«Ἡ Πόλις Ἑάλω»
Ο ΛΟΓΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΣ ΛΟΓΟΣΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
Του Γιώργου Κυρμελή
«Εὐγενέστατοι ἄρχοντες, ἐκλαμπρότατοι δήμαρχοι καί στρατηγοί, γενναιότατοι στραιῶτες τιμημένοι καί πιστοί πολίτες, ξέρετε ὅλοι πολύ καλά ὅτι ἔφτασε ἡ ὥρα πού ὁ ἐχθρός τῆς πίστης μας ἀποφάσισε νά μᾶς πιέσει ἀκόμα περισσότερο μέ ὅλα τά πολεμικά μέσα καί τεχνάσματα πού διαθέτει.
Θέλει νά ἀρχίσει γενική ἐπίθεση καί πόλεμο ἀπό τήν ξηρά κι ἀπό τή θάλασσα, ἕτοιμος νά μᾶς δαγκώσει σάν φαρμακερό φίδι καί νά μᾶς καταβροχθίσει σάν ἀνήμερο λιοντάρι.
Γι’ αὐτό τό λόγο σᾶς παρακαλῶ νά φερθῆτε μέ γενναιότητα καί θάρρος, ὅπως κάνατε μέχρι τώρα ἀπέναντι στούς ἐχθρούς τῆς πίστης μας. Ἀφήνω στά χέρια σας τήν τύχη τῆς δοξασμένης καί λαμπρῆς πατρίδος μας, τῆς μεγαλοπρεπέστατης καί εὐγενοῦς βασιλεύουσας ὅλων τῶν πόλεων.
Ξέρετε πολύ καλά, ἀδελφοί μου, ὅτι γιά τέσσερις λόγους εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά προτιμήσουμε τό θάνατο παρά τή ζωή.
Πρῶτον, γιά τήν πίστη καί τή θρησκεία μας, δεύτερον, γιά τήν πατρίδα, τρίτον, γιά τόν βασιλέα τόν ἀντιπρόσωπον τοῦ Κυρίου μας, καί, τέταρτον, γιά τούς συγγενεῖς καί φίλους μας.
Ἄν, λοιπόν, ἀδελφοί μου, πρέπει νά ἀγωνιζόμαστε μέχρι θανάτου γιά ἕναν ἀπό τούς παραπάνω λόγους, τότε ἔχουμε ὑποχρέωση νά πολεμᾶμε ἀκόμη σκληρότερα ὅταν πρόκειται καί γιά τά τέσσερα μαζί, διαφορετικά θά χάσουμε τά πάντα.
Ἄν ὀ Θεός, ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν μας, δώσει τή νίκη στούς ἀπίστους, διατρέχουμε τόν κίνδυνο νά χάσουμε τήν ἅγια πίστη πού μᾶς ἔδωσε ὁ Χριστός μέ τό αἷμα του καί εἶναι τό σημαντικότερο πρᾶγμα ἀπ’ ὅλα.
Τί ὄφελος μπορεῖ νά ἔχει κανείς ἄν κερδίσει ὁλόκληρο τόν κόσμο ἀλλά χάσει τήν ψυχή του;
Δεύτερο, θά χάσουμε τήν ἔνδοξη πατρίδα καί τήν ἐλευθερία μας. Τρίτον, τό ἄλλοτε ἔνδοξο κράτος μας, πού τώρα πιά εἶναι ἐξασθενημένο καί ταπεινωμένο, θά πέσει στά χέρια τοῦ ἄπιστου τυράννου.
Τέλος, θά χάσουμε τά ἀγαπημένα μας παιδιά, τίς γυναῖκες καί τούς ὑπόλοιπους συγγενεῖς μας.
Ὁ βάρβαρος σουλτάνος μᾶς ἔχει ἀποκλείσει 57 ἡμέρες τώρα μέ ὅλες τίς δυνάμεις του καί μᾶς πολιορκεῖ μέρα νύχτα μέ κάθε μέσο πού διαθέτει, ἀλλά καταφέραμε νά τόν ἀποκρούσομε μέ τή βοήθεια τοῦ Κυρίου μας Χριστοῦ πού βλέπει τά πάντα.
Μή δειλιάσετε λοιπόν τώρα, ἀδελφοί μου.
Εἴδατε, ὅτι, ἀκόμη καί στά μέρη ὅπου ἔπεσε τό τεῖχος ἀπό τά τηλεβόλα καί τίς πολιορκητικές μηχανές, καταφέραμε νά τό ἐπισκευάσουμε μέ τόν καλύτερο τρόπο.
