Η ΟΜΙΛΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΕΡΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΟΥΜΠΑ ΣΤΗΝ από κοινού Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου με την Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος με θέμα ημερήσιας διάταξης την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2019/904/ΕΕ σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον».
Κύριε Πρόεδρε, πέρα από τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδος, είναι πολύ καλά και διάβασα και πολύ προσεκτικά μια συνέντευξη του προέδρου, του κ. Βασιλείου Γούναρη, που ξέρει αρκετά γύρω από πλαστικό. Νομίζω ότι θα ήταν καλό να τους ακούσουμε.
Επίσης, θα πρέπει να έρθει και κάποιος από το Χημείο του Κράτους, κυρίως για αναλύσεις νερού που γίνονται στην Ελλάδα, γιατί δεν έχουμε και τις μετρήσεις που θα έπρεπε να έχουμε όλα αυτά τα χρόνια κυρίως με την υπέρμετρη χλωρίωση. Οπότε προτείνουμε και κάποιους από το Χημείο του Κράτους.
Επίσης, κάποιους από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατόρων και Συναφών Επαγγελμάτων (ΠΟΕΣΕ), που πρέπει μεταβατικά να μπουν σε αυτό το στάδιο. Όποτε κάποια στιγμή πρέπει να μας πει πως θα προχωρήσουμε.
Αυτές είναι οι δικές μας προτάσεις ως προς τους φορείς
Βέβαια, είναι η προσφιλής τακτική των Υπουργών να μην ακούν τους εκπροσώπους του Κοινοβουλίου απέναντι σε ανησυχίες, στεναχώριες, αν θέλετε, αφού αφουγκράζεται και σκιαγραφεί τα προβλήματα της κοινωνίας και πρέπει να τα μεταφέρει.
Για το παρόν νομοσχέδιο σε ότι αφορά το περιβάλλον η Νέα Δημοκρατία χρησιμοποιεί ένα σλόγκαν.
Δεν λέει ψέματα, απλά καθυστερεί την αλήθεια. Αυτό γίνεται.
Δείτε εικόνα σήμερα με όλα τα πλαστικά μπουκάλια, το οποίο, πλαστικό έχει κυριαρχήσει στη ζωή μας μέσα στην αίθουσα.
Είναι σαν να μιλάμε για προστασία της πανίδας και διαφημίζουμε κυνηγετική καραμπίνα.
Εκεί που έχουμε καταλήξει, η ανεργία θα έρθει με μαθηματική ακρίβεια και το λέω αυτό, γιατί, ο Σύνδεσμος Πλαστικών Βιομηχανιών Ελλάδος ιδρύθηκε το 1958.
Έχει ένα τζίρο που αγγίζει τα 3 δις ευρώ περίπου. Απασχολεί το 1,8%.
Δεν λέω ότι δεν πρέπει να προστατέψουμε το περιβάλλον συνδράμει τα μάλα και αν πάμε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο μιλάμε για 90.000 επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν ένα κύκλο εργασιών 330 δις και συνεισφέρουν στα Ασφαλιστικά Ταμεία 35 δις.
Μελετώντας, όμως, η Ευρώπη ότι από τις επιβαρύνσεις θα βάλει περισσότερα χρήματα, δηλαδή, η ζημιά θα είναι μεγαλύτερη, είναι ένας ισοσκελισμένος, τότε γι’ αυτό κόπτεται με ευαισθησία για την πράσινη κυκλική οικονομία και ανάπτυξη και αλλαγή νοοτροπίας, διότι η μεγάλη ρύπανση είναι από τις βαριές βιομηχανίες.
Από τη συνθήκη του Κιότο και μετά από το 1995, πείτε μου και μια βιομηχανία στην Ελλάδα, που πληρώσαμε πρόστιμα, να έχει βάλει φουγάρα;
Καμία.
Άρα, λοιπόν, εδώ μιλάμε ότι είναι επιδερμικά αυτό. Δεν λέω να μην αλλάξει η νοοτροπία.
Δεν το ήξεραν ότι θα φτάσουμε ως εδώ;
Εάν δείτε την ιστορία του πλαστικού είναι ένα χημικό δηλητήριο που χρησιμοποιείται ως όπλο στο Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι η disfelones και το φωσγένιο. Αυτά είναι δηλητήρια.
