Αναλυτικά η επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή Σερρών της Ελληνικής Λύσης Κωνσταντίνου Μπούμπα προς τον Υπουργό Οικονομικών, με θέμα: «Οικονομική ενίσχυση των επιχειρήσεων οδικών εμπορευματικών μεταφορών Φορτηγών Δημόσιας Χρήσης (Φ.Δ.Χ)».
Κύριε Υπουργέ, καλησπέρα σας. Αφορά ένα θέμα της κοινωνίας μας, η οποία πραγματικά έχει περιέλθει σε ένα οικονομικό αδιέξοδο και αφορά, όπως ξέρετε, τους επαγγελματίες αυτοκινητιστές είτε στις διεθνείς μεταφορές είτε στις χερσαίες εμπορευματικές εντός της χώρας οδικές μεταφορές.
Η αύξηση της τιμής των καυσίμων τους έχει βγάλει έξω από τον προϋπολογισμό. Δηλαδή, οι άνθρωποι εργάζονται με αρνητικό πρόσημο, έχουν μπει, όπως λέει και στην καθομιλουμένη ο λαός, με το κεφάλι μέσα σε ό,τι αφορά το κόστος μεταφοράς.
Άρχισε η αύξηση του πετρελαίου εδώ και μήνες και πριν από την πολεμική σύρραξη στην Ουκρανία, με αποτέλεσμα σήμερα το πετρέλαιο να έχει μια αύξηση της τάξης του 80% με τις προηγούμενες τιμές. Σήμερα το κόστος ενός φορτηγού αυτοκινήτου αγγίζει μέχρι και 60% από το καύσιμο που πρέπει να μετακινηθεί.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι σε μια απόγνωση και υπήρχε και μια γενική συνέλευση στη συμπρωτεύουσα, στη Θεσσαλονίκη, πριν από λίγες μέρες ανάμεσα στην Ομοσπονδία Φορτηγών Αυτοκινητιστών Ελλάδος και στο Πανελλήνιο Συνδικάτο Χερσαίων Μεταφορών. Η ισχύς εν τη ενώσει, διότι οι άνθρωποι αυτοί πραγματικά δεν τα βγάζουν πέρα.
Και καθότι το φορτηγό-αυτοκίνητο στην Ελλάδα είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, δηλαδή τα αποτελέσματα δείχνουν ότι αντιστοιχεί 1,2 όχημα σε κάθε ιδιοκτήτη, δεν έχουν αυτή την δύναμη με αποθεματικά σε μεγάλους συνεταιρισμούς φορτηγών, όπως υπάρχουν αλλού, κάτι που δεν ισχύει στην Ελλάδα. Είναι μεμονωμένη οικογενειακή επιχείρηση.
Διαβάζω προσεκτικά την αλληλογραφία που επικρατεί εδώ και μήνες με τα αρμόδια Υπουργεία. Εσείς, βεβαίως -σας αναφέρουν μέσα- ήσασταν από τους ελάχιστους Υπουργούς -δυστυχώς, λέω για τους άλλους που δεν τους δεχτήκαν- διότι δεν υπάρχει διάλογος, δεν υπάρχει κώδικας επικοινωνίας, δεν υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας με αυτούς τους τους ανθρώπους.
Προκειμένου, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι να αντεπεξέλθουν, σήμερα ζητούν να ισχύσει αυτό που ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες -και θα δούμε στη συνέχεια τι ισχύει-, να επιστραφεί μέρος του ειδικού φόρου καυσίμων, για να μπορέσουν οι άνθρωποι πραγματικά να τα βγάλουν εις πέρας. Δεν μπορεί, κύριε Υπουργέ μου, να το μετακυλήσουν αυτό στον πελάτη -διότι αντιλαμβάνεστε, λόγω της ενεργειακής κρίσης, λόγω της οικονομικής κατάστασης, του πληθωρισμού που έχει πάρει την ανιούσα, δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν οι καταναλωτές- στην παροχή υπηρεσιών, όπως είναι το συγκεκριμένο επάγγελμα. Διότι είναι παροχή υπηρεσιών, που σημαίνει ότι, αν δεν έχουν καύσιμο, δεν μπορεί να διεκπεραιωθεί μια μεταφορά.
Μέσα σε όλα αυτά έχει προκύψει και το πρόβλημα με τον επίναυλο στις ακτοπλοϊκές εταιρείες που είναι στα ύψη. Παράδειγμα είναι και το τελευταίο ατύχημα, δυστυχώς, που είχαμε εκεί, διότι οι συνθήκες δεν παρέχουν ασφάλεια στους αυτοκινητιστές. Έχουμε a priori τις κάρτες διέλευσης που δίνουμε στα τούρκικα φορτηγά χωρίς αυτό να μετακυλίεται και στους Έλληνες, για να μπορούν και αυτοί να ορθοποδήσουν. Έχουμε, για παράδειγμα, επίσης το καμποτάζ, που δεν τηρείται αυτήν τη στιγμή, για να υπάρχει μια νομιμότητα. Έχουμε το εργασιακό και το 61/2008, που οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να δηλώνουν αλλαγή ωραρίου. Επιλεκτικά εφαρμόζεται αυτό, διότι είναι η υφή του επαγγέλματος τέτοια. Δεν έχουν συνδεθεί οι ταχογράφοι ακόμη με την ηλεκτρονική πλατφόρμα του Υπουργείου.
