Όπως εξήγησε ο Οζάνα, η νωπογραφία αποκαλύφθηκε «κατά τις εργασίες για την αναστύλωση του μετώπου της ανασκαφής» στο τμήμα Regio V της ρωμαϊκής κωμόπολης, στο πλαίσιο ενός προγράμματος που χρηματοδοτείται από την ΕΕ για την συντήρηση της Πομπηΐας.
Η κατοικία, στην οποία ανήκε η σύνθεση, βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της Οδού Βεζουβίου, «ουσιαστικά παράλληλα προς την Οδό των Μπαλκονιών».
Η ανακάλυψη κρίνεται σημαντική, διότι όπως εξηγεί ο Οζάνα, οι εξαιρετικές λεπτομέρειες και ο τρόπος εκτέλεσης της παράστασης της Λήδας «είναι εντελώς διαφορετικές από όλες τις άλλες που έχουν ανακαλυφθεί έως σήμερα».
Στην Πομπηΐα, αφηγείται ο ίδιος, οι αναφορές στον μύθο της Λήδας και του Δία είναι πολύ εκτεταμένες, αλλά «ουδέποτε ως σήμερα είχαν βρεθεί τόσο αισθησιακές αναπαραστάσεις του, που όπως εικάζεται είχαν ως πρότυπο το αντίστοιχο γλυπτικό μοντέλου του Τιμόθεου», ενός σημαντικού Έλληνα γλύπτη του 4ου π.Χ. αιώνα, υποθέτει ο Οζάνα.
Το ερώτημα που γεννάται πλέον είναι ποιος θα μπορούσε να είναι ο ιδιοκτήτης της πλούσιας κατοικίας.
Η πιο εύλογη υπόθεση του Οζάνα είναι πως θα επρόκειτο «για έναν πλούσιο έμπορο, ίσως έναν πρώην απελεύθερο που ήθελε να ανεβάσει την κοινωνική του θέση, ακόμη και με αναφορές σε μία πιο υψηλή πολιτιστική στάθμη».
