Η Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη είναι σημαντικό τμήμα του ελληνικού Λαού, πολλές φορές το πλειοψηφικό σύνολο πολιτών
Μια παράταξη που ιστορικά αναφέρεται στον Ελευθέριο Βενιζέλο ως ιδρυτή της και καυχάται για κρίσιμες, καθοριστικές κι ιστορικές πολιτικές αποφάσεις στην πορεία αυτού του νεοελληνικού κράτους την τελευταία εκατονταετία.
Την εκπροσώπηση της παράταξης αυτής στην Βουλή την είχαν διαδοχικά ή και ταυτόχρονα μια σειρά από κομματικούς σχηματισμούς, ξεκινώντας από το Φιλελεύθερο Κόμμα του ιδρυτή, την Σοσιαλιστική Ένωση του Αλεξ. Παπαναστασίου, την ΕΠΕΚ του ΝΙκ. Πλαστήρα, την Ένωση Κέντρου των Σοφοκλή Βενιζέλου και Γεωργίου Παπανδρέου, την ΕΚΝΔ του Γεωργίου Μαύρου και βέβαια το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.
Για την πληρότητα της εικόνας πρέπει να σημειώσω ότι μια σειρά άλλων προσωποπαγών περιπτώσεων διεκδίκησαν την εντολή και την πέτυχαν σε μικρό βαθμό και για μικρά διαστήματα, με πρόσφατη χαρακτηριστική εκείνη του ΔΗΚΚΙ του Δημήτρη Τσοβόλα.
Φυσικά στην εκφορά, βέβαια , του καθημερινού πολιτικού λόγου γίνεται ηθελημένα ή αθέλητα σύγχυση: συνήθως όταν γίνεται αναφορά στην Κεντροαριστερή Παράταξη επιχειρείται ταύτισή της με κάποιο πολιτικό κόμμα.
Σύγχυση που δυσκολεύει την ανάλυση, αφού πρόκειται σαφέστατα για διακριτές ποιοτικά και ποσοτικά έννοιες στην πολιτική, άλλο είναι η παράταξη και άλλο το κόμμα.
Η ταύτισή των δύο εννοιών δημιουργεί προβλήματα και σ΄ αυτούς που σκόπιμα ταυτίζουν και σ΄ όσους ακροώνται χωρίς να διακρίνουν.
Το κόμμα, κάθε κόμμα, με την οργάνωσή του, τις προγραμματικές του θέσεις και προτάσεις επί του πρακτέου επιδιώκει την εντολή , την ψήφο από τους πολίτες της παράταξης ώστε να την εκπροσωπήσει στην Βουλή.
Σημειώνω για μια ακόμη φορά ότι οι κομματικοί έχουν απόλυτη αναφορά στο κόμμα, ως την ισχυρή πηγή εξουσίας και λειτουργούν με χρησιμοθηρική σχέση ως προς την Παράταξη, τον πολίτη, τον Λαό.
Και τούτο σ΄ αντίθεση με το Σύνταγμα, που διακηρύσσει ότι κάθε εξουσία πηγάζει κι εκπορεύεται από τον Λαό.
Πλανώνται και παραπλανούν.
Επαφίενται στα πρόσκαιρα , στα φαινόμενα, μέχρις ότου ο κατά τα φαινόμενα ασυντόνιστος κι απολίτικος Λαός, μέσα σε συγκεκριμένα ιστορικο-πολιτικά πλαίσια , συντρίψει κι εξουθενώσει τον κομπασμό κομμάτων και μηχανισμών και αρχηγών.
Έγινε και ξαναέγινε αυτό μετά την πρόσκληση κι εγκατάσταση του Δ.Ν.Τ. στην χώρα μας, όπως είχε συμβεί και παλιότερα όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά και στην Ιταλία, στην Γαλλία, στην Γερμανία κλπ.
