Κώστας Μπούμπας: Σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση από σήμερα το σχέδιο νόμου «Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού «Κέντρο Πολιτισμού και Δημιουργίας ΑΚΡΟΠΟΛ και λοιπές διατάξεις».
Ξέρετε, η τέχνη πρέπει να φτερουγίζει.
Η τέχνη είναι αυτή, η οποία μιμείται την ίδια τη φύση, την ίδια τη ζωή.
Άλλωστε, πολλοί μιλάμε για την πολιτική, που και αυτή είναι μια μορφή τέχνης. Η αρχιτεκτονική ενός κτηρίου είναι τέχνη, το ποίημα, το σύγγραμμα, το τραγούδι.
Ένας μεγάλος συγγραφέας, ο Μπουκόφσκι, κάποτε, έγραψε και είπε ότι «Αυτός που δουλεύει με τα χέρια, είναι εργάτης.
Αυτός που δουλεύει με το μυαλό και τα χέρια είναι τεχνίτης.
Αυτός που δουλεύει, όμως, με τα χέρια, το μυαλό και την καρδιά είναι καλλιτέχνης.».
Οι καλλιτέχνες πρέπει να είναι ελεύθεροι.
Δεν μπορούν να έχουν κλισέ. Πρέπει να έχουμε μία τέχνη, σε όλες τις εκφάνσεις, σε όλες τις μορφές, ελεύθερη, χωρίς να μπαίνουν κάποιες ετικέτες, ταμπέλες, κλισέ, καλούπια.
Βέβαια, θα μου πείτε, και η ελευθερία-τέχνη πρέπει να έχει τέμπο, πρέπει να έχει ρυθμό. Αλλά, εδώ, το να ιδιωτικοποιήσουμε την τέχνη, με 17 υπαλλήλους, σε ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, θέλει προσοχή.
Κώστας Μπούμπας: Γιατί, ξέρετε, επειδή ασχολήθηκα με το θέατρο, ασχολήθηκα πολύ με τη σάτιρα, κάνοντας, πολλά χρόνια, ένα stand up comedy -να χρησιμοποιήσω τον αγγλοσαξονικό τύπο-αντιμετώπισα κάποια προβλήματα, με αυτές τις καλλιτεχνικές ευαισθησίες του θεάτρου και της σάτιρας, σε κάποιες παρεξηγήσεις.
Η τέχνη δεν έχει παρεξηγήσεις.
Η τέχνη έχει, πολλές φορές, παρερμηνείες.
Ξέρετε αυτό που έλεγε ο Βίκτορ Ουγκό κάποτε -και νομίζω ότι πρέπει να φιλοσοφούμε θέματα με την τέχνη:
«Είναι η διαφορά ανάμεσα στην ομορφιά της φύσης και της τέχνης.
Η σάρκα μιας γυναίκας πρέπει να είναι σαν το μάρμαρο, αλλά το μάρμαρο πρέπει να είναι σαν τη σάρκα.».
Εδώ τώρα τι κάνουμε; Πολύ φοβούμαι, ότι βοηθούμε μόνο τον πυρήνα και αφήνουμε τους δορυφόρους.
Υπάρχουν άνθρωποι αδικημένοι στην περιφέρεια, γιατί από την περιφέρεια είμαι, σε ότι αφορά τα περιφερειακά θέατρα, σε ότι αφορά κάποιες άλλες περιφερειακές εκδηλώσεις.
Σε ότι αφορά αυτό που λέτε με τους φορείς, όσοι φορείς κληθούν, θα είναι σαν την επικονίαση για μια ακόμη φορά.
Θα είναι καλό, γιατί θα πάρουμε την ευωδία και τη γύρη της τέχνης, η οποία πρέπει να μείνει έξω από κάποιες ιδιωτικές σκοπιμότητες.
Η χορηγία είναι όμορφη λέξη από την αρχαία Ελλάδα, όχι όμως το μάνατζμεντ το οποίο φαντάζομαι δεν αντικατοπτρίζει, όπως θα έπρεπε αυτή την μορφή της σύγχρονης τέχνης, αν και η τέχνη είναι πάντα διαχρονική, δεν υπάρχει σύγχρονη και παλιά τέχνη.
Πάντα η κάθε γενιά εκφράζεται ελεύθερη γι’ αυτά τα οποία πιστεύει για τις ευαισθησίες τις οποίες έχει.
Ο Λουκιανός είχε πει δάκρυα τα προοίμια της τέχνης. Όποιος ασχοληθεί με την τέχνη θα κλάψει, αν δεν κλάψει δεν είναι καλλιτέχνης.
Θα κλάψει για τα κακώς κείμενα, θα κλάψει για τις ευαισθησίες, γι’ αυτά που βλέπει γι’ αυτά που φιλτράρει, αποκωδικοποιεί, για αυτά που προβληματίζουν τον άνθρωπο.
Η τέχνη δεν είναι για όλους ανεξέλεγκτα, γιατί ο καθένας την βλέπει από τη δική του πλευρά για να την εκτίμησή ανάλογα.
Πολύ φοβούμαι, όμως, ότι κάποιοι άνθρωποι και πάλι θα αδικηθούν.
