Ιατρικό λάθος καταγγέλλει ένας ιερέας που λειτουργεί στην Επανομή της Θεσσαλονίκης, το οποίο και οδήγησε στον θάνατο τα ξημερώματα του Σαββάτου την 14χρονη κόρη του.
Σύμφωνα με όσα καταγγέλλονται, ο ιερέας πήγε σε κλινική την κόρη του στην οποία θα τοποθετούσε ιδιώτης γιατρός γαστρικό δακτύλιο, κατόπιν επιθυμίας του κοριτσιού, επειδή δεχόταν bullying στο σχολείο του γιατί ήταν παχύσαρκο.
Όπως κατήγγειλε ο πατέρας του, ο γιατρός τοποθέτησε τον δακτύλιο λάθος και το κορίτσι δύο μέρες αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή, μετά από αφόρητους πόνους. Ο ιερέας κατέθεσε μήνυση καθώς, όπως λέει, το παιδί του κατέληξε απο πολυοργανική ανεπάρκεια που προκλήθηκε από γενικευμένη περιτονίτιδα.
Σπαράζει καρδιές ο ιερέας πατέρας της 14χρονης
Μιλώντας στο PolitisPress ο πατέρας Βησσαρίωνας σπαράζει καρδιές.
«Δεν έχω πρόβλημα με τη διοίκηση και το νοσοκομείο, το πρόβλημά μου είναι ο γιατρός, ο οποίος δεν πρέπει να ξαναχειρουργήσει, να ακουμπήσει άνθρωπο», αναφέρει μέσα σε λυγμούς, μιλώντας για το χαμό της κόρης του.
«Ποιος το περίμενε, πήγαμε να βοηθήσουμε το παιδί μας και τώρα το θάβουμε, 14 χρονών. Ήταν παχύσαρκο, όπως κι άλλα παιδιά.
Είδαμε ότι δυσκολεύεται, κοριτσάκι κιόλας στην εφηβεία, λέμε Γωγώ μου να κάνουμε μία επέμβαση.
Μου λέει “ναι μπαμπά μου να κάνουμε κάτι να μην πονάει πολύ”.
Το πιο εύκολο σε αποθεραπεία είναι ο γαστρικός δακτύλιος.
«Μπαμπά θα μπω στο χειρουργείο, δεν θα φοβηθώ»
Βρήκαμε έναν γιατρό, καλόν μας τον είπανε, καλός είναι ο άνθρωπος.
Εξέτασε το παιδί μας, το ζύγισε το παιδί μας το μέτρησε, είναι επικίνδυνο;
Όχι μας είπε. Θα πίνει μία εβδομάδα υγρά, σούπες και θα επιστρέψει στις δραστηριότητές της. Μετά από μία εβδομάδα είπε θα έκανε γυμναστική.
Μετά από δύο μέρες το πήραμε το παιδάκι μας στο σπίτι, ούτε αντιβίωση του έδωσε, μόνο παυσίπονα αναβράζοντα μας είπε να του δίνουμε. Και είχε κάνει το παιδάκι μας διάτρηση στομάχου εκεί που μπήκε το δαχτυλίδι.
Πώς λέγεται αυτό; Ιατρικό λάθος.
Κι αν ο γιατρός δεν ήθελε να σκοτώσει, που δεν ήθελε να σκοτώσει, το σκότωσε το παιδί μας αυτό το λάθος.
Και εμείς τώρα είμαστε με τρία παιδιά, όχι με τέσσερα. Ένα αστέρι..
Με χαρά μου έλεγε μπαμπά θα μπω στο χειρουργείο να δω πως είναι, δε θα φοβηθώ γιατί εγώ θέλω αν διαβάσω να πάω στα παραϊατρικά να βοηθάω κόσμο, μπαμπά μου το ένα, μπαμπά μου το άλλο…
Είναι δύσκολο πολύ. Τρίτη έγινε η εγχείρηση, Τετάρτη βγήκαμε από το ιατρικό κέντρο, Παρασκευή την πήγαμε εσπευσμένα στο Νοσοκομείο, διότι αντιληφθήκαμε ότι έχει ταχυκαρδία.
Έλιωνε μέσα, το γαστρικό υγρό είχε γεμίσει την κοιλιά, έκαιγε τα πάντα.
Πήραμε το γιατρό δύο φορές, μας είπε δώστε παυσίπονο, μας καθησύχασε.
Δεν έχω πρόβλημα με τη διοίκηση και το νοσοκομείο, το πρόβλημά μου είναι ο γιατρός, ο οποίος δεν πρέπει να ξαναχειρουργήσει, να ακουμπήσει άνθρωπο.
Στο ίδιο νοσοκομείο το πήγαμε το παιδί, του έκαναν ανάταξη, το ανέλαβε ένας καταπληκτικός γιατρός που μας προειδοποίησε ότι έχει γίνει ζημιά και πρέπει να είμαστε δυνατοί.
Αντί να είμαι στην Εκκλησιά μου, της Πεντηκοστής, θρηνώ στο σπίτι μου. Αχ αδελφέ μου τι να σου πω…».