Ἔχουμε στηρίξει ὅλες μας τίς ἐλπίδες στήν ἀκαταμάχητη δόξα τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἐχθροί μας διαθέτουν ὅπλα, ἱππικό, δύναμη καί πλῆθος, ἀλλά ἐμεῖς ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στό ὄνομα τοῦ Κυρίου καί Σωτήρα μας, στά χέρια μας καί στή γενναιότητα πού μᾶς χάρισε ὁ Θεός.
Ξέρω ὅτι ἡ τεράστια ἀγέλη τῶν ἀπίστων θά ἐπιτεθεῖ ἐναντίον μας, ὅπως συνηθίζει, μέ βάναυση ὀρμή, ἀλαζονεία καί θράσος ἐπειδή εἴμαστε λίγοι, ὥστε νά μᾶς τρομάξουν, νά μᾶς κουράσουν καί νά μᾶς κάνουν νά χάσουμε τό ἠθικό μας μέ τίς φωνές καί τούς ἀλαλαγμούς τους.
Ἐσεῖς ὅμως γνωρίζετε καλά πόσο ἀνόητα εἶναι αὐτά καί δέ χρειάζεται νά σᾶς τά θυμίσω.
Σέ λίγο θά ἐπιτεθοῦν καί θά ρίξουν ἐναντίον μας πέτρες καί βέλη ἀμέτρητα σάν τήν ἄμμο τῆς θάλασσας, ἀλλά ἐλπίζω ὅτι δέν θά πετύχουν τίποτα.
Σᾶς βλέπω καί χαίρομαι ἐπειδή, ἄν καί λίγοι, ὅλοι σας εἶστε ἔμπειροι, γενναῖοι, ἀποφασιστικοί, δυνατοί καί καλά προετοιμασμένοι. Νά καλύψετε καλά τό κεφάλι σας μέ ἀσπίδες τή στιγμή τῆς συμπλοκῆς καί νά χρησιμοποιεῖτε μέ ἐπιτυχία τό δεξί σας χέρι μέ τό σπαθί.
Οἱ περικεφαλαῖες, οἱ θώρακες, οἱ πανοπλίες καί ὁ ὑπόλοιπος ὁπλισμός σας εἶναι σέ θέση νά σᾶς βοηθήσουν ἀποτελεσματικά σ’ὅλη τή διάρκεια τῆς μάχης, ἐπειδή οἱ ἐχθροί δέν διαθέτουν ἀνάλογο ἐξοπλισμό.
Ἐσεῖς θά εἶστε προφυλαγμένοι μέσα ἀπό τά τείχη, ἐνῶ ἐκεῖνοι θά βρίσκονται ἐκτεθειμένοι στά χτυπήματά σας ὅταν θά κάνουν ἐπίθεση.
Γιά τό λόγο αὐτό, ἀγαπητοί μου συμπολεμιστές, νά εἶστε ἔτοιμοι, ἄφοβοι, γενναῖοι καί βέβαιοι γιά τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ.
Μιμηθεῖτε τούς λίγους ἐλέφαντες τῶν Καρχηδονίων, οἱ ὁποῖοι ἔτρεψαν σέ φυγή τό τεράστιο ρωμαϊκό ἱππικό μόνο καί μόνο μέ τήν ἐμφάνιση καί τίς φωνές τους.
Ἀφοῦ λοιπόν αὐτό τό πέτυχαν μερικά ζῶα χωρίς λογικό, ἐμεῖς πού τά ἐξουσιάζουμε πρέπει νά τά καταφέρουμε πολύ καλύτερα.
Οἱ ἐχθροί μας εἶναι χειρότεροι κι ἀπό τά ζῶα. Χτυπῆστε τους μέ δόρατα, σπαθιά, τόξα καί ἀκόντια.
Φαντασθῆτε ὅτι ἔχετε βγεῖ γιά κυνήγι ἀγριοχοίρων καί δῶστε στούς ἀπίστους νά καταλάβουν ὅτι δέν ἔχουν ἀπέ637 Ρωμανία, ἡ Μεσαιωνική μας Αὐτοκρατορία ναντί τους ζῶα χωρίς λογικό, ἀλλά τούς ἀπογόνους Ἑλλήνων καί Ρωμαίων πού ἐξουσιάζουν τά ζῶα.
Ξέρετε ὅτι ὁ ἄπιστος καί ἐχθρός τῆς πίστης σουλτάνος διέλυσε χωρίς καμιά αἰτία τήν εἰρήνη πού εἴχαμε ματαξύ μας, ἀθετώντας τούς ὅρκους πού εἶχε δώσει.
Ὕστερα ἦρθε στό στενό τῶν Ἀσωμάτων καί ἔχτισε ἕνα φρούριο γιά νά μπορεῖ νά προκαλεῖ καθημερινά ζημιές στά χωράφια, στούς κήπους καί στά περιβόλια μας.
