκές αγορές.
Μην λέμε να ακυρώσουμε διάφορες συμβάσεις, διότι προστατεύεται ο μικρός παραγωγός μέσα από τα λάθη, βέβαια, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο θέμα των μεγάλων οικονομικών τραστ που ελέγχουν την όλη κατάσταση;
Στην Γαλλία, για παράδειγμα, το είχαμε πει ως Ελληνική Λύση στην επίκαιρη ερώτηση, μέχρι 43.000 ευρώ δίνεται ένα φορολογικό μπόνους της τάξεως του 2,31% στους Γάλλους παραγωγούς.
Στη Γερμανία προστατεύεται δε η τοπική γαστρονομία, δηλαδή τα τοπικά προϊόντα τροφίμων.
Άρα, λοιπόν, έχουν δει ότι είναι πράγματι ο πυρήνας ή, αν θέλετε, η ραχοκοκαλιά σε λαϊκή βάση των μικρών παραγωγών -το έχουν πιάσει δηλαδή σωστά- και τους προστατεύουν.
Και εμείς σήμερα μιλάμε για μια σχέση εμπιστοσύνης που διαταράσσεται εδώ και χρόνια, με το περιβόητο Μητρώο Εμπόρων -να σας θυμίσω- από τον ν.3955/2011 και πολύ νωρίτερα με τον ν.3419/2005;
Γιατί το λέω αυτό;
Διότι εδώ βάζετε ένα όριο, κύριοι της Κυβέρνησης, της τάξης των 2.000.000 ευρώ σε ό,τι αφορά τον κύκλο συναλλαγών, για το ποιοι θα εμπεριέχονται σε αυτόν ή όχι.
Μα, πώς είναι δυνατόν όταν στο ΓΕΜΗ, στα εμποροβιομηχανικά επιμελητήρια, μπορούν αυτοί να είναι στο Μητρώο Εμπόρων, άρα χαρακτηρίζονται ως έμποροι.
Γιατί λοιπόν κάνετε αυτή τη διάκριση, σύμφωνα πάντα με το άρθρο 1;
Άρα, λοιπόν, για να υπάρχει μία προστασία και να είναι μία όαση και ένα καταφύγιο για τον μικρό παραγωγό κυρίως, που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά στον πρωτογενή τομέα έναντι του εμπόρου,
αλλά και για να δημιουργηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης, πρέπει να μπουν ουσιαστικές δικλείδες ασφαλείας.
Όταν λοιπόν αυτή η ψηφιακή πλατφόρμα του Μητρώου Εμπόρων έχει πολλαπλά και σύνθετα προβλήματά της και δεν άνοιγε -μια άνοιγε και μια έκλεινε από το 2018- μπορούμε να ευελπιστούμε ότι οι έμποροι θα συμμορφωθούν με τις νέες υποδείξεις;
Κατ’ αρχάς, πείτε το.
Θα υπάρχει μαύρη λίστα δημοσιοποίησης για τους εμπόρους, οι οποίοι λυμαίνονται το χώρο και δεν είναι σωστοί στις συναλλαγές απέναντι στον μικρό παραγωγό που πρέπει να προστατευθεί;
Θα πρέπει, λοιπόν, να δούμε και τους καταχρηστικούς όρους.
Διότι, να μην κρυβόμαστε, η αγορά έχει τους κανόνες της.
Σας το έχουμε πει πολλάκις από την Ελληνική Λύση.
Υπάρχουν δηλαδή καταχρηστικοί όροι συμβολαίων.
Και τι λέει ο έμπορος στον αγρότη ή στον παραγωγό, ο οποίος βγάζει τα όσπρια ή τα γαλακτοκομικά;
Λέει: «Θα γίνει και μια διαφημιστική καμπάνια και θα συνδράμεις και εσύ».
Και υπάρχουν σήμερα μεγάλες εταιρίες που καπηλεύονται, εκμεταλλεύονται το όνομα, το brandname κάποιων παραγωγών και τους βάζουν να συνεισφέρουν, αλλά τους έχουν στα ψιλά γράμματα στις διαφημιστικές τους καμπάνιες.
Υπάρχουν ακόμη συμβόλαια με καταχρηστικούς όρους, αλλά νομικά υποστηρίζονται, διότι, λέει, είναι αδιαμφισβήτητο ότι αν δεν πουληθούν κάποια προϊόντα, θα τα επιστρέψει ο έμπορος πίσω στον παραγωγό.
Και αν αυτά είναι αναλώσιμα προϊόντα, μέσα σε ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα, τι γίνεται;
Θα επωμιστούν ακόμη κάποια λειτουργικά έξοδα κάποιοι υπάλληλοι, με τις εργατοώρες, για διευθέτηση των προϊόντων.
Αυτά είναι κάποια συμβόλαια υπογεγραμμένα, νομικής φύσεως, αλλά καταχρηστικά για τον μικρομεσαίο.
Θα γίνει κάτι εκεί, να απαλειφθούν αυτά τα συμβόλαια στις περιβόητες συναλλαγές;
Για να μην κρυβόμαστε, αυτό ισχύει στην αγορά, πιέζεται ο παραγωγός. Ακόμη να πληρωθούν παραγωγοί για την κορωνοενίσχυση, ακόμη να πάρουν οι κτηνοτρόφοι -όπως έλεγε ο κ. Βορίδης- για τον καταρροϊκό πυρετό.
Πού είναι η αποζημίωση; Πώς θα προστατεύσουμε, λοιπόν, τον μικρομεσαίο;
Ξέρετε, αυτό το οποίο πολλές φορές σας έχουμε πει ως Ελληνική Λύση είναι το εξής.
Δεν έχει γίνει καμία προετοιμασία για το άνοιγμα του ορίζοντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2029, με το περιβόητο Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Ανάπτυξης, το οποίο υπερθεματίζει και εστιάζει στην αγροδιατροφή, αλλά πού;
Στο μεταποιητικό στάδιο. Κάναμε κάτι γι’ αυτό για να εκμεταλλευτούμε το ΕΣΠΑ, σε ό,τι αφορά τη μεταποίηση και την εμπορία αγροτικών προϊόντων;
Δεν βλέπω να υπάρχει ακόμη σχέδιο, διότι ως Ελλάδα της τελευταίας στιγμής λέμε ότι έχουμε ακόμα χρόνια.
Δεν είναι έτσι. Έχουμε κάνει ένα σχεδιασμό πάνω σ’ αυτό;
Εν κατακλείδι, θα πρέπει, λοιπόν, να απαλειφθούν οι καταχρηστικοί όροι και να προστατεύονται νομικά.
Είναι και η πρότασή μας ως Ελληνική Λύση.
Να μην μπαίνουν αυτοί οι καταχρηστικοί όροι των εμπόρων που αφορούν διαφημιστική καμπάνια, επιστροφή κάποιων προϊόντων, που ζητούν πίσω τα λεφτά τους οι έμποροι γιατί, λέει, δεν τα πούλησαν
και ακόμα επιβάρυνση για διευθέτηση σε αποθηκευτικούς χώρους από εργατικό δυναμικό, που το μετακυλίουν και στον παραγωγό.
Διότι το λένε αυτό. Εάν μπουν αδιαμφισβήτητοι όροι, τηρούνται τα συμβόλαια.
Αυτό να απαλειφθεί. Δεν γίνεται αλλιώς να υπάρχει προστασία παραγωγού.
