Θα πει κανένας σε όλους αυτούς που εμπλέκονται με τη διαδικτυακή μάθηση, την σημερινή τηλεκπαίδευση ότι κάθε μέρα που περνάει, ταλαιπωρούν τα παιδιά μας;
Σαφώς και όχι, αλλά το ερώτημα παραμένει;
Τα προβλήματα είναι …άπειρα!
Κάποιοι δεν έχουν ακόμα (ναι ακόμα) ηλεκτρονικό υπολογιστή
Είτε γιατί οι γονείς τους δεν φρόντισαν να προμηθευτούν, είτε γιατί θεώρησαν πως τους αρκεί το κινητό τηλέφωνο, είτε γιατί ντράπηκαν να ζητήσουν από τα σχολεία
Κάποιοι δεν έχουν σύνδεση ίντερνετ στο σπίτι τους
Είτε γιατί δεν έχουν καν τηλέφωνο, ιδιαίτερα στα χωριά, είτε γιατί δεν πήγαν να πάρουν από σχολεία.
Υπάρχουν πάρα πολύ χαμηλές ταχύτητες internet, ιδιαίτερα στα χωριά, ενώ υπάρχει πρόβλημα κάθε φορά που βρέχει , είτε κάποιοι μένουν στην πόλη, είτε μένουν στο χωριό.
Πολλές φορές οι εταιρίες λένε για τις ταχύτητες που πουλάνε, αλλά δεν ισχύουν σε όλα τα μέρη.
Ιδιαίτερα όλοι όσοι έχουν internet, από τις εταιρίες – παρόχους , μέσω τρίτους …
Και κυρίως όταν υπάρχουν δύο ή τρία παιδιά που μπαίνουν με το ίδιο ρούτερ ταυτόχρονα.
Και δεν τους ακούνε, και δεν τους βλέπουν, ή στην καλύτερη περίπτωση υπάρχει διακεκομμένη φωνή, τα βίντεο είτε δεν παίζουν ή στην καλύτερη τρέχουν αργά και φυσικά η κλασική απάντηση των καθηγητών είναι:
Και τι να κάνω;
Γιατί σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, οι καθηγητές πρέπει να τα …αξιολογήσουν!
Και εντάξει τα «χαλαρά» μαθήματα
Αλλά τι θα κάνει ο μαθηματικός που πρέπει να βάλει βαθμό;
Δεν θα βάλει διαγώνισμα και δεν θα βάλει βαθμό;
Θέλει δεν θέλει θα το κάνει
Κι ας μην πιστεύει και ο ίδιος ο καθηγητής σε αυτή του είδους την αξιολόγηση!
Αλλά αυτή είναι η σημερινή πραγματικοτήτα..
