Η Σαπφώ Νοταρά, μία χαρακτηριστική φιγούρα του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, άφησε εποχή με τη μορφή και την ιδιαίτερη φωνή της, καθώς στη μνήμη όλων έχουν μείνει χαραγμένες οι σκηνές που αναφωνεί “μπουρλότο” ή «εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα».
Η γνωστή ηθοποιός έπαιζε συνήθως την δύστροπη γεροντοκόρη, αν και δεν συμπαθούσε καθόλου την συγκεκριμένη καρικατούρα, την οποία υποδυόταν, διότι θεωρούσε ότι είχε την δυνατότητα να ενσαρκώσει και άλλα είδη ρόλων, χωρίς, όμως, να την δοθεί ποτέ αυτή η ευκαιρία.
Χειραφετημένη γυναίκα, με σπουδές στην Ανωτάτη Βιομηχανική, εγκατέλειψε την τράπεζα στην οποία εργαζόταν, προκειμένου να ακολουθήσει πορεία στο χώρο της υποκριτικής.
Οι σπουδές της Σαπφώς Νοταρά
Είχε λάβει μαθήματα κλασικού χορού, ενώ σπούδασε επίσης στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου, από όπου προέκυψε και το επώνυμό της «Νοταρά», από το όνομα της οδού στην οποία βρισκόταν, αφού το κανονικό της ήταν Χανδάνου.
Στα νιάτα της είχε μια ιδιαίτερη ομορφιά και ήταν καλλίγραμμη, αποτέλεσμα του χορού που αγαπούσε ιδιαίτερα. Η ίδια δεν παντρεύτηκε ποτέ, αν και λένε πως είχε έναν μεγάλο έρωτα την περίοδο της αντίστασης στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά ο άντρας που αγάπησε έγινε αντάρτης, ανέβηκε στο βουνό και έκτοτε έχασε για πάντα τα ίχνη του.
Εκτός από αυτή την ιστορία, η Σαπφώ Νοταρά, με την ιδιαίτερη φωνή, είχε μια πρόταση γάμου από έναν ευκατάστατο επιχειρηματία και βιομήχανο που ζούσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Γνωρίστηκαν όταν το θέατρό της βρισκόταν σε περιοδεία.
Παρά την επιμονή του ιδίου και τις παραινέσεις του περιβάλλοντός της να μην χάσει την ευκαιρία να «αποκατασταθεί», εκείνη τον απέρριπτε ξανά και ξανά, θεωρώντας τον άσχημο και τον αποκαλούσε «Φρανκενστάιν».
Όσον αφορά την πρόταση γάμου που της έκανε ο Γιάννης Τσαρούχης, ο οποίος είχε υπογράψει δεκάδες θεατρικές παραστάσεις ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος και εκείνη την περίοδο είχε ερωτευτεί με τον δικό του τρόπο την Σαπφώ Νοταρά, την πλησίασε και πολύ συνεσταλμένα της εκμυστηρεύθηκε τα αισθήματά του.
Της είπε, μάλιστα, πως αν έκανε ποτέ ένα παιδί, θα ήθελε να είναι μαζί της. Εκείνη ξαφνιάστηκε από την απρόσμενη και αναπάντεχη κίνησή του και αμέσως θεώρησε ότι επρόκειτο για κάποια φάρσα που είχαν στήσει την πλάτη της ο Δημήτρης Χορν και η Έλλη Λαμπέτη και έτσι, όχι μόνο απέρριψε την πρόταση, αλλά διαολόστειλε τον Τσαρούχη.
Καθώς τα χρόνια περνούσαν, η Σαπφώ Νοταρά περιόριζε τις επαφές της με παλιούς φίλους και συνεργάτες, διάβαζε ατελείωτα και ζούσε μόνη σε ένα διαμέρισμα της Πλατείας Κουμουνδούρου.
Ένας από αυτούς ήταν και ο Γιάννης Τσαρούχης, με τον οποίο στη συνέχεια έγιναν καλοί φίλοι, όπως και με τον συγγραφέα Κώστα Ταχτσή. Μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστος ο άνθρωπος που την στήριζε οικονομικά και πλήρωνε το νοίκι της, με τις φήμες να κάνουν λόγο για έναν νεαρό επιχειρηματία.
Από την δεκαετία του ’70 και μετά οι προτάσεις για συμμετοχές στο θέατρο ή το σινεμά σπάνιζαν, ενώ δεν πέρασε από την τηλεόραση, αλλά εμφανιζόταν ακόμη σε ραδιοφωνικές εκπομπές.
Απομονωμένη πέθανε η Σαπφώ Νοταρά
Σταδιακά απομονώθηκε και έφτασε στο σημείο να πεθάνει μόνη και αβοήθητη μέσα στο σπίτι της, με τον κόσμο να αντιλαμβάνεται την απουσία της δυο μέρες μετά τον θάνατό της.
Ήταν οι άνθρωποι ενός μαγειρείου στη γειτονιά της, από το οποίο έπαιρνε συχνά φαγητό, που απόρησαν με το γεγονός ότι δεν είχε περάσει από εκεί, με αποτέλεσμα να ανησυχήσουν και να καλέσουν την αστυνομία.
Όταν οι αστυνομικοί έσπασαν την πόρτα του διαμερίσματός της, την βρήκαν ακίνητη στη συνηθισμένη της θέση, με ένα τσιγάρο στο χέρι και ένα βιβλίο παραδίπλα. Το ημερολόγιο έγραφε 13 Ιουνίου 1985 και η Σαπφώ Νοταρά είχε «φύγει» δύο ημέρες νωρίτερα.
