Σε μεγάλο «πονοκέφαλο» εξελίσσεται για την κυβέρνηση και το οικονομικό
επιτελείο η στήριξη της εστίασης.
Η εστίαση αποτελεί κλάδο εντάσεως εργασίας με ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά αλλά και έντονη διαφοροποίηση στο εσωτερικό του όσον αφορά τη
ζημία που έχει υποστεί η κάθε επιχείρηση από το παρατεταμένο «λουκέτο».
Για την εστίαση
Τέσσερα μέτρα από την κυβέρνηση
Aπαλλαγή ενοικίων για τις κλειστές επιχειρήσεις και τον Μάρτιο ανακοίνωσε ο
πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια συνάντησής του με
κάποιους από τους επαγγελματίες της εστίασης, ενώ παράλληλα ο πρωθυπουργός
ανακοίνωσε τη διατήρηση του μειωμένου ΦΠΑ σε καφέ και μη αλκοολούχα ποτά
έως τις 30 Σεπτεμβρίου του 2021.
Όμως τα στοιχεία που παρουσίασε το υπουργείο Οικονομικών δείχνουν ότι η
εστίαση έχει λάβει από την επιστρεπτέα προκαταβολή ποσό ύψους 1,9 δισ. ευρώ,
το οποίο εμφανίζεται να καλύπτει την «ονομαστική» μείωση τζίρου που έχει
καταγραφεί μέσα στο 2020 (η μείωση αυτή φαίνεται από τις δηλώσεις ΦΠΑ να
ανέρχεται περίπου στα 2-2,2 δισ. ευρώ και να φτάνει στο ποσοστό του 35%).
Ενώ όμως στα χαρτιά οι επιχειρήσεις του κλάδου φαίνονται να έχουν καλύψει τις
απώλειες μέσω της επιστρεπτέας προκαταβολής, η πραγματικότητα για χιλιάδες
επιχειρήσεις του κλάδου είναι εντελώς διαφορετική καθώς και στην εστίαση είναι
έντονο το χαρακτηριστικό της απόκρυψης εσόδων.
Η επιδότηση των δανείων και η στήριξη του κράτους στην εστίαση
Με ολοένα και περισσότερες προϋποθέσεις και «κόφτες» θα εμπλουτίζονται από
εδώ και στο εξής τα μέτρα στήριξης που θα εφαρμοστούν, σε μια προσπάθεια όλοι
οι διαθέσιμοι πόροι να διοχετευτούν στοχευμένα στους επαγγελματίες, στις
επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά που θα έχουν υποστεί πιο έντονα τις συνέπειες της
κρίσης.
Η επιδότηση των παγίων δαπανών θα αφορά τις επιχειρήσεις που θα έχουν
φορτωθεί ζημίες μέσα στην πανδημία, οι οποίες μάλιστα θα συνδυάζονται με
σημαντική μείωση τζίρου.
Το δικαίωμα στις αναστολές συμβάσεων εργασίας –άρα
ανάληψης από το κράτος του μισθολογικού κόστους– ήδη αναγνωρίζεται σε
κλάδους που έχουν σημαντική μείωση εσόδων, ενώ σταδιακά τα κριτήρια θα
«σφίξουν» ώστε η διερεύνηση να γίνεται σε επίπεδο επιχείρησης: δικαίωμα δηλαδή
αναστολής συμβάσεων εργασίας θα έχουν επιχειρήσεις που αποδεδειγμένα έχουν
σημαντική μείωση εσόδων και όχι επιχειρήσεις που έχουν συγκεκριμένο ΚΑΔ
πληττόμενου.
Η επιδότηση των επιχειρηματικών δανείων μέσω του προγράμματος «Γέφυρα 2»
θα προϋποθέτει ότι για να καταστεί κάποιος δικαιούχος θα πρέπει να τεκμαίρεται
ότι είναι πληττόμενος αλλά και βιώσιμος
–κάτι που σημαίνει ότι θα εξαιρούνται
όσοι είχαν εγκαταλείψει την προσπάθεια εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών τους
πριν ξεσπάσει η πανδημία–, ενώ παρεμβάσεις ώστε να φτάσει περισσότερο χρήμα στα ταμεία των επιχειρήσεων που παραμένουν κλειστές επί μακρόν θα γίνουν και
στην επόμενη φάση της επιστρεπτέας προκαταβολής.
Η θέσπιση των αυστηρών κριτηρίων και η απόφαση να μην καταφύγουμε και φέτος
σε γενικές παροχές αντίστοιχες με αυτές που δόθηκαν πέρυσι εξυπηρετεί και
δημοσιονομικούς στόχους
–να συγκρατηθεί η αύξηση του ελλείμματος το οποίο
προβλέπεται ήδη ότι θα κλείσει σε υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με πέρυσι– αλλά
και λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης: να φτάνει το χρήμα της κρατικής βοήθειας σε
αυτόν που έχει ανάγκη και όχι σε αυτόν που θα το αποταμιεύσει.
