Η Νοσηλευτική από αρχαιοτάτων χρόνων χαρακτηρίστηκε ως έργο αγάπης και προσφοράς για τον συνάνθρωπο. Με την πάροδο των χρόνων εξελίχθηκε σε επιστήμη. Η παγκόσμια ημέρα νοσηλευτών εορτάζεται κάθε 12η Μαΐου από το 1965, στην επέτειο της γέννησης της “Κυρίας με το φανάρι” Florence Nightingale (1820), της νοσηλεύτριας που σηματοδότησε και επηρέασε το σύγχρονο υγειονομικό σύστημα.
Με αφορμή τον εορτασμό της 12ης Μαΐου Διεθνούς Ημέρας Νοσηλευτών το φετινό θέμα του Διεθνούς Συμβουλίου Νοσηλευτών είναι: Οι νοσηλευτές μας. Το μελλον μας αναφέρει η ΠΟΕΔΗΝ.
Θα είναι μια παγκόσμια εκστρατεία που καθορίζει τι θέλουμε για τη νοσηλευτική στο μέλλον, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις παγκόσμιες προκλήσεις για την υγεία και να βελτιώσουμε την παγκόσμια υγεία για όλους. Πρέπει να μάθουμε από τα μαθήματα της πανδημίας και να τα μετατρέψουμε σε ενέργειες του μέλλοντος.
Ο νοσηλευτής αποτελεί σημαντικό πυλώνα στήριξης του συστήματος υγείας Είναι κοντά στον ασθενή κάθε στιγμή με υψηλό αίσθημα ευθύνης και παρέχοντας φροντίδα και ανακούφιση στον σωματικό και ψυχικό του πόνο. Κινείται με γνώμονα τη φροντίδα υγείας και επίκεντρο τον άνθρωπο. Συμβάλλει στην πρόληψη με την αγωγή και την προαγωγή υγείας και φυσικά στην περίθαλψη και αποκατάσταση του ασθενή. Είναι το πρόσωπο που έρχεται σε επαφή με τον ασθενή συνεχώς, γνωρίζει τις ανάγκες του και προσπαθεί να τις ικανοποιήσει. Μαθαίνει, φροντίζει, αξιολογεί, ενημερώνει και στηρίζει τον ασθενή.
Ο νοσηλευτής παρακολουθεί τις εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας γύρω από αυτή. Επιμορφώνεται και αναβαθμίζει συνεχώς την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει. Ο νοσηλευτής είναι επαγγελματίας με πολυδιάστατη θέση στο χώρο της υγείας.
Οι νοσηλευτές , από την πρώτη στιγμή της πανδημίας COVID-19, όχι μόνο ανταποκρίθηκαν πλήρως στις ανάγκες της πρωτοφανούς κρίσης Δημόσιας Υγείας, αλλά υπερέβησαν εαυτούς, ηγήθηκαν, καινοτόμησαν επιτέλεσαν με απόλυτη επιτυχία το έργο τους και σε συνεργασία με το ιατρικό προσωπικό και όλους τους επαγγελματίες υγείας και εργαζόμενους στα Δημόσια Νοσοκομεία, συνετέλεσαν να πετύχει η χώρα κάτι αξιοθαύμαστο και καθόλου αυτονόητο: Να μείνει όρθιο το Εθνικό Σύστημα Υγείας και να μην καταρρεύσει, όπως συνέβη σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου, με συστήματα Υγείας πολύ πιο ισχυρά από το δικό μας.
Σήμερα, η πλειοψηφία του νοσηλευτικού προσωπικού στη χώρα μας εργάζεται κάτω από αντίξοες συνθήκες. Οι 12.000 και πλέον αποχωρήσεις νοσηλευτών από τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας τα τελευταία χρόνια και η επακόλουθη μείωση του ανθρώπινου δυναμικού λόγω ελάχιστων προσλήψεων στα χρόνια της κρίσης, καθώς και οι εξαντλητικοί ρυθμοί εργασίας οδηγούν συχνά σε επαγγελματική εξουθένωση.
Ενδεικτικά, η αναλογία νοσηλευτικού προσωπικού προς τον πληθυσμό στη χώρα μας είναι 3,3 νοσηλευτές/ 1.000 κατοίκους ενώ η αντίστοιχη αναλογία στην Ε.Ε. είναι 8,4 νοσηλευτές/ 1.000 κατοίκους. Χαμηλότερα από την Ελλάδα είναι το Μεξικό (2,9/1.000) και η Τουρκία (1,9/1.000). Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Νορβηγία με 17,7 νοσηλευτές/1.000 κατοίκους ενώ ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ, είναι 9 νοσηλευτές/1.000 κατοίκους.
Σε έρευνα έχει βρεθεί ότι το ποσοστό δυσαρέσκειας των νοσηλευτών από τις συνθήκες εργασίας στη χώρα μας είναι 56% ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των Κάτω Χωρών είναι 11%. Επίσης πολλοί, νέοι κυρίως, νοσηλευτές οδηγούνται στη μετανάστευση σε αναζήτηση καλύτερων οικονομικών συνθηκών και όρων διαβίωσης.
Παρ΄ όλα αυτά δεν αναγνωρίστηκε από την πολιτεία η αυτοθυσία που επέδειξε το νοσηλευτικό προσωπικό κατά τη διάρκεια της πανδημία.
Δικαιούμαστε και συνεχίζουμε να διεκδικούμε:
- Την ένταξή μας στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα
- Την αύξηση των μισθών που σε πολλές περιπτώσεις είναι ίσος ή και κατώτερος του κατώτατου μισθού του ανειδίκευτου εργάτη.
- Την μονιμοποίηση των συμβασιούχων.
- Ισχυρή Δημόσια Υγεία – Πρόνοια με επαρκή στελέχωση και χρηματοδότηση.
Η παγκόσμια ημέρα του νοσηλευτή αποτελεί επισήμανση αναγνώρισης του έργου και της προσφοράς του.
