Λένε πως ο έρωτας δεν κρατάει για πάντα. Λένε πως με τον καιρό φεύγει ο ενθουσιασμός και το πάθος.
Λένε πως οι σχέσεις με τα χρόνια φθίνουν και δεν είναι λίγοι οι γάμοι που συνεχίζουν να συντηρούνται από τη συνήθεια, τη ρουτίνα και το κοινό Ε9.
Ναι, μπορεί να έχουν και δίκιο… δεν ισχύει όμως και το ότι ο δυνατός, ο αληθινός έρωτας δεν εξατμίζεται πάντα, αλλά κάποιες φορές, σιγά – σιγά μεστώνει και γίνεται αγάπη; Κι όχι! Η αγάπη δεν πεθαίνει, ότι κι αν γίνει!
Βλέπεις κάτι ζευγάρια, που έχουν υπάρξει δεκαετίες ο ένας στο πλευρό του άλλου.
Μπορεί να πέρασαν δυσκολίες, αναποδιές, κρίσεις, αλλά πάνω απ’ όλα αυτά, ήταν η αγάπη του ενός για τον άλλον και δεν το έβαλαν στα πόδια. Έμειναν εκεί να προσπαθούν να επιδιορθώσουν το όποιο ράγισμα και με κόλλα την αγάπη τα κατάφεραν!
Μπορεί ακόμη και στα βαθιά τους γεράματα να μαλώνουν για ψιλοπράγματα, σαν το σκύλο με τη γάτα ένα πράμα, αλλά βλέπεις μετά, το βλέμμα τους και το χαμόγελό τους, ξεχειλίζει συναίσθημα!
-Πάρε βρε παλιόγερε το χάπι της πίεσης! Πάλι το ξέχασες; Αν δεν είχες κι εμένα τι θα έκανες;
-Εμένα λες παλιόγερο; Βλέπεις τη μούρη σου πως σταφίδιασε; Το χάπι της χοληστερίνης το πήρες;
Ζευγάρια που μοιάζουν να μοιράστηκαν πάνω από μια ζωή. Τα χρόνια που τους ένωσαν, τους έκαναν να μοιάζουν μέχρι κι εμφανισιακά κι ας δείχνουν να μην μπορούν να συμφωνήσουν σε τίποτα.
Συμφωνούν όμως σε ένα. Στο βασικό. Ότι ο ένας θα είναι δίπλα στον άλλον, ότι κι αν γίνει! Μαζί, μπορούν να παλέψουν τα πάντα!
Έχουν τους δικούς τους κώδικες επικοινωνίας. Μιλούν μ’ ένα βλέμμα. Συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον.
Μπορεί το ταίριασμά τους, να μοιάζει παράταιρο στους άλλους. Μπορεί να διαφέρουν απίστευτα σαν χαρακτήρες, αλλά μπορείς να δεις το νοιάξιμο τους στα μάτια τους. Έχουν ένα δέσιμο, πιο ισχυρό κι από ναυτικό κόμπο!
Υπάρχουν αυτά τα ζευγάρια, ίσως δεν είναι πολλά, ίσως δεν είναι καν η πλειοψηφία, αλλά υπάρχουν! Κάποιος ίσως πει «Ναι! Ίσως!
Στα παραμύθια!»… αλλά να σου πω κάτι; Καμιά φορά είναι στο χέρι μας να κάνουμε τα παραμύθια, ζωή!