Ἔκαψε τά σπίτια μας, σκότωσε καί αἰχμαλώτισε ὅσους χριστιανούς βρῆκε μπροστά του, κατέστρεψε τή φιλία μας κι ἔκανε συμμαχία μέ τούς κατοίκους τοῦ Πέραν πού νιώθουν χαρά ἐπειδή δέ γνωρίζουν τό μύθο τοῦ γιοῦ τοῦ γεωργοῦ ὁ ὁποῖος ἔψηνε σαλιγκάρια καί τούς ἔλεγε: ἀνόητα ζῶα, τά σπίτια σας καίγονται καί σεῖς τραγουδᾶτε.
Ἦρθε λοιπόν, ἀδελφοί μου, ὁ σουλτάνος, μᾶς πολιόρκησε καί ἔχει ὀρθάνοιχτο τό τεράστιο στόμα του γιά νά καταβροχθίσει τόσο ἐμᾶς ὅσο καί τήν πόλη πού ἔκτισε ὁ ἀείμνηστος μεγάλος αὐτοκράτωρ, ὁ Κωνσταντῖνος, ὁ ὁποῖος τήν ἀφιέρωσε στήν Παναγία Δέσποινα Θεοτόκο καί ἀειπάρθενο Μαρία, ἐκφράζοντας τήν εὐχή νά τήν ἔχουμε πάντα βοηθό καί προστάτη τῆς πατρίδας μας, πού ἀποτελεῖ καταφύγιο τῶν χριστιανῶν, ἐλπίδα καί χαρά τῶν Ἑλλήνων καί καύχημα ὅλου τοῦ κόσμου.
Ὁ ἄπιστος σουλτάνος ὅμως θέλει νά ὑποδουλώσει τήν πόλη πού ἦταν κάποτε ἔνδοξη, ἀνθοῦσε σάν τριαντάφυλλο τοῦ ἀγροῦ καί εἶχε ὑποτάξει ὁλόκληρη σχεδόν τήν ὑφήλιο: Πόντο καί Ἀρμενία, Περσία καί Παφλαγονία, Ἀμαζόνες καί Καππαδοκία… (…).
Αὐτή λοιπόν τήν πόλη, τή βασίλισσα ὅλων τῶν ἄλλων πόλεων, θέλει νά ὑποδουλώσει καί νά τήν ἔχει ὑπό τήν ἐξουσία του.
Θέλει νά πάρει τίς ἅγιες Ἐκκλησίες μας, ὅπου προσυνᾶμε τήν Ἁγία Τριάδα καί δοξολογοῦμε τό Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, καί ὅπου οἱ ἄγγελοι ὑμνοῦν τό Θεό καί τήν ἐνανθρώπισή του, γιά νά τίς κάνει τόπο λατρείας τῆς ψεύτικης θρησκείας τοῦ ἀνόητου ψευτοπροφήτη Μωάμεθ καί στάβλο γιά ἄλογα καί καμῆλες.
Ἀδελφοί καί συμπολεμιστές μου, θέλω νά τά σκέφτεῖτε αὐτά, γιά νά μείνει τό ὄνομα, ἡ δόξα καί ἡ ἐλευθερία σας στήν αἰωνιότητα.
«Ἀκούσαντες δέ πάντες καρδίας ὡς λέοντες ἐποίησαν καί ἀλλήλοις συγχωρηθέντες ᾔτουν εἷς τῷ ἑτέρῳ καταλλαγῆναι καί μετά κλαυθμοῦ ἐνηγκαλίζοντο, μήτε φιλτάτων τέκνων μνημονεύοντες οὔτε γυναικῶν ἤ πλούτου φροντίζοντες, εἰμή μόνον τοῦ ἀποθανεῖν ἵνα τήν πατρίδα φοιλάξωσι.
Καί ἕκαστος ἐν τῷ διατεταγμένῳ τόπῳ ἐπανέστρεψε, καί ἀσφαλῶς ἐποίουν ἐν τοῖς τείχεσι τήν φυλακήν.
Ὁ δέ βασιλεύς ἐν τῷ πανσέπτῳ ναῷ τῆς τοῦ Θεοῦ Λόγου Σοφίας ἐλθών καί προσευξάμενος μετά κλαυθμοῦ τά ἄχραντα καί θεῖα μυστήρια μετέλαβεν. Ὁμοίως καί ἕτεροι πολλοί τῇ αὐτῇ νυκτί ἐποίησαν»
Η TEΛIKH ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΜΩΑΜΕΘ
«Τό δέ τήν πόλιν σοι δοῦναι οὐκ ἔστιν ἐμόν οὐδ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν αὐτῇ˙ κοινῆ γάρ γνώμη πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καί οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν».
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!
Από το βιβλίο του Γιώργου Κυρμελή “ΡΩΜΑΝΙΑ, Η ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ”
Διαβάστε επίσης εδώ Μήνυση του Δήμητρα στον Ιερέα του Χαρωπού