Δεν υπάρχει, για παράδειγμα, στο Τελωνείο των Κήπων λωρίδα συνθήκης Σένγκεν. Σας το φέρνω ως παράδειγμα για να δείτε ότι εκεί η ταλαιπωρία των φορτηγών Ελλήνων και όχι μόνο, αλλά και άλλων ευρωπαϊκών χωρών, είναι πάρα πολύ μεγάλη, διότι δεν υπάρχει λωρίδα Σένγκεν να εξυπηρετηθούν. Το ξέρετε.
Τα φέρνω ως παράδειγμα αυτά για να δείτε ότι το πρόβλημα με τους επαγγελματίες αυτοκινητιστές, κύριε Υπουργέ, κύριε Βεσυρόπουλε, είναι σύνθετο, πολλαπλό εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Οι άνθρωποι αυτοί καταναλώνουν το 3% των αποθεμάτων του πετρελαίου. Άρα, δεν βαρύνουν τον οικονομικό προϋπολογισμό. Κάντε κάτι τώρα για να μην παραλύσει η αγορά, διότι προσανατολίζονται σε απεργία διαρκείας σε δύο εικοσιτετράωρα και αντιλαμβάνεστε τι θα σημαίνει αυτό για την τροφοδοσία της αγοράς εν όψει Πάσχα.
Κοιτάξτε, κύριε Υπουργέ, αφορά έναν κλάδο –το αντιλαμβάνεται ο καθείς-, που αν δεν έχουν πετρέλαιο λελογισμένο, δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Δεν μπορούμε να μετακυλήσουμε το κόστος στον πελάτη.
Πάντα μιλούμε για τους Έλληνες αυτοκινητιστές και όχι τους αλλοδαπούς, να το ξεκαθαρίσουμε. Κατ’ αρχάς, η επιδότηση πετρελαίου δεν πρέπει να δοθεί στην αντλία. Αντιλαμβάνεστε γιατί.
Μια και είμαστε στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, μελετώ αυτά τα κράτη, το τι κάνουν για το δικό τους εθνικό στόλο και θα σας φέρω μια σειρά από παραδείγματα.
Έχουμε το παράδειγμα του Βελγίου. Κατά τα πρότυπα του Βελγίου, όταν αυξάνεται ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στο Βέλγιο, εκεί και στους Φλαμανδούς και στους Βαλόνους, τι κάνουν αυτοί; Κατεβάζουν την τιμή του πετρελαίου. Όταν μειώνεται ο ειδικός φόρος κατανάλωσης, αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου. Για παράδειγμα, στα 600 ευρώ τα 243 ευρώ περίπου τα παίρνει πίσω ο αυτοκινητιστής.
Τι κάνουν οι Γάλλοι; Οι Γάλλοι, πέρα από τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης, χρηματοδοτούν και το φορτηγό ανάλογα με το τονάζ, δηλαδή φτάνουν μέχρι και τα 1.500 ευρώ από κάποιους τόνους στα μεγάλα φορτηγά, στις μεγάλες νταλίκες, διότι το επάγγελμα του φορτηγατζή, του νταλικέρη, είναι δύσκολο, όπως και να το κάνουμε. Είναι ώρες ατελείωτες ο κάματος αυτών των ανθρώπων επάνω σε ένα κουβούκλιο με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η Ισπανία μαζί και η Ουγγαρία επιστρέφουν ένα μέρος του ειδικού φόρου κατανάλωσης. Η Γερμανία το ίδιο, όπως επίσης και η Ιταλία επιστρέφει ένα μέρος του φόρου κατανάλωσης. Σας διαβάζω τα κράτη: Ιταλία, Ισπανία, Σλοβενία, Ουγγαρία, Βέλγιο, Γερμανία. Η Γαλλία, μάλιστα, δίνει και περισσότερο επιδότηση για να κρατήσει τους Γάλλους δικούς της αυτοκινητιστές στο τιμόνι να μην τραβήξουν χειρόφρενο.
Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι, με αυτή την αύξηση, δεν τα βγάζουν πέρα. Προσπαθούν αυτή τη στιγμή να ορθοποδήσουν, αλλά πρέπει τουλάχιστον να μπει πλαφόν στο 1,10 συν το ΦΠΑ, να απορροφηθεί αυτός ο κραδασμός, διότι συνεισφέρουν ούτε λίγο ούτε πολύ στο 7% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος.
Άρα λοιπόν συμβάλλουν τα μάλα στην ελληνική οικονομία. Είναι οικογενειακές επιχειρήσεις. Ως γνωστόν, έχουν χάσει αρκετά χρήματα με την απελευθέρωση του επαγγέλματος. Ζητούν να υπάρχει σύνδεση, όπως είπα και στην πρωτολογία μου, του ταχογράφου με την ηλεκτρονική πλατφόρμα και να μην τρέχουν στην ΕΡΓΑΝΗ κάθε τρεις και λίγο.
