Τι ιδιαίτερο είχε το αίμα του James Harrison και πώς μία τραγωδία έφερε τη σωτηρία εκατομμυρίων ανθρώπων
Tα κόμιξ και το Χόλιγουντ διηγούνται συχνά πυκνά ιστορίες ανθρώπων που έσωσαν τους πολλούς.
Σχεδόν όλοι τους έχουν ένα κοινό: βαφτίζονται υπερήρωες, κάτι που πρακτικά σημαίνει πως δεν είναι άνθρωποι κανονικοί, όσο και εάν πριν φορέσουν τη στολή (ή το εσώρουχο πάνω από το κολάν, στην περίπτωση του Σούπερμαν) κρατούν χαμηλό προφίλ και ζουν ανάμεσα στους “κανονικούς”.
Όμως, η ζωή δεν είναι φαντασία, ούτε ταινία πολλών εκατομμυρίων και οι πραγματικοί ήρωες και υπάρχουν και έχουν σάρκα και οστά και είναι τόσο ανιδιοτελείς που σχεδόν κανείς δε μαθαίνει ποτέ ότι υπήρξαν ή την ιστορία τους.
Ένας απ’ αυτούς είναι και ο Τζέιμς Χάρισον. Δεν είναι ούτε σταρ του σινεμά, ούτε ακριβοπληρωμένος μπαλαδόρος.
Αλλά ένας πραγματικός υπερήρωας. Γιατί; Καθώς τα τελευταία 60 χρόνια έχει δώσει αίμα πάνω από 1.173 φορές!
Γιατί το αίμα του είναι τόσο ιδιαίτερο;
Μπορεί κάποιος να πει πως οι περισσότεροι αιμοδότες δίνουν συχνά λίγο από το χρόνο τους για να σώσουν μία ζωή.
Όμως στο αίμα του Χάρισον υπάρχει κάτι που το κάνει πιο πολύτιμο και από τον χρυσό.
Το αίμα του Aυστραλού περιέχει ένα σπάνιο αντίσωμα που ονομάζεται Anti-D (γνωστό και ως ανοσοσφαιρίνη Rho(D) το οποίο επεξεργάζεται και χορηγείται μόνο σε μητέρες που είναι έγκυες με αρνητική ομάδα αίματος που έχουν συλλάβει με σύντροφο που έχει θετική ομάδα αίματος.
Το πρώτο παιδί που θα γεννηθεί θα είναι εντάξει, αλλά αν η μητέρα αποφασίσει να συλλάβει ένα άλλο παιδί, θα γεννηθεί με νόσο Rhesus.
Αυτή η ασθένεια προκαλεί το αίμα της μητέρας να επιτεθεί στα αιμοσφαίρια του εμβρύου.
Το παιδί μπορεί επομένως να γεννηθεί με εγκεφαλικές βλάβες ή ακόμα και να πεθάνει κατά τη γέννηση.
Αυτό συμβαίνει κυρίως εάν η μητέρα με αρνητική ομάδα αίματος γεννήσει παιδί με θετική ομάδα αίματος που έχει κληρονομηθεί από τον πατέρα.
Ωστόσο, το αντίσωμα Anti-D μπορεί να καταπολεμήσει αυτήν την ασθένεια και με το αίμα του James Harrison δημιουργήθηκε ένα εμβόλιο.
Εάν η μητέρα εμβολιαστεί πριν από τη δεύτερη εγκυμοσύνη, τα μωρά που γεννιούνται στο μέλλον δεν θα διατρέχουν κανέναν κίνδυνο να έχουν αυτή την ασθένεια.
Η τραγωδία που του έδωσε την υπερδύναμή του
Ο Χάρισον δεν γεννήθηκε με αυτό το αντίσωμα, αλλά στην πραγματικότητα το ανέπτυξε όταν ήταν 14 ετών.
Το 1951, ο Τζέιμς Χάρισον χρειάστηκε να περάσει από μια περίπλοκη ιατρική χειρουργική επέμβαση, καθώς ένας από τους πνεύμονές του είχε καταρρεύσει, με τους γιατρούς να καταλήγουν τον αφαιρέσουν.
Η ανάρρωσή του κράτησε τρεις μήνες και λόγω της μεγάλης απώλειας αίματος που είχε υποστεί κατά τη διάρκεια της επέμβασης, χρειάστηκε να του δοθεί πολύ αίμα για να αναρρώσει.
Το αίμα που του χορηγήθηκε ήταν από ομάδα αίματος Rh θετική.
