Ένα από τα μεγάλα ιστορικά προβλήματα που και σήμερα ακόμη συζητούνται από τους σοβαρούς ιστορικούς και που δίχασαν τον επιστημονικό κόσμο, είναι το προβλήμα της πτώσης και παρακμής της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Μιας πτώσης και παρακμής απρόσμενης μετά την ακμή της ίδιας αυτοκρατορίας μόλις έναν αιώνα νωρίτερα. Νομίζει κανείς ότι ξαφνικά μεσολάβησε ένας από τους πλέον καταστρεπτικούς σεισμούς που έρριψε «ἑς έδαφος» ένα τεράστιο οικοδόμημα, στολίδι του μέχρι τότε πολιτισμού.
Ο μελετητής που αφιέρωσε χρόνια και χρόνια μελετώντας το παραπάνω φαινόμενο υπήρξε ο Άγγλος ιστορικός Gibbon, του οποίου το έργο « Ἡ Παρακμή και Πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» επέδρασε καταλυτικώτατα τόσο στους μετά από αυτόν ιστορικούς, όσο και στις επιστημονικές προϋποθέσεις που άφησε ο ίδιος για τους μελετητές της Ρωμαϊκής και (μαζί) της Βυζαντινής ιστορίας. Βεβαία με το ίδιο πρόβλημα ασχολήθηκαν και πολλοί άλλοι επιστήμονες ξεκινώντας ο καθένας από τις δικές του επιστημονικές και κοσμοθεωριακές προϋποθέσεις. Εκείνη όμως η μελέτη που έμεινε στην ιστορία ως η κλασική υπήρξε του Gibbon. O Gibbon ξεκινώντας από βαθιές αντιχριστιανικές αντιλήψεις και χρησιμοποιώντας ικανή βιβλιογραφία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πρώτο και βασικό αίτιο της Πτώσης και Παρακμής υπήρξε η ηθική κυρίως πτώση και οι συνακόλουθές της κατάπτωση και η ανορθολογική και δεισιδαιμονική χριστιανική πίστη που παρέσυρε τον κόσμο και οδήγησε μια στρατοκρατικη αυτοκρατορία στην παρακμή και πτώση της.
Στο θέμα αυτό είναι απόλυτος και δεν δέχεται καμία αντίρρηση. Όντας δε προικισμένος συγγραφέας μας παρέδωσε ένα εξαιρετικά γραμμένο έργο, ανεξαρτήτως της επιστημονικής σοβαρότητος των επιχειρημάτων του. Ισχυρίζεται με ζέση πώς ο Χριστιανισμός με την αυστηρή ηθική του, την αέρινη μεταφυσική του και την δαιμονική του προπαγάνδα, παρέσυρε τον κόσμο σε μια ανήθικη δεισιδαιμονία, κατά την οποία εξαέρωνε τον ορθό λόγο των ανθρώπων και τους παρέδιδε σε όλες τις ανηθικότητες που εμφανίστηκαν στην κόσμο αυτόν. Ο κόσμος βρόμισε και σε λίγο σάπισε.
Η δύναμη της ανηθικότητος υπήρξε πολύ ισχυρότερη από την ισχυρότερη αυτοκρατορία που εμφανίστηκε στον κόσμο.
Πρέπει να ομολογηθεί ότι ο παράγων της ηθικής απαξίας των ανθρώπων έπαιξε και παίζει τεράστιο ρόλο στην πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού.
Πολύ δε περισσότερο η μεγαλειώδης χριστιανική Ηθική είναι ο μέγας αποτρεπτικός παράγων της πτώσης και παρακμής των πολιτισμών, αντίθετα.
Η παρακμή του Χριστιανισμού και ο παραγκωνισμός της από την ανθρώπινη ζωή επιφέρει δεινά ηθικά, κοινωνικά, διανθρώπινα που μεταβάλλουν τη ζωή των ανθρώπων σε κόλαση. Δεν χρειάζεται να τρέξουμε και πάλι στην ιστορία.
