Μια κλινική δοκιμή φαίνεται να δίνει απάντηση στο ερώτημα γιατί το κόκκινο κρασί προκαλεί σε πολλούς ανθρώπους πονοκεφάλους – Ως υπεύθυνη κατονομάζεται μια χημική ουσία και ο τρόπος που αυτή μεταβολίζεται
«Κόκκινο, κόκκινο κρασί πάει στο κεφάλι μου. Με κάνει να ξεχνάω ότι την χρειάζομαι ακόμα τόσο πολύ» τραγούδαγαν οι UB40 στις αρχές του 80 και ο στίχος τους δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρος μετά τις τελευταίες μελέτες που δημοσιεύτηκαν.
Τα ευρήματα των ερευνών επικεντρώνονται στα σωματικά συμπτώματα που δημιουργεί η κατανάλωση του κόκκινου κρασιού.
Πιο συγκεκριμένα, οι πονοκέφαλοι. Ακόμα και όταν καταλήγουμε να μην πίνουμε πάνω από τα όρια μας, το κόκκινο κρασί μπορεί συχνά να μας προκαλέσει έντονους ή μέτριους πονοκεφάλους και να μας αφήσει να αναρωτιόμαστε γιατί.
Για τον Έλληνα φιλόσοφο Κέλσο, το κρασί ήταν η απάντηση σε ατελείωτες ασθένειες, από την κούραση και τον πυρετό μέχρι τον βήχα και τη δυσκοιλιότητα.
Για μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, μια χημική ουσία που εμπεριέχει μόνο το κόκκινο κρασί, είναι ο πραγματικός ένοχος για την πρόκληση των δυσάρεστων αυτών συμπτωμάτων.
Η κερκετίνη είναι ο ένοχος
Αν ανήκετε στους πάσχοντες λοιπόν, δεν είστε παρανοϊκός. Οι επιστημονικές έρευνες που προΰπαντούν την προαναφερθείσα μελέτη έχουν δείξει ότι το κόκκινο κρασί όντως προκαλεί πονοκεφάλους, περισσότερο από άλλες μορφές αλκοόλ, ακόμη και από το λευκό κρασί.
Οι πονοκέφαλοι μπορεί να προκύψουν μόλις μισή ώρα μετά την κατανάλωση δύο ποτηριών, γεγονός που φαίνεται να επηρεάζει μεγάλη μερίδα του κοινού.
Πρώτη φορά αυτό το φαινόμενο παρατηρήθηκε επιστημονικά το 1988 – λίγα χρόνια μετά τους UB40 – μετά από μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο The Lancet -τη μεγαλύτερη ιατρική επιθεώρηση.
Το πείραμα πάνω στο οποίο βασίστηκε η έρευνα έβαλε ανθρώπους να πίνουν είτε κόκκινο κρασί, είτε βότκα -«μεταμφιεσμένη» για να φαίνεται ίδια- σε ισοδύναμες ποσότητες και με την ίδια συγκέντρωση αλκοόλ -και διαπίστωσαν ότι το κόκκινο κρασί προκαλούσε ημικρανίες πολύ συχνότερα.
Σχεδόν τριάντα πέντε χρόνια αργότερα το φαινόμενο συνεχίζει να υφίσταται, χωρίς σαφή επιστημονική εξήγηση. Απ’ ό,τι φαίνεται όχι για πολύ ακόμα.
Η νέα έρευνα και τα ευρήματά της, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ο κλειδί για την επίλυση του μυστηρίου.
Οι ερευνητές λοιπόν προτείνουν την κερκετίνη ως ένοχο. Η κερκετίνη είναι μια φλαβονοειδής ένωση που βρίσκεται σε όλα τα είδη φρούτων και λαχανικών, καθώς και στο κόκκινο κρασί, θεωρείται ευρέως ευεργετική, με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
Αλλά, όπως αποδεικνύουν οι χημικοί Apramita Devi, Morris Levin και ο νευρολόγος Andrew Waterhouse στην εργασία τους, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports, η κερκετίνη που καταναλώνεται παρουσία αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα.
Πιο συγκεκριμένα, το σώμα μας για να διασπάσει το αλκοόλ, το μεταβολίζει σε ακεταλδεΰδη, μετά σε οξική κυτταρίνη και τέλος σε νερό και διοξείδιο του άνθρακα.
Στην κυκλοφορία του αίματος, η κερκετίνη μετατρέπεται σε γλυκουρονίδιο της κερκετίνης.
Η τριάδα επιστημόνων λοιπόν, έδειξε ότι αυτό το παράγωγο αναστέλλει ένα κρίσιμο ένζυμο που ονομάζεται ALDH2,
του οποίου η καταστολή συσσωρεύεται στην κυκλοφορία του αίματος και σε υψηλά επίπεδα συγκέντρωσης προκαλεί πονοκεφάλους, ναυτία, έξαψη του προσώπου και εφίδρωση.
Το μέλλον του κόκκινου κρασιού
Τι θα γίνει αν όντως αποδειχτεί αυτή η θεωρία αληθινή; Θα χρειαστεί να σταματήσουμε να πίνουμε το γευστικό και απολαυστικό κόκκινο ποτό;
Μάλλον για την ώρα δεν πρέπει να ανησυχούμε, αφού η ομάδα επιθυμεί να ελέγξει τη θεωρία της με μια κλινική δοκιμή, σχετικά με τις επιδράσεις του κόκκινου κρασιού.
Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να κριθούν πολύ βοηθητικά για τους ανθρώπους, ειδικά εκείνους που υποφέρουν από φριχτούς πονοκεφάλους, δυσκολεύονται στον μεταβολισμό του αλκοόλ και είναι ευαίσθητοι στις επιδράσεις της ακεταλδεΰδης.
Η αποφυγή του κόκκινου κρασιού όμως, δεν είναι μονόδρομος, αφού τα επίπεδα κερκετίνης των σταφυλιών επηρεάζονται από διάφορους παράγοντες που μπορούν να αποφευχθούν ή να μετριαστούν.
Η επαφή με το δέρμα κατά τη ζύμωση, η έκθεση στο ηλιακό φως, οι διαδικασίες λείανσης και η παλαίωση είναι δεδομένα που μπορεί να εξεταστούν και να αλλάξουν την χημική σύσταση του κρασιού.
Τα καμπερνέ της Napa Valley, για παράδειγμα, μπορεί να έχουν πέντε φορές περισσότερη κερκετίνη από άλλα κόκκινα κρασιά.
“Πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε επιτέλους στο σωστό δρόμο προς την εξήγηση αυτού του μυστηρίου χιλιετιών”, δήλωσε ο Levin σε δήλωσή του. Μένει λοιπόν να δούμε τι μέλει γενέσθαι. Μέχρι τότε απολαύστε υπεύθυνα.
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο: 129 ερευνητές στους κορυφαίους επιστήμονες παγκοσμίως για το 2022
Ζέτα Δούκα: «Δεν πίστευα ποτέ ότι θα καταφέρω να φτάσω 50 χρονών»