Γι’ αυτό τούτες τις πονηρές μέρες, με τα πολλαπλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είναι χρήσιμο και κρίσιμο να ξεδιπλώσουμε δύο σκέψεις για τον χώρο αυτό, την παράταξη εννοώ των δημοκρατικών προοδευτικών Ελλήνων, που ιστορικά ονομάστηκε φιλελεύθερη, κεντρώα, σοσιαλιστική, κεντροαριστερή, σοσιαλδημοκρατική, αριστερή, ανάλογα με την ηγετική κατεύθυνση, την εποχή, τα συντρέχοντα ρεύματα και κινήματα στην Ευρώπη κι ιδιαίτερα στην Γαλλία.
Μάρκος Μπόλαρης: Είμαστε στην έξοδο από μια μεγάλη δυσχερέστατη περίοδο για τον Λαό και την Ελλάδα.
Η πορεία προς τα μπρός χρειάζεται σαφή , συγκεκριμένο, ρεαλιστικό σχεδιασμό!
Που θέλουμε να πάει η χώρα;
Πρακτικά πώς και με τι θα ζήσει ο Έλληνας;
Ποια είναι τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα;
Ποιες οι δυνάμεις μας;
Ποιες οι δυνατότητές μας;
Τι λάθη έχουμε κάνει μέχρι σήμερα;
Ποιο το περιβάλλον μας και πόσο μας επηρεάζει οικονομικά, αναπτυξιακά, πολιτισμικά, εθνολογικά, στρατιωτικά;
Ποιες οι άμεσες προτεραιότητες;
Τι παράγουμε και τι εξάγουμε;
Σε ποιες αγορές απευθυνόμαστε;
Τι ανθρώπινο δυναμικό χρειαζόμαστε;
Τι παιδεία χρειαζόμαστε;
Τι μήνυμα στέλνουμε στους πολίτες;
Τι μήνυμα εκπέμπουμε στον κόσμο;
Πως απαντούμε στους κινδύνους που μας περιβάλλουν εθνικά;
Ποιες οι συμμαχίες μας;
Είναι πρόδηλο ότι τα εναγώνια αυτά ερωτήματα δεν απευθύνονται στην δεξιά πλουτοκρατία της χώρας, που θησαυρίζει κυρίως από την αθλιότητα των σχέσεών της με το κράτος, δεν απευθύνονται σ΄ αυτούς που μόλις αντιλήφθηκαν την πιθανότητα να φορολογηθούν περισσότερα, χάριν στήριξης της της εθνικής οικονομίας, τα αποταμιευμένα τους τα φυγάδευσαν τάχιστα και παρανόμως στο εξωτερικό.
Καταφανέστατα η έγνοια για συγκρότηση μιας στιβαρής πολιτικής, που απαντά σε σωρεία καίριων θεμάτων για την Ελλάδα και τους Έλληνες απασχολεί, ακριβολογώντας θα έπρεπε να πω ότι, πρέπει να απασχολεί τους πολίτες της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης της χώρας.
Θέλετε αυτήν την παράταξη να την πούμε σοσιαλιστική, προτιμάται σοσιαλδημοκρατική, θα σας άρεσε περισσότερο κεντροαριστερή;
Το πρόβλημά μας είναι η ουσία του περιεχομένου της πολιτικής πρότασης!
Το περιτύλιγμα θα το βρούμε!
Καθώς, λοιπόν, στη χώρα μας βιώνουμε τις παραδοξότητες της διαχείρισης αυτού, που καταχρηστικώς ονομάστηκε Πανδημία, αντιλαμβανόμαστε ταυτόχρονα το τεράστιο κενό της εκφοράς μιας ρεαλιστικής πολιτικής πρότασης, που αφορά στην αντίληψη της Δημοκρατικής Παράταξης για το σήμερα και το αύριο της Πατρίδας.
Τα υπαρκτά κι εναγώνια ζητήματα, που τίθενται από τους δημοκρατικούς πολίτες, αυτούς που ήταν και είναι οι καθημερινοί μαχητές της Δημοκρατίας και της Προόδου στον τόπο, τα ζητήματα που αναζητούν τεκμηριωμένη προγραμματική πρόταση παραμένουν αναπάντητα !
