Η ομιλία της φίλης Γεσθημανής Μπερμπέρη με αφορμή τη βράβευση Συλλόγων και εθελοντών αιμοδοτών στα Αστέρια.
Αφιερωμένη σε όλους τους εθελοντές αιμοδότες που μοιράζονται ζωή και ελπίδα.
Αφιερωμένη επίσης και στους πανάξιους και σπουδαίους συναδέλφους μου στην Αιμοδοσία Σερρών
Αγαπημένοι μας φίλοι, καλημέρα σας.
Σήμερα είναι μία κερδισμένη μέρα. Με το τέλος της συνάντησης μας, νομίζω πως θα το διαπιστώσουμε όλοι μας.
Είχαμε πολλούς και σημαντικούς λόγους για να ανταμώσουμε σήμερα. Ένας από αυτούς, είναι για να συστηθούμε.
Πριν όμως από τις συστάσεις, θα μου επιτρέψετε να σας διηγηθώ μια μικρή ιστορία.
Το ξυπνητήρι χτύπησε και ο Ιωάννης σηκώθηκε βιαστικός και χαρούμενος. Σήμερα ήταν μία σπουδαία μέρα για εκείνον, το σκεφτόταν χρόνια τώρα μα δεν το αποφάσιζε.
Λίγο η καθημερινότητα με τις χίλιες δυο υποχρεώσεις, λίγο ο φόβος του για τις βελόνες, τον έκαναν να το έχει καθυστερήσει αρκετά. Μα σήμερα το πήρε απόφαση.
Του μίλησε για την εθελοντική αιμοδοσία ένας καλός του φίλος, ο Αλέξανδρος, εθελοντής αιμοδότης από τα 18 του χρόνια, έμπειρος και σταθερός αιμοδότης, τέσσερις φορές το χρόνο έδινε το παρόν στην αιμοδοσία.
«Ετοιμάσου φίλε μου, αύριο θα έρθει στο χωριό μας η κινητή μονάδα της αιμοδοσίας του Γ. Ν. Σερρών. Μοναδική ευκαιρία, έρχεται στα πόδια μας. Άντε μη το σκέφτεσαι και μη φοβάσαι, τίποτα δεν είναι, το μόνο που θα νιώσεις είναι ευτυχισμένος και ανάλαφρος»
Ετοιμάστηκε λοιπόν ο Ιωάννης για την πρώτη του εθελοντική αιμοδοσία, αγχωμένος μα και με ανυπομονησία χαράς, το είχε πια αποφασίσει. Και πραγματικά όλα πήγαν ρολόι, ακόμη και ο φόβος του για τις βελόνες πέρασε και στο τέλος της αιμοληψίας, ένιωσε μία απέραντη ικανοποίηση και ευτυχία, σαν αυτή που του είχε περιγράψει ο φίλος του.
Έκτοτε δεν χάνει καμία αιμοδοσία, έρχεται μάλιστα και στο νοσοκομείο, μια που το περιβάλλον και εκεί είναι εξαιρετικό.
Ώρα 03:30 το βράδυ, το τηλέφωνο της αιμοδοσίας χτυπάει, η Φωτεινή η Νοσηλεύτρια της νυχτερινής βάρδιας απαντάει, ο Γιατρός των επειγόντων στην άλλη άκρη της γραμμής της λέει βιαστικά: «χρειαζόμαστε τουλάχιστον τέσσερις φιάλες αίμα, μόλις ήρθε επείγον περιστατικό με μεγάλη αιμορραγία πεπτικού>>.
Η Φωτεινή παραλαμβάνει τα δείγματα της ασθενούς, γυναίκα 61 ετών, το όνομα της Μαριάνθη.
Κατευθύνεται με αγωνία στο ψυγείο με τις φιάλες αίματος, τρέμει μήπως και δεν έχει αρκετές από την ομάδα αίματος της ασθενούς. Βρίσκει όσες χρειάζονται, ευτυχώς που τις προηγούμενες μέρες είχαν προσέλθει αρκετοί αιμοδότες για εθελοντική αιμοδοσία, σκέφτεται.
Παίρνει βαθιά ανάσα ανακούφισης και διασταυρώνει άμεσα τις φιάλες αίματος. Ο Νοσηλευτής του τμήματος της παθολογικής κλινικής τις παραλαμβάνει και μέσα σε λίγη ώρα, η ασθενής 61 ετών με βαριά αιμορραγία πεπτικού, που τη λένε Μαριάνθη, μεταγγίζεται.
