Μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! και τη Μαρία Παπαϊωάννου, παραχώρησε ο Δημήτρης Μοθωναίος.
Ο ηθοποιός αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στη σοκαριστική εμπειρία που είχε από ένα τροχαίο ατύχημα, καθώς και στην εξομολόγηση για τη σεξουαλική κακοποίηση που δέχτηκε σε μικρή ηλικία.
«Ήταν 22 Ιουλίου το 2009, όταν έφυγα από ένα πάρτι και ήμουν στον δρόμο χωρίς να ξέρω πού θέλω να πάω. Ήμουν πεζός όταν με παρέσυρε ένα αυτοκίνητο. Ήταν πολύ επώδυνο για εμένα. Ήμουν έξι μήνες off. Έως τότε –ήμουν 25 χρόνων– δεν υπήρχαν συνέπειες στις πράξεις μου. Έβγαινα, περνούσα ωραία και όλα καλά.
Ξαφνικά έφυγα από ένα πάρτι και ξύπνησα σε ένα νοσοκομείο και δεν έκλεινε το σαγόνι μου, ενώ οι γιατροί μού έλεγαν ότι μπορεί να μου κόψουν το πόδι ή ότι θα έχω εξόφθαλμο μια ζωή. Είναι ένα σοκ. Λες “πώς βρέθηκα εδώ;”. Όλοι οι φίλοι μου πήγαιναν διακοπές κι εγώ άκουγα να μου λένε “αν θα ξαναπερπατήσεις, θα είναι τον Φεβρουάριο”. Τότε έκανα τη σειρά Κάρμα. Υποδυόμουν έναν ανάπηρο και ήμουν όντως ανάπηρος.
Ο άνθρωπος που οδηγούσε το αυτοκίνητο ήρθε έπειτα από δύο ημέρες στο νοσοκομείο κι εγώ δεν τον θυμόμουν καν. Δεν θυμόμουν τίποτα. Μπήκε μέσα τρέμοντας. Ήταν συνομίληκός μου. Έκτοτε δεν τον έχω ξαναδεί. Αν διαβάσει τη συνέντευξη, να ‘ναι καλά. Αυτό το “κλικ” που λένε ότι συμβαίνει μέσα σου σε τέτοιες περιπτώσεις σε μένα άργησε να έρθει.
Καμιά φορά έρχεται το μάθημα και δεν είσαι έτοιμος να το πάρεις. Θα ξανάρθει, όμως, με άλλο τρόπο, ίσως χειρότερο. Μέχρι να το πιάσεις. Εμένα μου πήρε περίπου έξι χρόνια. Πέρασα από πολλές φάσεις επεξεργασίας μέχρι να ωριμάσει αυτό που βίωσα μέσα μου» εξομολογήθηκε ο Δημήτρης Μοθωναίος.
Ακόμα, για την σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη όταν ήταν μικρό παιδί ανέφερε:
«Εκείνη την περίοδο συνέβαιναν όλα αυτά με τις κακοποιήσεις και μου είχαν ανακινήσει κι εμένα τις αναμνήσεις. Μέχρι τότε νόμιζα ότι είμαι ο μόνος. Δεν είχα εξομολογηθεί την ιστορία μου στη Φαίη πριν κάνουμε τη συνέντευξη. Και εκείνη πρώτη φορά την άκουγε την ώρα της εγγραφής. Της είχα εξηγήσει απλά ότι θέλω να μιλήσω για κάτι πολύ προσωπικό και μου είπε “ΟΚ, πάμε”.
Έγινε όλο σε μια εγγραφή. Δεν σταματήσαμε καθόλου. Στο σπίτι ήταν κάποιοι φίλοι που τους είχα φέρει για υποστήριξη, δύο καμεραμάν, η Φαίη και η αρχισυντάκτρια της εκπομπής. Τη συνέντευξη την είδα πρώτη φορά πριν από τρεις μήνες. Στην αρχή δεν μπορούσα. Σκέψου ότι έβαλα την εκπομπή και την ώρα που η Φαίη είπε στον αέρα “Δημήτρη, σε ευχαριστώ” κατάλαβα ότι επρόκειτο να βγει το βίντεο και το έκλεισα.
Ήταν κάτι πολύ έντονο και είχα μεγάλη ταραχή. Για αυτό και δεν είχα αίσθηση του τι έχει ειπωθεί. Το επόμενο διάστημα δέχτηκα στα social media περίπου 40.000 μηνύματα που ξεκινούσαν απευθείας με την εξομολόγηση της δικής τους ιστορίας. Απαντούσα σε όλους. Επειδή όμως δεν είμαι ειδικός επί του θέματος, απευθύνθηκα στο ΕΛΙΖΑ (σ.σ. Εταιρεία κατά της κακοποίησης του παιδιού) και σκέφτηκα ότι πρέπει να κάνω κάτι για να βοηθήσω στην πράξη αυτούς τους ανθρώπους.
