Επιβεβαιώνουν ότι το εργασιακό περιβάλλον απέχει ακόμα πολύ από το να σέβεται τις γυναικείες ανάγκες κάθε ηλικίας.
Σε μια πρωτοποριακή κίνηση προχώρησε η Τράπεζα της Ιρλανδίας, η οποία καθιέρωσε για τις εργαζόμενές της πληρωμένη άδεια δέκα ημερών λόγω εμμηνόπαυσης.
Στο μεταξύ, η εργασιακή νομοθεσία των περισσότερων χωρών συνεχίζει να τηρεί σιγή ιχθύος σχετικά με αυτή την απαιτητική μετάβαση της ζωής κάθε γυναίκας.
Ανάμεσα σε αυτές τις χώρες είναι η Ελλάδα και, φυσικά, οι ΗΠΑ (οι οποίες άλλωστε αγνοούν πολλές ακόμα εργασιακές παροχές που θεωρούνται δεδομένες στην Ευρώπη).
Με αυτή την αφορμή, η αμερικανική πλατφόρμα Girlboss συγκέντρωσε μια σειρά από μαρτυρίες αναγνωστριών, που είτε έχουν ζήσει είτε περνούν εμμηνόπαυση, σχετικά με το πώς διαχειρίζονται τα συμπτώματά της στο γραφείο.
Η άρνησή τους να μιλήσουν γι’ αυτήν αποτελεί το επαναλαμβανόμενο, δυσάρεστο μοτίβο,
που επιβεβαιώνει ότι το εργασιακό περιβάλλον απέχει ακόμα πολύ από το να σέβεται τις γυναικείες ανάγκες κάθε ηλικίας.
Ακολουθούν οι μαρτυρίες των γυναικών:
«Δεν θα έλεγα με τίποτα στον εργοδότη μου ότι έχω συμπτώματα εμμηνόπαυσης. Δουλεύω σε μια βιομηχανία με ηλικιακά στερεότυπα, ήδη έχω αφαιρέσει 10 χρόνια από την ηλικία μου,
στο βιογραφικό μου, για να την κρύψω, όπως κάνουν και πολλές άλλες. Δεν σκοπεύω να τονίσω το γεγονός ότι είμαι “μεγάλη”.
Ακόμα και αν κέρδιζα κάτι (μία μέρα άδειας), θα κατέστρεφε την καριέρα μου».
«Η εταιρεία στην οποία εργάζομαι διοικείται από λευκούς σαραντάρηδες άντρες που δεν ενδιαφέρονται για την εμμηνόπαυση και που πιστεύουν ότι η γυναίκα τους δεν θα έπρεπε να κάνει παιδιά αν δεν επανέρθει αμέσως.
Έτσι, κανένας δεν μιλάει για την εμμηνόπαυση ή την περιεμμηνόπαυση από την οποία υποφέρω στα 35 χρόνια μου».
«Πλησιάζω τα σαράντα σε μερικούς μήνες, εργάζομαι σε ένα δικηγορικό γραφείο και έχω συμπτώματα εμμηνόπαυσης.
Δεν κατάλαβα αρχικά ότι αυτά είχαν να κάνουν με την εμμηνόπαυση. Δυσκολευόμουν να συγκεντρωθώ, πήρα βάρος, είχα διαταραχές ύπνου, κατάθλιψη και συναισθηματικές μεταπτώσεις.
Ο εργοδότης μου δεν δίνει άδεια εμμηνόπαυσης αλλά ακόμα και αν το έκανε, δεν θα την έπαιρνα γιατί τα συμπτώματά μου διαρκούν πολύ παραπάνω από δέκα μέρες, οπότε δεν θα έλυνε κανένα πρόβλημα».
«Φυσικά και δεν θα μιλούσα για την εμμηνόπαυση! Δεν μπορεί οι γυναίκες να θυμώνουν που δεν αντιμετωπίζονται δίκαια στη δουλειά τους (σε θέματα προαγωγής, μισθού κ.λπ.)
αλλά από την άλλη να περιμένουν ειδική μεταχείριση για “γυναικεία θέματα” όπως η άδεια μητρότητας ή εμμηνόπαυσης».
«Έχω δουλέψει για πολλές γυναίκες σε ηλικία εμμηνόπαυσης που αναμφίβολα την περνούσαν αλλά καθώς βρίσκονταν σε θέσεις εξουσίας, ποτέ δεν το συζήτησαν σε ένα περιβάλλον που παραμένει ανδροκρατούμενο.
Είμαι τυχερή που είχα την οικονομική δυνατότητα να αφήσω μια δουλειά πλήρους απασχόλησης, να εργαστώ part time και να διαμορφώσω εγώ το ωράριό μου.
Πλέον μπορώ να αντιμετωπίζω τα συμπτώματα της περιεμμηνόπαυσης θέτοντας το δικό μου πρόγραμμα και τους δικούς μου όρους και έχει γίνει πολύ πιο εύκολο να ζω με αυτά.
Πιστεύω ότι θα πάρει κάποιο χρόνο, αλλά θα αλλάξει η συζήτηση στο εργασιακό περιβάλλον και ελπίζω ότι οι κόρες μου θα επωφεληθούν από αυτή την αλλαγή στο μέλλον».
Η εμμηνόπαυση αποτελεί μετάβαση από μία φάση της ωοθηκικής λειτουργίας σε άλλη – είναι ουσιαστικά το αντίθετο της ενήβωσης.
Όμως η περίοδος που προηγείται, η λεγόμενη προεμμηνόπαυση, συνήθως αρχίζει χρόνια προτού σβήσουμε 50 κεράκια γενεθλίων, με συμπτώματα όπως ανώμαλη αιμορραγία (βαριά εμμηνόρροια ή/και ακανόνιστη περίοδος, εκροή αίματος μεταξύ περιόδων).
Ακόμα πιο επώδυνα, ενδεχομένως, είναι τα κλισέ που συνοδεύουν τα συμπτώματα καθώς, όπως είπε η γυναικολόγος Jen Gunter στο Marie Claire με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Η Βίβλος της Εμμηνόπαυσης»:
«Όταν ξέρεις ότι μπαίνεις στην εμμηνόπαυση πιθανό να νιώσεις πως έρχονται τα γεράματα – και ποια γυναίκα θέλει να είναι 48, με μόνες προοπτικές για το μέλλον τα στερεότυπα;»,
από τη γεμάτη απωθημένα μάνα για τις ματαιώσεις της κοινωνικής καταξίωσης έως τη μοναχική γυναίκα με τη συλλογή από γάτες;
Νατάσσα Μποφίλιου: Κομπλάρω όταν πρέπει να πω πως δεν θέλω να κάνω παιδιά
Κώστας Δινάκης: Το ΚΕΠ Δήμου Σερρών αποτελεί το πρόσωπο του Δήμου Σερρών προς τον πολίτη