Παρασκευή 12 Απριλίου ώρα 09:00 το πρωί, πέρασε ένας μήνας ακριβώς από την σοβαρή περιπέτεια υγείας που είχε η Μαριάνθη. Φοράει το καλό της ταγιέρ και τρισευτυχισμένη με μια ανθοδέσμη στα χέρια, πηγαίνει στην ορκωμοσία της εγγονής της. Ένιωθε μεγάλη ευγνωμοσύνη προς τους άγνωστους αιμοδότες που της χάρισαν ξανά τη ζωή.
Δεν τους ήξερε, μα κάθε μέρα έκανε την προσεχή της για αυτούς.
Η ιστορία που μόλις τώρα σας διηγήθηκα φίλοι μου είναι μία φανταστική ιστορία, μα πέρα για πέρα αληθινή. Και μπορεί αυτό να σας ακούγετε οξύμωρο, μα αυτή είναι η πραγματικότητα.
Στη θέση του Ιωάννη που έδινε για πρώτη φορά αίμα, γιατί φοβόταν τις βελόνες, είστε πολλοί από εσάς. Στη θέση της Νοσηλεύτριας Φωτεινής, που καρδιοχτυπά όταν προκύπτει ένα επείγον περιστατικό για μετάγγιση, είναι όλοι οι Νοσηλευτές του τμήματος της αιμοδοσίας.
Και στη θέση της Μαριάνθης, της ασθενούς 61 ετών, είναι:
Ο Γιώργος 22 ετών – τροχαίο
Η Χαρίκλεια 76 ετών – κακοήθεια
Η Αφροδίτη 24 ετών – επείγουσα καισαρική τομή
Ο Σάββας 48 ετών – λευχαιμία
Ο Μενέλαος 85 ετών – κάταγμα ισχίου
Η Παναγιώτα 15 ετών – μεσογειακή αναιμία
Ο Θάνος 57 ετών – ανεύρυσμα
Και πίσω από όλα αυτά τα ονόματα υπάρχουν άνθρωποι. Συγγενείς, φίλοι, γονείς, θείες, παιδιά, γείτονες. Οι άνθρωποι μας.
Και δείτε κάτι μοναδικό και ιδιαίτερο που συμβαίνει σε όλους εμάς που εργαζόμαστε στο τμήμα της αιμοδοσίας.
Εμείς, οι Γιατροί και οι Νοσηλευτές της αιμοδοσίας, δεν βλέπουμε τους ασθενείς μας, διαβάζουμε μόνο το όνομά τους.
Και θα μπορούσε κάποιος να πει πως αυτό μας αποστασιοποιεί από τους ασθενείς και μας αφήνει αδιάφορους. Μα κάτι τέτοιο θα ήταν μεγάλη ανακρίβεια.
Τρέμουμε κάθε μέρα, κάθε βάρδια στην ιδέα πως τα αποθέματα σε αίμα μειώνονται.
Γιατροί και Νοσηλευτές αγωνιούμε και δίνουμε καθημερινό αγώνα για να κρατάμε το τμήμα σε επάρκεια αίματος
Η κινητή μονάδα, δύο και τρεις φορές την εβδομάδα, διασχίζει όλο το νομό Σερρών, φτάνει και στο πιο απομακρυσμένο χωριό, προκειμένου να συλλέξει τις απαραίτητες φιάλες αίματος.
Και εσείς όλοι, οι εθελοντές αιμοδότες, είστε συμμέτοχοι σε αυτό μας τον καθημερινό αγώνα. Είστε το Α και το Ω της προσπάθειας.
Και φυσικά σε αυτό το σημείο, δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ και στην ψυχή του τμήματος της αιμοδοσίας, στη Διευθύντρια κυρία Κατερίνα Τζιούρα .
Μα για να είμαι πιο ακριβής, καλύτερα να την πω με το όνομα που την αποκαλούν όλοι οι εθελοντές αιμοδότες από άκρη σ΄άκρη του νομού, η Κατερίνα μας.
Και η προσφώνηση αυτή, δεν της αφαιρεί, μα της προσθέτει κύρος. Με τον καθημερινό της αγώνα χρόνια τώρα, το έχει κερδίσει στην ουσία του αυτό το παράσημο. Γιατί το «Κατερίνα μας» κρύβει μέσα του πολλή αγάπη.