Σε συνδυασμό με την ομάδα αίματός του, αναπτύχθηκε στον οργανισμό του το σπάνιο αντίσωμα.
Ο Χάρισον ήξερε ότι ζούσε μόνο χάρη σε άλλους ανθρώπους που είχαν δώσει αίμα καθώς χρειαζόταν μια τεράστια δόση για να αναρρώσει, επομένως αποφάσισε να δώσει αίμα για όσο ζούσε.
Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι τότε ήταν μόλις 14 ετών και ο νόμος στην Αυστραλία λέει ότι πρέπει να είσαι 18 για να δώσεις αίμα.
Επομένως περίμενε και μόλις έκλεισε τα 18 άρχισε να κάνει δωρεές μία φορά την εβδομάδα.
Η δωρεά περισσότερες φορές θα έθετε σε κίνδυνο την υγεία του, καθώς χρειάζονται περίπου επτά έως δέκα ημέρες για να αναπτυχθούν εκ νέου 500 ml αίματος.
Μετά τις πρώτες του δωρεές, οι γιατροί που ανέλυσαν το αίμα του ανακάλυψαν ότι περιείχε το σπάνιο αντίσωμα Anti-D.
Το 1966, ρωτήθηκε αν ήθελε να συμμετάσχει στη δοκιμή για ένα νέο εμβόλιο που ονομάζεται Anti-D το οποίο θα παρήχθη με το αίμα του.
Την ίδια χρονιά δημιουργήθηκε το εμβόλιο Anti-D για την καταπολέμηση της νόσου Rhesus.
“Είναι ωραία αίσθηση. Επειδή η ζωή μου σώθηκε με μεταγγίσεις αίματος, κάνω ό,τι μπορώ. Δεν κοστίζει τίποτα, μόνο λίγο χρόνο.
Και το ευχαριστώ που παίρνεις σε κάνει να ανατριχιάζεις», είπε σε συνέντευξή του ο Χάρισον.
Από το 1955 δεν έχασε ούτε μια εβδομάδα αιμοδοσίας καθώς γνώριζε για την ασθένεια και τα παιδιά που μπορούσε να σώσει.
Από το 1955 έως το 2018 έκανε δωρεές 1.173 φορές και σε αυτή τη διαδικασία έσωσε πάνω από 2,4 εκατομμύρια παιδιά από τη νόσο Rhesus.
Ένα ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι ο Χάρισον δεν κοίταξε ποτέ το χέρι του κατά τη διάρκεια της αιμοδοσίας, καθώς δεν αντέχει το αίμα.
“Στην Αυστραλία, μέχρι το 1967, υπήρχαν χιλιάδες μωρά που πέθαιναν κάθε χρόνο και οι γιατροί δεν γνώριζαν το γιατί. Ήταν φριχτό αυτό που συνέβαινε.
Οι γυναίκες είχαν πολλές αποβολές και πολλά μωρά γεννήθηκαν με εγκεφαλική βλάβη”, δήλωσε η Jemma Falkenmire του Ερυθρού Σταυρού στο CNNi το 2015.
“Η Αυστραλία ήταν μια από τις πρώτες χώρες που ανακάλυψαν έναν δότη αίματος με αυτό το αντίσωμα, οπότε ήταν αρκετά επαναστατικός εκείνη τη στιγμή”, ανέφερε η ίδια.
Κάτοχος παγκόσμιου ρεκόρ
Σε ηλικία 81 ετών, όταν σταμάτησε να αιμοδοτεί καθώς ήταν πια επικίνδυνο για την υγεία του, ο Χάρισον έγινε κάτοχος βραβείου Γκίνες για τις περισσότερες αιμοδοσίες που έγιναν από ένα άτομο.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, του έστειλαν δεκάδες χιλιάδες γράμματα και δώρα ως εκτίμηση για τα παιδιά που είχε σώσει δίνοντας αίμα.
Ο κόσμος ήθελε μάλιστα να τον συναντήσει και να τον ευχαριστήσει προσωπικά.
Αυτό συνέβη με μια μητέρα που χάρη στον Χάρισον είχε γεννήσει επτά υγιή και όμορφα παιδιά.
Στις 11 Μαΐου 2018, ο Τζέιμς Χάρισον χάρισε το αίμα του για 1.173η και τελευταία φορά. Και ο κόσμος θα ευγνωμονεί για πάντα τον άνθρωπο με το «χρυσό μπράτσο».
Είναι 14 ετών και αλλεργική στο νερό: «Αν κάνω ντους, κλάψω ή ιδρώσω, νιώθω σαν να καίγομαι»