Δεν μπορεί να μπαίνουν κλισέ σε ένα κέντρο πολιτισμού, σε ένα ιστορικό κτίριο που διάβαζα και υποδομήθηκε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και μάλιστα εκεί μέχρι και το άρμα που μπήκε στο Πολυτεχνείο το έχουν απαθανατίσει από τα μπαλκόνια αυτού του κτιρίου. Από μόνο του έχει μια ιστορική αξία έχει μια παρακαταθήκη.
Αλλά, ξέρετε το θέμα του πολιτισμού, όλες οι κυβερνήσεις το πιάσανε επιδερμικά.
Στα αντίγραφα αυτά που είπατε σε ότι αφορά τα αρχαιολογικά μνημεία, υπάρχει και ένα λόμπι από πλευράς των αρχαιολόγων σε πολλά ζητήματα που δεν αφήνουν κάποιους ανθρώπους, γλύπτες, να αναπτύξουν αν θέλετε τις ικανότητές τους.
Το βλέπω ως φορέα ιδιωτικό, γίνεται μια προσπάθεια, αλλά ξέρετε εμένα και η λέξη ακόμη φορέας δεν μου αρέσει, γιατί τη λέξη φορέας τη χρησιμοποιούμε πολλές φορές για μετάδοση ασθενειών.
Τώρα, θα μου πείτε η τέχνη είναι ένα μικρόβιο, γιατί υπάρχουν και τα καλά μικρόβια και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για καλό σκοπό για να ξυπνήσει συνειδήσεις, αλλά, απέναντι σε αυτά τα οποία όλα λέτε, δεν μπορούμε να τα βάζουμε στο βωμό ενός συμβουλίου Δ.Σ., σε ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και να κρίνουμε μόνο και μόνο με τα εισιτήρια που θα κάνει ένα θέατρο.
Δεν κρίνεται έτσι μια μουσική παράσταση σε έναν ιδιώτη που θέλει να το εκμεταλλευτεί εμπορικά και τα μηνύματα που θα περάσει.
Θέλει ιδιαίτερη προσοχή, χωρίς να αποκλείουμε και ανθρώπους οι οποίοι έχουν ακόμη μέσα τους τον αυθορμητισμό της τέχνης και πρέπει να τον βοηθήσουμε.
Αδικημένοι οι ηθοποιοί, που έλεγε ο φίλος εδώ, Κλέων Γρηγοριάδης.
Φυσικά είναι αδικημένοι και αν θέλετε ,αν δεν υπήρχε η τέχνη, ο πολιτισμός και το θέατρο, σήμερα δεν θα μιλούσαμε για αρχαία Ελλάδα, θα μιλούσαμε για κάτι άλλο.
Κώστας Μπούμπας: Μέσω της τέχνης πέρασε η αρχαία Ελλάδα μέσα μας, γιατί πρέπει να τη μεταλαμπαδεύσουμε και εμείς στους απογόνους, αλλά, ο ηθοποιός που ποιεί ήθος, που έχει την υποκριτική, που έχει τη γλώσσα πρέπει να ξέρει την ιστορία, πρέπει να έχει και τη γλώσσα του σώματος και της ψυχής.
Η ερωμένη των Ελλήνων που είναι η γλώσσα, αν μιλάμε για πολιτισμό, μέσω των ηθοποιών κρατήθηκε η γλώσσα σήμερα και όχι μέσω κάποιων λεξικών.
Θέλει προσοχή, κυρία Υπουργέ.
Όταν φέρνετε τυχαία νομοσχέδια θέλει προπαρασκευαστική διαδικασία, θέλει τους φορείς, θέλει διάλογο και πρωτίστως τους ίδιους τους καλλιτέχνες.
Ο Καραγκιόζης είναι πολιτισμός.
Βλέπω μέσα από το θέατρο σκιών.
Πολύ σωστά, γιατί η ίδια η σκιά είναι τέχνη, είναι μορφή τέχνης και από την ίδια τη φύση.
Άρα, λοιπόν, φορείς περισσότερους για να μπορέσουμε πραγματικά να βγάλουμε ένα αποστάλαγμα της τέχνης, όπως θέλουμε να την εκφράσουμε και να την αγαπήσουμε στη σωστή της διάσταση.
Δεν μπορεί η τέχνη να αποτελεί προνόμιο των ολίγων.
Πρέπει να έχει ανοιχτά τα φτερά της μέσα από έναν φορέα, ο οποίος, όμως θα έχει κριτήρια με διαφάνεια για το ποιους πραγματικά θέλει να είναι αρωγός, για να μπορέσουν αυτό να το εκφράσουν σε λαϊκή βάση.
Διότι πραγματικά η τέχνη είναι αυτή, που φέρνει την αγαλλίαση, την ηρεμία αλλά, αν θέλετε και τη θλίψη με την καλή έννοια στα λαϊκά στρώματα.
Αν απαγορέψεις την τέχνη, απαγορεύεις την ίδια τη ζωή.
Σας ευχαριστώ.
Διαβάστε επίσης για τον Κώστα Μπούμπα:
.
