Έγινε χθες στις εγκαταστάσεις του Πυροσβεστικού Κλιμακίου Σιδηροκάστρου το τρισάγιο στην μνήμη του Ανθυποπυραγού Σάββαρη Σάββα που έχασε τη ζωή του, στις 28 Σεπτεμβρίου 2018, κατά τη διάρκεια κατάσβεσης πυρκαγιάς σε καλαμιώνα, στην περιοχή Λιμνοχώρι του δήμου Ηράκλειας.
Ο Σάββας ήταν έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών, ενώ είναι γνωστό πως η αδελφή του Σοφία είναι σύζυγος του βουλευτή Σερρών κ. Θεόφιλου Λεονταρίδη
Ο Ανθυποπυραγός Σάββαρης Σάββας προστέθηκε το 2018 στον μελανό κατάλογο των πεσόντων αλλά ταυτόχρονα στο πάνθεο των ηρώων αφού δεν επέστρεψε από την τελευταία του αποστολή και έδωσε τη ζωή του θυσία στο βωμό του καθήκοντος της προστασίας της ζωής και της περιουσίας των συνανθρώπων του .
Αντί μνημοσύνου θα μεταφέρω στο χαρτί τα λόγια της αδελφής του Σοφίας…
«Αλήθεια πως ξεκινάς να γράψεις για τον μοναδικό και μικρό σου αδερφό ; Με λόγια αγάπης που πλημμυρίζουν την ψυχή ή μήπως απαριθμώντας στιγμές που δεν θέλεις να ξεχάσεις;
Με τα χρόνια ένα πράγμα έχω καταλάβει . Ο πόνος της απώλειας δε συνηθίζεται . Παραμένει το ίδιο δυνατός και αβάσταχτος κάθε φορά που σου χτυπάει την πόρτα.
Στην αρχή υπάρχει ένα γιατί που σε βασανίζει, ένα γιατί τεράστιο ανακατεμένο με δάκρυα και πόνο. Μετά έρχονται οι αναμνήσεις που κατακλύζουν το μυαλό .
Στιγμές ευτυχίας που θέλεις να αποτυπώσεις με κάθε λεπτομέρεια γιατί αυτές είναι ό,τι θα σου απομείνουν :
Η στιγμή που σε πρωτοείδα όταν γεννήθηκες , τα χρόνια που σε πρόσεχα ως μεγαλύτερη στη Γερμανία και τα χρόνια που ζούσαμε στο χωριό , τα χρόνια που σπούδαζες και συγκατοικούσαμε , τα χρόνια που πήγες φαντάρος , που πέρασες στην Π.Υ , που γνώρισες τη Βαία , που έχτισες με τον πατέρα το σπίτι σας στο Λεύκωνα , την στιγμή που η Ιατρός ανακοίνωσε πως απέκτησες το πρώτο σου παιδί ,και την χαρά σου στο δεύτερο , τη στήριξη σου στην πολιτική πορεία του Θεόφιλου , τις κοινές μας συγκεντρώσεις και διακοπές όλα τα χρόνια , οι φορές που γελούσα και ήσουν εσύ που προκαλούσες το γέλιο αυτό με τις ιστορίες σου , με τον παραστατικό τρόπο που παρουσίαζες κάθε γεγονός , με τα πειράγματα σου , τη στιγμή που σε αγκάλιασα για τελευταία φορά
Στιγμές που θέλεις να κρατήσεις σφιχτά σαν φυλακτό.
Είναι τόσες πολλές αυτές που θα κρατήσω από εσένα …Με χρώματα ανεξίτηλα όπως ήταν το καθετί που άφησες πίσω.
Έφυγες χωρίς να προλάβω ποτέ να σου πω πόσο υπερήφανη νιώθω για σένα , χωρίς να προλάβω να σου πω «ευχαριστώ» που είχα εσένα αδερφό και φίλο στη ζωή μου . Έφυγες και σ’ ακολούθησε και η μαμά μη αντέχοντας τον πόνο της απώλειας σου ….
