Μπορεί να συνέβη πριν από 2.300 χρόνια, όμως το αίτιο του θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου τελικά λύθηκε, σύμφωνα με ειδικούς από το Πανεπιστήμιο Otago της Νέας Ζηλανδίας
Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ., το σώμα του δεν άρχισε να δείχνει σημάδια αποσύνθεσης για έξι ολόκληρες ημέρες, σύμφωνα με ιστορικές καταγραφές. Για τους αρχαίους Έλληνες, αυτό επιβεβαίωσε κάτι που όλοι σκέφτονταν για τον νεαρό βασιλιά της Μακεδονίας, αλλά και κάτι που φέρεται να πίστευε και ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος για τον εαυτό του, δηλαδή ότι «δεν ήταν συνηθισμένος άνθρωπος, αλλά θεός».
Με τις κατακτήσεις του είχε δημιουργήσει μια αυτοκρατορία που εκτεινόταν από τα Βαλκάνια μέχρι το σύγχρονο Πακιστάν. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν έτοιμος για μια ακόμα πολεμική εισβολή, όταν αρρώστησε ξαφνικά και πέθανε σε ηλικία 32 χρόνων μετά από 12 μέρες εξοντωτικών πόνων.
Σύμφωνα με όσα δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση The Ancient History Bulletin, θάνατός του μπορεί να είναι η πιο διάσημη περίπτωση νεκροφάνειας, ή λανθασμένης διάγνωσης θανάτου, που έχει καταγραφεί ποτέ στην ιστορία. Μάλιστα, όπως επισημαίνει η υπεύθυνη της μελέτης δρ. Katherine Hall, ήταν επίσης γνωστό ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ανέπτυξε μια «προοδευτική, συμμετρική και αύξουσα παράλυση κατά τη διάρκεια της ασθένειάς του. Και παρόλο που ήταν πολύ άρρωστος, παρέμεινε πνευματικά διαυγής μέχρι και ακριβώς πριν πεθάνει».
Έκτοτε, οι ιστορικοί δεν έχουν συμφωνήσει καθολικά για την αιτία θανάτου του, καταλήγοντας σε σενάρια όπως ελονοσία, τυφοειδής πυρετός και δηλητηρίαση από αλκοόλ, δολοφονία του από έναν εκ των αντιπάλων του, σύφιλη κ.ά.
Τώρα, η Ιστορικός και γιατρών δρ Hall υποστηρίζει ότι ο Μέγας Αλέξανδρος μπορεί να υπέφερε από μια νευρολογική διαταραχή που είναι γνωστή ως σύνδρομο Guillain-Barré (GBS), το οποίο εν τέλει προκάλεσε και τον θάνατό του. Επίσης, ότι τα άτομα που βρίσκονταν στο περιβάλλον του μπορεί να μην είχαν παρατηρήσει οποιαδήποτε άμεσα σημεία αποσύνθεσης στο σώμα του για έναν απλό λόγο: επειδή ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν ακόμη νεκρός!
Όπως αναφέρει η ίδια, οι περισσότερες άλλες θεωρίες σχετικά με το πώς πέθανε ο Μέγας Αλέξανδρος επικεντρώνονται στον υψηλό πυρετό και στον πόνο στην κοιλιακή χώρα, τα οποία βίωσε τις μέρες πριν πεθάνει.
Η δρ. Hall ισχυρίζεται ότι το σύνδρομο Guillain-Barré, που αποτελεί μία σοβαρή αυτοάνοση διαταραχή κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα υγιή κύτταρα του νευρικού συστήματος, μπορεί να εξηγήσει αυτόν τον συνδυασμό συμπτωμάτων καλύτερα από κάθε άλλη θεωρία, που έχει γραφτεί για τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου. Πιστεύει δε ότι μπορεί να ανέπτυξε τη διαταραχή από μια λοίμωξη με καμπυλοβακτήριο (Campylobacter pylori) του πυλωρού. Επίσης, εκτιμά ότι ενδέχεται να ήταν μία παραλλαγή του συνδρόμου Guillain-Barré, η οποία προκαλεί παράλυση, χωρίς ο ασθενής να έχει σύγχυση, ή απώλεια των αισθήσεων.
Υποστηρίζει ότι η προοδευτική και γρήγορη παράλυση που υπέστη ο Μέγας Αλέξανδρος, όπως και το γεγονός ότι εξαιτίας της το σώμα του χρειαζόταν λιγότερο οξυγόνο, θα σήμαινε ότι η αναπνοή του γινόταν λιγότερο αισθητή και ανιχνεύσιμη. Επειδή στην αρχαιότητα οι γιατροί βασίζονταν στην παρουσία, ή την απουσία της αναπνοής, αντί για τον σφυγμό, για να καθορίσουν αν ένας ασθενής ήταν ζωντανός ή νεκρός, η δρ. Hall πιστεύει ότι ο Μέγας Αλέξανδρος μπορεί να θεωρήθηκε νεκρός πριν πεθάνει.
«Σκοπός μου ήταν να προκαλέσω μια νέα συζήτηση και ενδεχομένως να ξαναγραφτούν τα βιβλία της Ιστορίας, υποστηρίζοντας ότι ο πραγματικός θάνατος του Μ. Αλεξάνδρου ήταν έξι ημέρες αργότερα από ό,τι είχε γίνει ανακοινωθεί αρχικά» δήλωσε η δρ. Hall. Ο θάνατός του μπορεί να είναι η πιο διάσημη περίπτωση νεκροφάνειας, ή λανθασμένης διάγνωσης θανάτου, που έχει καταγραφεί ποτέ στην Ιστορία, καταλήγει η ίδια.