Όμως, η επιδότηση και η χρηματοδότηση δεν θα επηρεάσει –αυτό που είπατε, Υπουργέ μου- τον προϋπολογισμό, είναι το 3%. Αν δεν τους βοηθήσουμε τώρα που πονάει το ζήτημα, που είναι στα ύψη το πετρέλαιο, που είναι 80%, πότε περιμένετε να τους βοηθήσουμε; Δεν μπορεί αυτό να μετακυληθεί στον καταναλωτή. Αντιλαμβάνεστε. Τι να πρωτοπληρώσει; Τη ρήτρα αναπροσαρμογής του μείγματος του διοξειδίου του άνθρακα στους λογαριασμούς της ΔΕΗ; Να πληρώσει για το ΙΧ αυτοκίνητό του, με αυτή την κάρτα που δεν είναι πανάκεια; Αυτά είναι καταπραϋντικά, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει.
Αντιλαμβάνεστε ότι αν οι άνθρωποι αυτοί τραβήξουν χειρόφρενο μεθαύριο, στις 13 του μήνα, μόνο κάποια μεγάλα σούπερ μάρκετ με ιδιόκτητα φορτηγά θα μπορέσουν να εφοδιάσουν την καταναλωτική αλυσίδα και πραγματικά αυτό θα παραλύσει την αγορά από πάσης φύσεως αγαθά.
Οπότε πείτε κάτι σε αυτούς τους ανθρώπους. Κρέμονται από τα χείλη σας τούτη την ώρα. Πείτε τους αν θα το κάνατε στα πρότυπα της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας, όπως στα υπόλοιπα κράτη και στις χώρες της Γηραιάς, Βέλγιο, Γαλλία, Ισπανία, Ουγγαρία, Σλοβενία, Ιταλία, για να μπορέσουν να ανταποκριθούν.
Και ξέρετε ότι η επιδότηση μπορεί να γίνει πανεύκολα μόνο μέσω ενός ΚΑΔ, μόνο με τα παραστατικά, με τα τιμολόγια παροχής που θα τα καταθέτουν ανάλογα με τη χιλιομετρική απόσταση και θα μπορούν να επιδοτηθούν. Δεν θα επιδοτούμε a priori τον οποιονδήποτε, δεν θα γίνεται όπως στην Αγγλία, διότι εδώ μειώθηκε ο φόρος στα διυλιστήρια, αλλά και σήμερα το πετρέλαιο ενώ ήταν 98 –αν θυμάμαι καλά-δολάρια το βαρέλι, πάλι δεν κατεβαίνει. Ό,τι ανεβαίνει στην Ελλάδα, παραμένει εκεί ψηλά.
Να πούμε τώρα για τα ακτοπλοϊκά; Υπάρχει το αφορολόγητο κόκκινο πετρέλαιο για τους εφοπλιστές. Είδατε με τη γνωστή εταιρεία πριν από λίγες μέρες το μεγάλο ατύχημα. Εκεί ναι μεν είναι αφορολόγητο το λεγόμενο λιμανίσιο πετρέλαιο, αλλά έχουμε αύξηση του ναύλου. Είναι 1.500 ευρώ με μία καμπίνα τεσσάρων ατόμων όπου δεν ξέρει ο άλλος τι καρυδιάς καρύδι είναι μέσα και αναγκάζεται να κοιμάται μέσα στο φορτηγό του; Έχουμε αύξηση των ναύλων από Ηγουμενίτσα για Μπάρι ή Ανκόνα και από Πάτρα για Μπάρι ή Ανκόνα. Μετά την πώληση των Μινωικών Γραμμών στην αντίστοιχη ιταλική εταιρεία και έχουμε αυτές τις αυξήσεις. Δεν γίνεται! Δεν πάει άλλο!
Για να φανταστείτε πώς έρχεται ένα προϊόν στην Ελλάδα ακριβό, ενώ υπάρχει αντλία αφορολόγητου πετρελαίου στους Κήπους από πλευράς των Τούρκων και οι Τούρκοι αφήνουν να βάζουν αφορολόγητο πετρέλαιο όλα τα φορτηγά μέχρι τριακόσια πενήντα λίτρα, πλην των ελληνικών φορτηγών που έχουν βάλει πλαφόν στα διακόσια λίτρα. Αυτό σημαίνει αύξηση του κόστους μεταφοράς. Το θέτω ως παράδειγμα για να δείτε ότι εκεί γίνονται διάφορες αλχημείες, πέραν του ότι στους Κήπους δεν υπάρχει γεωπόνος όλο το εικοσιτετράωρο ή και κτηνίατρος για να ελέγξει την υφή των εμπορευμάτων. Το λέω αυτό διότι έρχονται τα φορτηγά εδώ με τριακόσια πενήντα λίτρα αφορολόγητο πετρέλαιο που τους βάζει η Τουρκία πλην των ελληνικών. Ας κάνουμε κι εμείς κάτι αντίστοιχο για τα τουρκικά, να μην τα αφήνουμε να είναι πάνω από διακόσια λίτρα.