Άρα, λοιπόν, εδώ τι γίνεται;
Ενώ γνώριζαν ότι θα φτάσουμε από το φωσγένιο και τις disfelones εδώ που φτάσαμε, τι έκαναν;
Το εμπορικό κέρδος είναι αυτό, το οποίο έχει υπερκεράσει οποιαδήποτε άλλη ευαισθησία γύρω από το περιβάλλον.
Εδώ μιλάμε ότι σήμερα έχουμε περίπου 1.035 επιχειρήσεις που σχετίζονται με την επεξεργασία πλαστικών. Μιλάμε για 16.000 εργαζόμενους. Πολύ φοβούμαι ότι μετά βιοδιασπώμενα, αφού ο χρόνος τρέχει και πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος που λέει κύριος Χατζηδάκης από το 2021, θα απολυθεί κόσμος.
Διότι θα μείνουν 3, 4, 5, 6, 7 στον αριθμό βιομηχανικές μονάδες με κάθετη αλλαγή κατασκευής βιοδιασπώμενων υλικών. Διότι και τα βιοδιασπώμενα, τουλάχιστον, επί της ουσίας τώρα αυτά που κυκλοφορούν στην αγορά είναι επιδερμικά, η επίστρωση είναι πάλι πλαστικό.
Άρα, θα πρέπει να πάμε σε τελείως διαφορετική μορφή.
Και ερωτώ: Θα επιδοτηθούν αυτές οι επιχειρήσεις;
Θα έχουν τα εχέγγυα και τα κίνητρα;
Θα έχουν φορολογικές απαλλαγές;
Πώς θα πάνε αυτοί;
Τι θα πούνε στους εργαζόμενους;
Επίσης και ρομποτικά θα πρέπει να αλλάξει όλη η κάθετη μονάδα παραγωγής.
Έχουμε 16.000 εργαζόμενους, βάλτε τώρα τον πολλαπλασιασμό και τις οικογένειες τους. Εδώ θα κλείσουν σπίτια, όπως με την απολιγνιτοποίηση. Δεν είναι να μας πιάσει ευαισθησία για το περιβάλλον. Μαζί σας.
Το περιβάλλον είναι το σπίτι μας, αλλά και ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι αμελητέα ποσότητα, γιατί εκεί που καταλήξαμε το γνωρίζαμε.
Πώς είναι δυνατόν σήμερα να μιλάμε γι’ αυτό το νομοσχέδιο χωρίς να έχει θωρακιστεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση;
Άκουσα τον κύριο Χατζηδάκη, προηγουμένως, να μας λέει για δημόσιες βρύσες.
Βρύσες χωρίς φίλτρο;
Ποιος θα βάλει φίλτρα στις βρύσες και θα πηγαίνει να πίνει χλώριο το παιδί;
Τώρα θα μου πει κάποιος παλαιότερος ότι τα παιδιά δεν πάθαιναν τίποτα. Πως δεν πάθαιναν, αλλά τώρα το χλώριο είναι περισσότερο, γιατί οι έρευνες για το χλώριο έγιναν μετά το 2009.
Δεν ξέρουμε ακόμη τις βλαβερές ουσίες του χλωρίου. Αναγκαίο κακό είναι το χλώριο, για να χτυπήσει χιλιάδες μικροοργανισμούς βακτήρια, τόνισε ο Κώστας Μπούμπας.
Θα έχω εγώ δημόσια βρύση και θα πηγαίνει το παιδί χωρίς φίλτρο να πίνει νερό από τη βρύση;
Ποιος θα επιδοτήσει τους δήμους με φίλτρα;
Ποιος θα αλλάζει τα φίλτρα;
Δεν μιλάει κανείς γι’ αυτό. Δεν είναι απλά κάναμε μια ωραία γραφική, πανοραμική βρύση και τρέχουμε όλοι να πιούμε νερό, για να επιστήσουμε στα παιδάκια αυτή τη νοοτροπία.
Παίρνουν οι δήμοι λεφτά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το 2002, για να πάνε σε έλεγχο ποιότητας νερού, γιατί το μεγαλύτερο πρόβλημα κύριοι με τα πλαστικά από τα 2 δισεκατομμύρια μπουκάλια που έχουμε το χρόνο στην Ελλάδα και τα 300.000 ποτήρια για τον καφέ επιβαρύνεται ο υδροφόρος ορίζοντας. Μπορεί το 87% να είναι πλαστικά και κυρίως το 50% στις ακτογραμμές από πλαστικά μιας χρήσης, αλλά το νερό επιβαρύνεται.