Μάρκος Μπόλαρης: Οι υπάρχοντες κομματικοί σχηματισμοί, που ενδιαφέρονται να έχουν την εντολή αυτής της συγκεκριμένης κι απαιτητικής Παράταξης εμφανίζονται τούτη την καθοριστική στιγμή με άλλες ασχολίες …
Μηχανιστικές αντιλήψεις κυριαρχούν , απολίτικοι ισχυρισμοί εκπορεύονται , εσωκομματικές διαπάλες με στόχο την εξουσία των μηχανισμών, ιδεοληπτικές προσεγγίσεις, έλλειψη προσέγγισης και επαφής με τους πολίτες της Παράταξης και πολλαπλές άσφαιρες προσκλήσεις για διεύρυνση…
Τι δεν φαίνεται να απασχολεί τους κομματικούς;
Είναι φανερό ότι καθισμένοι στα κομματικά τους γραφεία δεν γνωρίζουν ούτε ποιους καλούνται να εκφράσουν, ούτε κάνουν τον κόπο να έρθουν σε κοινωνία μαζί τους, ούτε γνωρίζουν την ένταση των προβλημάτων τους ώστε να διατυπώσουν αντίστοιχες προτάσεις!
Το κλασσικό παράδειγμα για να συνοψίσω και να γίνω κατανοητός:
Ο Ανδρέας όταν απευθυνόταν στο ακροατήριό του προσφωνούσε και προσκαλούσε:
«Τον εργάτη, τον αγρότη, τον φοιτητή, τον μικρομεσαίο, τον βιοτέχνη, τον επιστήμονα, την νοικοκυρά, τον συνταξιούχο, τα ανήσυχα νιάτα της Πατρίδας …».
Ο ηγέτης και το κόμμα, που αναζητά σύνθεση , πρόταση, συγκρότηση κι εντολή διακυβέρνησης της χώρας πρώτα απ΄ όλα αποφασίζει ποιους θέλει να εκπροσωπήσει!
Ξεκαθαρίζει ρητά και σταράτα ποιανού τα συμφέροντα θέλει να υπηρετήσει.
Είναι σε καθημερινή επαφή μαζί του, στον χώρο δουλειάς, στο συνδικαλισμό, στους κοινωνικούς χώρους, στην αυτοδιοίκηση, για να γνωρίζει τα προβλήματα, να προτείνει λύσεις κάθε μέρα και να κερδίζει την εμπιστοσύνη του συνοδοιπορώντας κάθε ημέρα!
Εάν δεν σε απασχολούν τα φλέγοντα προβλήματα του πυρήνα της δημοκρατικής παράταξης, άρα των αγροτών, των εργατών, των υπαλλήλων, των κτηνοτρόφων, των βιοτεχνών, των δικηγόρων, των επιστημόνων, των ατόμων με ειδικές ανάγκες, των μικρομεσαίων της αγοράς, των μηχανικών, του βιοτέχνη, των πολυτέκνων, της νοικοκυράς, του συνταξιούχου και δεν καταθέτεις ολοκληρωμένη πειστική πρόταση για τον τόπο και τον λαό ΚΑΜΜΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ για μια διατεταγμένη από τα πάνω διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ ή για μια φαντασιακή επανόρθωση του ΠΑΣΟΚ στο αρχαίο κάλλος, δεν φτάνει και δεν θα φτάσει στ’ αυτιά τους !
Καμιά απολύτως και ποτέ !
Εάν δεν έχεις αγωνία να τους μάθεις και να τους εκφράσεις, εάν τους αγνοείς… θα το υποστείς!
Τι θα υποστείς ;
Μα ό,τι ακριβώς κι άλλοι προηγουμένως!
Ελάτε , με υπευθυνότητα και σοβαρότητα, με δημοκρατικό διάλογο και ειλικρινή πρόθεση για συνεργασία διεσπαρμένων δυνάμεων, να ξαναβάλουμε την Πολιτική μπροστά!
Το έχει ανάγκη ο Λαός κι η Χώρα.
Τώρα!
Δεν έχουμε άλλη πολυτέλεια σπατάλης χρόνου.
*Ο Μάρκος Μπόλαρης είναι τέως υφυπουργός Εξωτερικών
Διαβάστε επίσης εδώ:
