Το τραγικό συμβάν στο 9ο Δημοτικό των Σερρών κατά τη διάρκεια λειτουργίας του ολοήμερου σχολείου, το οποίο κόστισε τη ζωή ενός 11χρονου μαθητή και τον σοβαρό και ελαφρότερο τραυματισμό ενός 6χρονου και ενός 10χρονου αντίστοιχα, δεν βύθισε μόνο ολόκληρη την πόλη στο πένθος, το οποίο θα βαρύνει τις φετινές γιορτές.
Ανέδειξε επίσης, με τον πιο οδυνηρό τρόπο αυτή τη φορά, το θέμα της ευθύνης για την ασφάλεια των σχολικών κτιρίων το οποίο παρουσιάζει πολύ σοβαρά προβλήματα.
Η έκρηξη του λέβητα της κεντρικής θέρμανσης στις 14.10 της Δευτέρας 5/12 λίγο μετά τη θέση σε λειτουργία του νέου συστήματος θέρμανσης με γεωθερμία από συνεργείο του αναδόχου και η εκτόξευση της μεταλλικής πόρτας του χώρου, όπου στεγαζόταν η εγκατάσταση, πάνω στα τρία παιδιά ξαναέφερε στο προσκήνιο τα ζητήματα, στα οποία επικεντρώνονται εκπαιδευτικοί και γονείς κάθε φορά που σε ένα σχολικό κτίριο πέφτουν σοβάδες και γυψοσανίδες, ξηλώνονται παράθυρα και πόρτες ή πλημμυρίζουν τουαλέτες και αίθουσες:
–Πότε θα εκσυγχρονιστεί το απαρχαιωμένο νομικό πλαίσιο που αφορά τις επισκευές και τη συντήρηση των σχολικών κτιρίων (Κ.Υ.Α. 13172/17.03.1995 (ΦΕΚ 217/95 τεύχος Β’);
–Πότε θα ρυθμιστεί η ευθύνη παραλαβής έργου, η οποία δεν μπορεί να ανατίθεται στον/η Διευθυντή/τρια, αλλά σε αρμόδιο για κάθε είδος έργου τεχνικό του Δήμου με τις κατάλληλες γνώσεις και πότε θα οριστούν συγκεκριμένες διαδικασίες δοκιμαστικής λειτουργίας χωρίς την παρουσία μαθητών;
–Πότε θα ισχύσει η υποχρέωση εκτέλεσης συγκεκριμένων έργων συντήρησης κατά τις σχολικές διακοπές και έκτακτων επισκευών τα σαββατοκύριακα, ώστε να εφαρμόζεται απαρέγκλιτα η απαγόρευση εργασιών κατά το χρόνο λειτουργίας του σχολείου;
–Πότε θα γίνει οριστεί μια υποχρεωτική διαδικασία αποτύπωσης και ιεράρχησης αναγκών πριν από την προτεραιοποίηση των έργων σε κάθε Δήμο και πότε θα βαραίνει καθοριστικά για τα έργα σε κάθε σχολική μονάδα η γνώμη των συλλόγων εκπαιδευτικών και γονέων;
–Και, κυρίως, πότε θα υπάρχει επαρκής χρηματοδότηση από την κυβέρνηση για όλα αυτά και χρηστή διαχείριση αυτής της χρηματοδότησης από την κάθε δημοτική αρχή, χωρίς τις σκιές που συχνά βαραίνουν τις επιλογές έργων και αναδόχων;
«Ευτυχώς που δεν είχαμε θύματα» ήταν μέχρι τώρα η επωδός σε κάθε περιστατικό που καταδείκνυε για άλλη μια φορά τις παθογένειες του συστήματος συντήρησης των σχολικών κτιρίων στη χώρα μας.
«Ευτυχώς», δηλαδή από καλή τύχη, στην κυριολεξία.
Όμως, όπως απέδειξε η τραγωδία στις Σέρρες η «καλή τύχη», ακόμα και σε συνδυασμό με το φιλότιμο των εκπαιδευτικών και τη φροντίδα των γονέων, δεν μπορεί να υποκαθιστά ένα άρτιο σύστημα συντήρησης και λειτουργίας των σχολικών κτιρίων, όταν ούτε η κεντρική εξουσία ούτε η τοπική αυτοδιοίκηση το περιλαμβάνουν στις προτεραιότητές τους.
Όχι για πάντα, όχι για όλους, δυστυχώς!