Δεν έχει συσταθεί εθνικός φορέας νερού, για να έχουμε αύριο με τους φορείς, κύριε Πρόεδρε και ανθρώπους από το Χημείο του Κράτους, για να μας πούνε τι γίνεται με το νερό, γιατί με το νερό, με αυτό το δημόσιο αγαθό δεν μπορούμε να παίζουμε.
Άλλη μία παράμετρος. Οι δήμοι πήραν λεφτά να προχωρήσουν σε εκστρατεία καμπάνιας ενημέρωσης για τις χωματερές και την ανακύκλωση και άλλαξαν κωδικούς τα χρήματα και πήγαιναν αλλού. Για να λέμε αλήθειες εδώ και για να ακουστούν.
Άρα, λοιπόν, μη φορτώνουμε στον κόσμο ότι δεν έχει τη νοοτροπία της ανακύκλωσης.
Γιατί και στην Ελλάδα που πληρώνουμε 100 εκατομμύρια πρόστιμα το χρόνο μέχρι και 30.000 ευρώ την ημέρα για τις ανεξέλεγκτες χωματερές, γιατί αυτές είναι μοντέρνες χωματερές,ανέφερε ο Κώστας Μπούμπας.
Σύμφωνα με Οδηγία της Κομισιόν είναι Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων, ενώ θα έπρεπε να είναι ΧΥΤΥ υπολειμμάτων. Εδώ δεν γίνεται διαλογή στο κύτταρο.
Πώς εμείς να ελπίζουμε ότι θα αλλάξει η νοοτροπία του κόσμου σε ό,τι αφορά τη χρήση του πλαστικού μιας χρήσης;
Θα πάμε, λοιπόν, σταδιακά σε πλαστικά που θα έχουν πολλαπλές χρήσεις.
Ποιες βιομηχανίες, όμως, θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα υλικά, τα οποία έχουν σχέση με ανθρώπινο DNA;
Η θυμηδίνη δεν είναι τίποτα άλλο. Είναι αυτό που έχουν βρει για τα βιοδιασπώμενα, για να μπορούν μέσα σε 90 ημέρες να γίνεται η αποσύνθεση.
Ξέρετε λέμε για τα πλαστικά, δηλαδή, μια σακούλα μπορεί να θέλει τετρακόσια χρόνια, μπορεί μία γόπα να θέλει πέντε χρόνια, μπορεί ένα πλαστικό ποτήρι να θέλει πέντε χρόνια, αλλά δείτε τα γυάλινα μπουκάλια. Χρειάζονται δέκα αιώνες για να διασπαστούν, αν χρησιμοποιήσουμε γυάλινο μπουκάλι.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ο,τιδήποτε ξένο στον πλανήτη έχει επιβάρυνση, αλλά θα έπρεπε να περάσει αυτός ο δύσκολος κορονοϊκός χειμώνας – να το πω έτσι – διότι τα πλαστικά σχετίζονται με την ιατρική.
Ξέρετε ένα τεράστιο πρόβλημα είναι και τα πλαστικά – και υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι νίκελ κάδοι – αλλά είναι τα χειρουργικά απόβλητα.
Πέραν τούτο, όμως, έπρεπε να περάσει αυτός ο χειμώνας, να μπορέσουν να δουλέψουν οι άνθρωποι με τα πλαστικά, γιατί θα εξυπηρετήσουν τον κόσμο που θα είναι κλεισμένος στα σπίτια του και μετά να συζητήσουμε σταδιακά σε μεταβατικό στάδιο, νισχύοντας όμως τις συγκεκριμένες βιομηχανίες και βιοτεχνίες που έχουν στηθεί από το 1958 και έχουν μακρά ιστορία, να δούμε τα λάθη και τις αμαρτίες του παρελθόντος, αλλά να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, γιατί επαναλαμβάνω και ακόμη κάτι τελευταίο, θα μείνουν πέντε βιομηχανίες.
Αφού, λοιπόν, τα βιοδιασπώμενα είναι με άμυλο, είναι με σιτάρι, είναι με ζαχαροκάλαμο – εδώ η Βραζιλία το κάνει – είναι με τον αραβόσιτο, γιατί δεν ξεκινούν ημερίδες εκστρατείας αγροτών να πάμε σε καλλιέργειες πιο συστηματικές, προκειμένου αυτοί οι άνθρωποι μέσα από τον πρωτογενή τομέα να δώσουν την πρώτη ύλη για να έχουμε πιάτα από σιτηρά, να έχουμε πιάτα και ποτήρια από καλαμπόκι που είναι και βιοδιασπώμενα;