Ευχαριστώ το Θεό καθημερινά που επέτρεψε και σε είχα στη ζωή μου 44 χρόνια , που ήσουν εσύ ο αδερφός μου έτσι όπως σ έπλασε ο Θεός με τα χαρίσματα και τις αδυναμίες σου , τις καλές και κακές στιγμές . Με τα γέλια μας , τα πειράγματα αλλά και με τους εκρηκτικούς καυγάδες μας .
Πόσο «άδικη» ήταν η ζωή μαζί σου. Δε σου έδωσε τίποτα από όσα σου άξιζαν. Και ας τα έδινες όλα εσύ. Ωστόσο είμαι σίγουρη πως ο Θεός και το σύμπαν έχει σημαντικότερα σχέδια για σένα.
Αυτό που με πονάει εκτός του ότι δεν είσαι εδώ είναι που δεν πρόλαβες να μεγαλώσεις τα παιδιά σας , να ζήσουν στιγμές μαζί σου , να γνωρίσουν τον πατέρα τους όπως τον γνώρισαν οι τόσοι φίλοι , συνεργάτες και η κοινωνία όλη . Να γνωρίσουν ποσά καλά έχεις κάνει στη ζωή σου , πόσο στήριξες φίλους και ξένους , πόσο εργατικός και πολυτάλαντος ήσουν .
Έδωσες τόσα πολλά σε όλους μας .
Αξιοπρεπής η στάση ζωής σου αξιοπρεπής και στο ταξίδι χωρίς επιστροφή,
Παλικάρι μου Γελαστό , Δυναμικό, Καλοσυνάτο, Ευγενικότατο αλλά και Εκρηκτικό σε στιγμές θυμού και έντασης, έφυγες νωρίς από τη ζωή αυτή.
Εσύ που τόσο την αγαπούσες και που ζούσες τη κάθε στιγμή της στο έπακρο .
Σήμερα στο τρισάγιο που τελέστηκε στην Π.Υ Σιδηροκάστρου ήμασταν όλοι εκεί , μαζί και οι συνάδελφοι σου από όλο το νομό τους οποίους και ευχαριστούμε ολόθερμα .
Η συγκίνηση ήταν διάχυτη, οι αναμνήσεις πολλές και η αγάπη κι η εκτίμηση όλων στο πρόσωπο σου μεγάλη . Σάββα πιστεύω πως οι σκέψεις όλων μας ταξίδεψαν ψηλά και πως εσύ ήσουν παρών παρά την απουσία σου .
Πρόσφερες πολλά , έφυγες νωρίς και δεν χάρηκες τίποτα ….. Να είσαι καλά εκεί που βιάστηκε η ζωή να σε πάει!
Θα σε θυμόμαστε πάντα , θα σε αγαπάμε πάντα .
Μας λείπεις πολύ , μας συντροφεύει ο πόνος της απουσίας σου και οι όμορφες αναμνήσεις που πάντα αναπολούμε .
Κάποιοι σημαντικοί και χρήσιμοι άνθρωποι στην κοινωνία πέρασαν, άγγιξαν κι έφυγαν νωρίς…..»
Σοφία σαφώς και είναι τιμή και μεγάλη ευθύνη για την ευρύτερη οικογένεια του Σάββαρη Σάββα , η μετονομασία του Πυροσβεστικού Κλιμακίου Σιδηροκάστρου σε «Πυροσβεστικό Κλιμάκιο Σιδηροκάστρου – Ανθυποπυραγός Σάββαρης Σάββας…
Σοφία μου καλό παράδεισο είμαι σίγουρος πως έχει ο φίλος μου ο Σάββας…
Αλλά και όλοι όσοι βλέπουν με αγάπη τα μονάκριβα παιδάκια του…