Δυστυχώς οι καιροί και οι μέρες στις οποίες ζούμε όζουν θανατίλα κόλασης.
Στα σπίτια μας έχουμε τους αψευδείς μάρτυρες (ΤV) της κολασμένης ζωής που έγινε κοινός βίος όλων μας. Όταν από τις ψυχές των ανθρώπων φεύγει η πίστη στο Θεό τότε το Θεό τον αντικαθιστούν σωρεία δαιμόνων. Οι άνθρωποι μοιάζουν -και είναι- δαιμονισμένοι. Ύβρεις χυδαίες εναντίον του ονόματος του Θεού από μεγάλους – και γονείς! μπροστά στα παιδιά .
Χυδαίες συμπεριφορές των μεγάλων μπροστά στα παιδιά. Αισχρολογίες και αισχρές χειρονομίες. Θέλω να σταματήσω εδώ για τους μεγάλους.
Μα τα γεγονότα των ημερών αυτών μου σπάζουν τα αφτιά και δεν μπορώ να σωπάσω. Μια μαχαιριά αισθάνομαι στην καρδιά μου κάθε μέρα με τις απάνθρωπες ειδήσεις για βιασμούς μικρών παιδιών από τους γονείς τους!!!!.
Αν είναι δυνατόν.
Κι αν τα τέρατα αυτά μπορεί να ονομάζονται άνθρωποι.
Κι εγώ ο ανόητος νόμιζα πως τα γεγονότα είναι σπάνια. Μα οι μέρες που ζούμε με διαψεύδουν, Όργιο απάνθρωπων βιασμών, κτηνανθρώπων, ανάξιων όχι να ζουν αλλά ν΄αφήσουν τον κόσμο αυτόν του Θεού που λερώνουν.
Είθε να επανήρχετο η ποινή του θανάτου.
Ν΄απαλλαγεί ο κόσμος από τους υπανθρώπους αυτούς που λερώνουν το όνομα άνθρωπος και κοπρίζουν τη γη.
Και μόνον αυτά;
Γέμισε ο κόσμος διεστραμένους, έκφυλους-άνδρες-γυναίκες κι αντί να ντρέπονται, καυχώνται και χορεύουν ξεγυμνωμένοι στις πλατείες.
ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ .. ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ τι να πώ και τί να γράψω.
Ναι να μη ξεχάσω.
Οι μάνες, άχ αυτές οι απρόσεχτες μάνες που γίνονται υποδείγματα κάκιστα στα παιδιά τους. Αφήστε τις εξυπνάδες, μάνες, και γίνετε σοβαρές, ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ.
Το ίδιο κι οι πατεράδες.
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΒΛΑΣΦΗΜΕΙΤΕ, ΝΑ ΒΡΙΖΕΤΕ ΝΑ ΧΕΙΡΟΝΟΜΕΙΤΕ ΒΑΝΑΥΣΑ;
Είναι δυνατόν να χαϊδεύετε τα παιδιά σας εκεί που δεν πρέπει;
Είναι δυνατόν να έρχονται τα κορίτσια σας στο σπίτι τις μικρές ώρες και να κάνετε πως κοιμάστε.
Είναι δυνατόν να μην πάτε στην Εκκλησία κάθε ΚΥΡΙΑΚΗ.
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗ ΜΑΘΕΤΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΜΙΚΡΑ-ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ, ΤΙ ΔΙΚΑΙΟ ΤΙ ΆΓΙΟ, ΝΑ ΜΗΝ τα μαθαίνετε πώς να συμπεριφέρονται.
Τι είναι ευγένεια, τι σοβαρότητα τι συγγνώμη, τι καλοσύνη , τι συγχώρηση, αυτά είναι αξίες που σέβονται όλοι οι άνθρωποι
Πως φτάσαμε σε τέτοιο κατάντημα, ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΣΥΜΜΑΖΕΥΤΟΥΜΕ-ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΔΑΣΚΑΛΟΙΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΛΑΣΑΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΥΣ.. ΒΑΛΤΕ ΤΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΜΕΝΑ. ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ
