Χθες το πρωί έζησα μια εμπειρία που θα με συνοδεύει όσο ζω αναφέρει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Σερρών Γιώργος Ανδρέου για τη παράσταση στις φυλακές Νιγρίτας.
Βρέθηκα (μαζί με τον Σάββα Ρίζο, τον πρόεδρο του ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, τον σκηνοθέτη του θεατρικού έργου “ΝΑΙ” του Γκαμπριέλ Αρού Αστέρη Πολυχρονίδη, τους δύο ηθοποιούς του, τον Χαράλαμπο Παυλίδη και τον Δημήτρη Κουστολίδη και τους δύο τεχνικούς μας, τον Γιώργο Δασκαλάκη και τον Νίκο Παπαδόπουλο) στο σωφρονιστικό κατάστημα ΝΙΓΡΙΤΑΣ (στις φυλακές δηλαδή).
Μια εξαιρετική πρωτοβουλία των εκπαιδευτικών του ΣΔΕ των φυλακών (Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας των κρατουμένων) για συνέργειες ανάμεσα στο ΣΔΕ και στο ΔΗΠΕΘΕ οδήγησε σε παράσταση του “ΝΑΙ” μπροστά στους κρατούμενους – αλλά και σε αρκετούς από το προσωπικό του ιδρύματος και με παρόντα τον διευθυντή του σωφρονιστικού καταστήματος Γιώργο Οικονόμου.
Παρούσες φυσικά και παρόντες οι καθηγήτριες και οι καθηγητές του Σχολείου, που ασκούν το (δύσκολο) καθήκον τους με ευαισθησία και συνέπεια.
Ήρθε μαζί μας και ο δήμαρχος Σερρών Αλέξανδρος Χρυσάφης, επικοινώνησε με τους εκπαιδευτικούς και επιβεβαίωσε την υψηλή ευαισθησία όλων μας στον δήμο Σερρών και στο ΔΗΠΕΘΕ σε κοινωνικά ζητήματα που…καίνε.
Ως εδώ καλά – το συγκλονιστικό κομμάτι όμως υπήρξε η παράσταση (σε έναν χώρο γυμνό από σκηνικά, στο φως της μέρας) μπροστά στους κρατούμενους.
Το έξοχο έργο του Αρού, τα ανθρωπιστικά του μηνύματα, η δράση του (σε ένα κελί κάποιου στρατοπέδου συγκέντρωσης στην ναζιστική Γερμανία το 1944), η αμείλικτη κριτική του στην βία, τον εγκλεισμό λόγω ιδεολογίας, η κατάκριση του ρατσισμού, κάθε ιδεολογικής φενάκης, ο συνταρακτικός του ανθρωπισμός…
Οι ερμηνείες των δύο ηθοποιών άναψαν, άστραψαν.
Το μέγεθος του κειμένου ανέτειλε, η υπερβατική λάμψη του μας θάμπωσε, μας έφερε δάκρυα στα μάτια.
Μέσα στον χώρο της φυλακής γίναμε όλοι ξανά παιδιά – αθώα, φοβισμένα, τρυφερά και συγχρόνως νιώσαμε να μας πατάει την καρδιά το βάρος της ζωής, που είναι σκληρή και γλυκιά και πικρή και άδικη και μοναδική.
Το έργο τελείωσε, οι κρατούμενοι επιστρέψανε στις αίθουσες του σχολείου τους και στα κελιά τους.
Κι εμείς βγήκαμε αμίλητοι, σκοτεινοί κι ανάλαφροι συγχρόνως, από την φρουρούμενη πύλη.—
Τάδε έφη ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ μας Γιώργος Ανδρέου, που επισκέφτηκε τις φυλακές της Νιγρίτας
Τα συμπεράσματα δικά σας….
