Η εφεύρεση των αρχαίων Ελλήνων που άλλαξε τον κόσμο και έσωσε ζωές
Ένα τεχνολογικό θαύμα της εποχής
Η γεωγραφική θέση μια χώρας που βασίζεται στην ναυσιπλοΐα όπως η Ελλάδα αλλά και η Αίγυπτος γέννησε από αρχαιοτάτων χρόνων την ανάγκη για προστασία
και καθοδήγηση των πλοίων την νύχτα αλλά και σε κακές καιρικές συνθήκες.
Οι βράχοι, ύφαλοι και οι βραχονησίδες καθώς και τα στενά
και επικίνδυνα περάσματα των λιμανιών μπορούσαν στην αρχαιότητα να προκαλέσουν την καταστροφή των πλοίων αλλά και να αποβούν μοιραία για το πλήρωμα τους.
Έτσι γεννήθηκε η ανάγκη για την δημιουργία του πρώτου φάρου.
Το όνομα προέκυψε από την διάσημη αρχιτεκτονική εφεύρεση του Σώστρατου τον Φάρο της Αλεξάνδρειας που ολοκληρώθηκε το 280 π.Χ.
και αποτέλεσε ένα από τα Επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, από το νησάκι στο οποίο κατασκευάστηκε.
Ο Φάρος σαν κατασκευή και τεχνολογικά δεν είχε καμία σχέση με τους συμαντήρες της εποχής που προσπαθούσαν με μικρή επιτυχία να κάνουν την ίδια δουλειά.
Κατασκευάστηκε από κομμάτια άσπρης πέτρας και ήταν δομημένος σε τέσσερα επίπεδα.
Το χαμηλότερο ήταν η τετράγωνη βάση, το δεύτερο ήταν ένα τετράγωνο κτίσμα,
το τρίτο οκτάγωνο κτίσμα και το τέταρτο το ψηλότερο ένα κυκλικό κτίσμα επί της κορυφής του οποίου το άγαλμα του Ποσειδώνα ή Απόλλωνα.
Στο τέταρτο επίπεδο υπήρχε ένας καθρέπτης που αντανακλούσε το φως του ήλιου κατά τη διάρκεια της μέρας ενώ το βράδυ έκαιγε μία φλόγα για να προειδοποιεί τα διερχόμενα πλοία για την ύπαρξη εμποδίων.
Σήμερα το φαρικό δίκτυο της χώρας μας θεωρείται από τα μεγαλύτερα και πιο οργανωμένα στον κόσμο.
Αποτελείται από 1309 φάρους, φανούς και φωτοσημαντήρες εκ των οποίων οι 57 είναι επιτηρούμενοι, ενώ οι 6 είναι μόνιμα επανδρωμένοι.
