Κρατούσα το χέρι της νύφης κι αυτός μπήκε μπροστά κρατώντας το Ευαγγέλιο, με άδραξε γερά και μου λέει με την ισχυρή μπάσα φωνή του :
Χορεύουμε τώρα !
Πανήγυρι έχουμε !
Κι άρχισε ο χορός του Ησαία !
Γράφει ο Μάρκος Μπόλαρης*
Μα τι γυρίσματα έχει ο καιρός , μα τι αλλαξοκαιριές , σαν τη θάλασσα, εκεί που είναι μπονάτσα και γαλήνη και χαρά Θεού και ξεγνοιασιά και γλέντι, την άλλη στιγμή ξεκουκκίζει ένα μαύρο συννεφάκι στον ορίζοντα και μέχρι να πείς κύμινο, μιά ριπή ανέμου συριστική, προειδοποιητική, μιά ριπή ανέμου παγωμένη σαν τελεσίγραφο πριν την κήρυξη πολέμου, και να που αλλάζει ο καιρός και να που πλακώνει ο βοριάς και να αφρίζει η θάλασσα και να που καβαλικεύουν τα κύματα την πλώρη, α !,
Επιστάτα βοήθησον , απολλύμεθα, όπως οι Απόστολοι στην Γενησαρέτ, το πλοίον εις το βυθίζεσθαι, κι το καράβι με την πλώρη μιά ορμά κυλάει στις αχανείς κοιλάδες των κυμάτων μιά σηκώνεται κι ανηφορίζει τις νερένιες , τις αρμυρές ανηφοριές της φουρτούνας, μιά καβαλά τις ράχες των κυμάτων που αφρίζουν, που φωσφορίζουν, που φωνασκούν, πλούς μέσα σε ρόχθους και βρυχηθμούς, πλούς κατάντικρυς στον βύθιο δράκοντα , που αναζητά ποίον καταπίει, κι ναυτικοί στα πόστα τους, άλλη μιά μάχη επιβίωσης στη ζωή, άλλη μιά μάχη με τα στοιχειά της θάλασσας, periculose vivere, είχαν αποφθεγματικά επισημάνει οι Ρωμαίοι, το ζήν επικινδύνως, το ζήν στα όρια της ύπαρξης, στις ακρώρειες της ανθρώπινης ζωής, όταν η ζωή πάει καβαλά τα αφρισμένα, τα μανιασμένα κύματα της καταιγίδας, όταν μέσα στον καταιγισμό η ζωή κατακτά άλλα επίπεδα βιοτής, προυποθέσεις άλλης απαρχής , λέει αναστασίμως ο Κανόνας, μα τι γυρίσματα έχει ο καιρός, μα τι γυρίσματα έχει τούτη η ζωή, τι ομορφιά και τι δυσκολίες, δρόμος γεμάτος στροφές χωρίς ορατότητα, κι εμείς καράβια ωσάν καρυδότσουλφα της βροτείας ύπαρξης, αρμυρισμένα από την αλισάχνη των κυμάτων, ανήμποροι στο μέγα κράτος το της θαλάσσης, “ολιγόπιστε εις τι εδίστασας”, ακούγεται , στην λιτή περιγραφή, η φωνή κι απλώνεται το χέρι Του, μα τι γυρίσματα έχει η θάλασσα, “του κύκλου τα γυρίσματα π’ ανεβοκατεβαίνουν π’ ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηγαίνουν με του καιρού τ’ αλλάγματα που αναπαημό δεν έχουν” ψάλλει ο Βιντσέντζος Κορνάρος εισαγωγικά στον Ερωτόκριτο ,
ένα συννεφάκι φάνηκε μαυριδερό της προάλλες σε μιάν εξέταση του Ιπποκρατείου, κι ύστερα , ένας παγωμένος αγέρας προειδοποιητικός της δυσλειτουργίας του ήπατος και μετά , νά κύματα να χιμούν στο καράβι, να κύματα σαν αγριεμένοι Αγαρηνοί χουγιάζοντας να ορμούν εις το βυθίσαι, ο Χριστός καθεύδει στην πλώρη, όπως μαρτυρεί Γρηγόριος ο Θεολόγος, και το κακό θέριευε, τα αφηνιασμένα κύματα καβάλησαν την πλώρη, οι βρυγμοί των οδόντων αγρίεψαν, ρόχθοι και βρυχηθμοί των δαιμονίων του μέλανος πόντου , ενάλιοι θήρες επιζητούντες τίνα καταπίωσι,
όμως τούτος , το χάραμα των Χριστουγέννων, κι ενώ το πλοίο είχε βάλλει από παντού νερά εν τω πελάγει των θλίψεων του παρόντος βίου, προχθές, αχάραγα της Ενανθρωπήσεως του Λόγου που πήρε σάρκα και εσκήνωσε εν ημίν, σηκώθηκε , παρ’ ελπίδα, ετοιμάστηκε ,ιεροπρεπώς, με το Μεγάλο Σχήμα του, μοναχός κοντά στα πενήντα χρόνια, πενήντα χρόνια ευδοκίμως, και εισήλθε στον Ναό, της Λειτουργίας της Χριστουγεννιάτικης, μέτοχος γενόμενος γιά έσχατη φορά !
Ναί, ο παπά Αναστάσης , ο Γέροντας του Προδρομινού Κελλίου στις Καρυές, ο ιδρυτής των Εκδόσεων – Χώρου Τέχνης ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ο ζωγράφος και συγγραφέας, ο Ιερομόναχος Αναστάσιος του Γοματίου, της αρχαίας Καθέδρας των Γερόντων, ήρθε στην χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία μαζί με τους αγραυλούντες ποιμένες, ήρθε στον Ναό που με δικές του πρωτοστασίες περικαλλώς ανηγέρθη , ήρθε στην Εκκλησιά το “Δεύτε ίδωμεν πιστοί πού εγεννήθη ο Χριστός” ψάλλων, ήρθε μετέχων γιά τελευταία φορά εν τοις καθ’ ημάς, να ξυπνήσει ήρθε τον αναπεσόντα Χριστό, Επιστάτα απολλύμεθα , όπως τότε, εν τη Τιβεριάδι, ήρθε να εγείρη τον καθεύδοντα και να παραδώση τις επόμενες ώρες , ημέρα πανηγύρεως της Συνάξεως της Θεοτόκου, να παραδώση το πνεύμα του !
Εν Χώρα Ζώντων , παπά Αναστάση !
Χορεύουμε τώρα !
Πανήγυρι έχουμε !
Χαρμολύπης μέτοχοι και εμείς γενόμενοι , άλλης πανηγύρεως !
ΥΓ
Στα εγκαίνια , η φωτογραφία,
της Έκθεσης ζωγραφικής
Αναστασίου Ιερομονάχου
με τίτλο
“Από την Κωνσταντινούπολη στο Άγιον Όρος”
που διοργάνωσε
το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος
στο Σισμανόγλειο Μέγαρο
στο Πέραν – Κωνσταντινούπολη
τον Απρίλη του 2022.