Φυσικά ένας καλός καπετάνιος θέλει και ικανούς ναύτες, και αυτοί δεν είναι άλλοι από, την Προϊσταμένη Δέσποινα Κατσαβούνη, τους Νοσηλευτές: Ευαγγελία Παντζαρη , Σοφια Ραικιδου Βασίλη Δρούγγο, Γεσθημανή Μπερμπέρη, Μάριος Μελικίδης , Φωτεινή Δεληγιάννη, Φωτεινή Κυρτάσογλου, Αθανασία Καμτσικλή, Βασιλικη Κουτουλα , Άννα Παρίση, Συμεών Καραΐσκος ,Μιχάλης Κωσταντινίδης , την επισκέπτρια υγείας Κυριακη Γαλανη ,
καθώς και τους υπόλοιπους Γιατρούς της αιμοδοσίας: Δημήτριο Κοκκινίδη , Αικατερίνη Μπιτζιώνη και Κική Τσίρου .
Επίσης, οι οδηγοί της κινητής μονάδας της αιμοδοσίας, Σταύρος Ιωάννου, Αχιλλέας Μιτσίλας και Λεωνίδας Αποστολίδης.
Και θα σας πω ένα μυστικό τώρα, όλοι εμείς που εργαζόμαστε στο τμήμα της αιμοδοσίας είμαστε ευλογημένοι.
Και λέω πως είμαστε ευλογημένοι, γιατί έχουμε το προνόμιο να βλέπουμε και να γνωρίζουμε όλους εσάς. Όλους τους εθελοντές αιμοδότες.
Εσάς, που ξυπνήσατε ένα πρωί, αφιερώσατε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας και ήρθατε στην αιμοδοσία για να προσφέρετε αίμα και ας φοβάστε τις βελόνες.
Γνωρίζουμε όλους εσάς, που μας ανοίγετε την πόρτα στα χωριά σας και μας αγκαλιάζετε καθημερινά με τη φιλοξενία και την αγάπη σας.
Ο αγώνας μας αυτός έχει μεγάλο αντίκρισμα. Κρύβει σπουδαίο μεγαλείο ψυχής και ανθρωπιάς.
Ανιδιοτελής πράξη με πολλαπλά οφέλη για όλους, είναι η εθελοντική αιμοδοσία.
Εσείς είστε ο συνδετικός κρίκος που ενώνει την αλυσίδα της ζωής.
Και ο στόχος είναι ένας και είναι κοινός για όλους μας. Και δεν είναι άλλος από τον ασθενή. Από τον άγνωστο ή γνωστό άνθρωπο που βρίσκεται σε ανάγκη και που έχει χάσει κάθε ελπίδα για ζωή.
Η Μαριάνθη, ο Γιώργος, η Χαρίκλεια, η Αφροδίτη, ο Σάββας, ο Μενέλαος, η Παναγιώτα, ο Θάνος δεν θα μάθουν ποτέ το όνομα του ανθρώπου που τους χάρισε τη ζωή, μα να είστε σίγουροι φίλοι μου πως, κάθε μέρα θα προσεύχονται για εσάς.
Και επειδή σας είπα πως ο λόγος που ανταμώσαμε όλοι εμείς σήμερα ήταν για να συστηθούμε, μα μέχρι τώρα οι συστάσεις έμειναν μισές.
Ας τις ολοκληρώσουμε τώρα λοιπόν. Κοιτάξτε μπροστά σας, διπλά σας και πίσω σας, είστε πάρα πολλοί και μάλλον νομίζετε πως είναι δύσκολο να θυμάστε τόσα ονόματα.
Κάνετε λάθος φίλοι μου.
Δώστε ο ένας το χέρι του στον άλλο και πείτε απλά τη λέξη “ΕΛΠΙΔΑ”.
Γιατί αυτό είστε όλοι σας.
Είστε η χαμένη ελπίδα του ασθενή, η ελπίδα που ξαναβρέθηκε.
Να είστε περήφανοι για τον εαυτό σας. Δίνετε ζωή με την προσφορά σας σε αίμα. Και όσο υπάρχετε εσείς, η ελπίδα δεν θα σβήσει για κανέναν άνθρωπο.
Και θυμήθηκα τα λόγια της Κικής Δημουλά.
“ ΓΙΑΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΩΡΑ ΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΑΜΟΝΟΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΟΛΟ….ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΚΑΙ ΟΣΟ ΔΙΝΕΙ ΞΑΝΑΓΕΜΙΖΕΙ”
Όλο το προσωπικό της αιμοδοσίας σας εύχεται από καρδιάς υγεία!
Ο Θεός να σας έχει όλους καλά!
