Ένας γάμος είναι μια απόφαση ζωής και η επιλογή του ανθρώπου που θα είναι δίπλα σου δεν μπορεί να γίνεται με ελαφριά καρδιά.
Γι’ αυτό και αυτή η μαμά αποφάσισε να πει δυο λόγια στους νέους ανθρώπους για το πώς θα πρέπει να διαλέξει τον σύντροφό τους, ελπίζοντας να τους δώσει τα κατάλληλα ερεθίσματα ώστε, μια μέρα, να επιλέξουν σωστά…
«Όταν είμαστε νεότεροι, βγαίνουμε ραντεβού ψάχνοντας για τον ιδανικό σύντροφο.
Προφανώς, ψάχνουμε κάποιον που μας ελκύει σεξουαλικά, που έχει αίσθηση του χιούμορ, παρόμοια ενδιαφέροντα με εμάς, καλή δουλειά ή κοινές αξίες.
Όταν είσαι μεταξύ 20 και 30, δεν σκέφτεσαι τα μωρά, το άγχος, το ροχαλητό, την αύξηση του σωματικού βάρους, την κρίση μέσης ηλικίας, τα οικονομικά προβλήματα ή πως δεν θα έχεις ούτε ένα λεπτό να χαλαρώσεις μόνος σου.
Σήμερα, μετά από τρία παιδιά, μια υποθήκη και το ασταμάτητα χάος, τα χαρακτηριστικά ενός καλού συζύγου είναι τελείως διαφορετικά από αυτά που σκεφτόμουν στα 20.
Αυτό που έχει σημασία είναι ο σύντροφός σου να σε αγαπάει, να τον ελκύεις και να είναι αφοσιωμένος ΠΑΝΤΑ σε σένα – όπως ο δικός μου σύντροφος.
Ένας σύντροφος που φροντίζει να έχω πάντα βενζίνη στο αυτοκίνητό μου χωρίς καν να μου το πει, δεν μπορώ παρά να τον αγαπώ.
Και δεν εννοώ ότι με απαλλάσσει από το χρηματικό βάρος – μου κάνει τη ζωή μου ευκολότερη γιατί δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να σκεφτώ αν το ρεζερβουάρ είναι γεμάτο.
Μου αφαιρεί ένα άγχος από το μυαλό μου.
Ένας σύντροφος που αλλάζει πάνες, βάζει κρέμα στα εξανθήματα του μωρού, κάνει μπάνιο τα παιδιά, ξυπνάει τη νύχτα για να τα ταΐσει, φροντίζει να είναι περιποιημένα και παίζει μαζί τους, είναι ο τέλειος σύντροφος.
Ένας σύντροφος που φροντίζει να έχω ζεστό καφέ στην κούπα μου κάθε πρωί που ξυπνάω.
Ένας σύντροφος που με φιλάει όταν συναντιόμαστε τυχαία στην κουζίνα και είναι πάντα τρυφερός.
Ένας σύντροφος που κοιτάζει την τομή της καισαρικής, τις ματωμένες μου θηλές, τα πόδια μου που δεν πρόλαβα να αποτριχώσω και με θέλει όπως είμαι.
Ένας σύντροφος που δεν ξεχνά να γεμίσει (και να ξαναγεμίσει όσες φορές χρειαστεί) το ποτήρι με το νερό, το αναψυκτικό ή το κρασί μου. Αυτό για μένα είναι το πιο γλυκό.
Ένας σύντροφος που τα Σάββατα στήνει μια γιγαντιαία κινηματογραφική οθόνη στην πίσω αυλή για τα παιδιά της γειτονιάς, παίζει μαζί τους και προσκαλεί όλη τη γειτονιά για μια μπύρα.
Ένας σύντροφος που ισιώνει τη ζώνη του αυτιστικού γιου για χιλιοστή φορά χαμογελώντας, δεν ξεχνά τα φάρμακά του, παρακολουθεί όλες τις συναντήσεις με τους γιατρούς και δεν τα παρατάει ποτέ.
Ελπίζω.
Ένας σύντροφος που ξέρει να εκτιμά τον ύπνο, ειδικά μετά από 3 παιδιά!
Ένας σύντροφος που στέκεται πλάι σου στα δύσκολα, στις αμέτρητες νύχτες χωρίς ύπνο, στον χαμό και τα κλάματα των παιδιών, στις οικονομικές αγωνίες, στο καθημερινό χάος.
Ένας σύντροφος που είναι δίπλα σου όταν γελάς και όταν κλαις, όταν είσαι δυνατή και όταν καταρρέεις, όταν είσαι όμορφη και όταν είσαι απεριποίητη.
Αν είναι να παντρευτείς κάποιον, να βρεις ένα τέτοιο σύντροφο. Αυτό που έχει σημασία είναι να είναι αφοσιωμένος ακόμα και στα πιο δύσκολα! Όλα τα άλλα βρίσκονται…».
Αυτό σημαίνει να είσαι γονιός. Να μην αφήσεις ποτέ το χέρι του παιδιού σου ότι και να συμβεί…
