Παρά τους υψηλούς τόνους και τα εκβιαστικά διλλήματα σύμφωνα με το ΚΚΕ ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπόρεσε να κρύψει στην ομιλία του στη Θεσσαλονίκη
Τη συμφωνία του στην εμπλοκή της χώρας μας και της περιοχής μας στο ιμπεριαλιστικό μακελειό, στους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς στα Βαλκάνια που προωθήθηκαν και μέσω της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ στις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ. Τη συμφωνία του στην ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης, το οποίο χρυσοπληρώνει ο λαός ενώ ταυτόχρονα «απολαμβάνει» τα αντιλαϊκά του προαπαιτούμενα όπως η ταχύτερη προώθηση των πλειστηριασμών λαϊκών κατοικιών.
Τη συμφωνία του στην πολιτική «απελευθέρωσης» της ενέργειας και στη λεγόμενη «πράσινη μετάβαση» που φουσκώνουν τους λογαριασμούς των λαϊκών νοικοκυριών.
-Τη συνενοχή του ΣΥΡΙΖΑ στη διαμόρφωση του θεσμικού «βούρκου» των παρακολουθήσεων και των υποκλοπών και την υπερψήφιση του 50% των νομοσχεδίων της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Τη συμφωνία του στο «όραμα» του κεφαλαίου για την ταχύτερη μετατροπή της περιοχής μας σε μεταφορικό, ενεργειακό και κόμβο καινοτομίας που προϋποθέτει ένταση της εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους, φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Τη συνενοχή του για τις τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές υγείας και παιδείας.
Τη συμφωνία του στην προώθηση επενδύσεων σε φιλέτα γης και αναπλάσεις με τους όρους του κεφαλαίου (πχ ΔΕΘ και παραλιακό Καλαμαριάς) που στερούν από τη νεολαία και το λαό της περιοχής τη δυνατότητα να πάρουν μια «ανάσα» σε ελεύθερους χώρους πρασίνου και αναψυχής. –
Τις ευθύνες του για την τραγική κατάσταση του ΟΑΣΘ, τις καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση του Μετρό και τις απαραίτητες επεκτάσεις προς τα δυτικά και ανατολικά.
Τις ευθύνες του για την απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου, χρονοδιαγράμματος και χρηματοδότησης για την υλοποίηση μιας σειράς απαραίτητων έργων πολιτικής προστασίας, αντιπλημμυρικών, αντισεισμικών, αντιπυρικών.
Όσες φορές και αν το επαναλάβουν οι επίδοξοι «σωτήρες», «δικαιοσύνη παντού» μέσα στο σύστημα της εκμετάλλευσης, μέσα στο σάπιο αστικό κράτος των λίγων, δεν μπορεί να υπάρξει.
Την επόμενη μέρα των εκλογών, είτε με κυβέρνηση ΝΔ είτε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, θα συνεχίσουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, όπως έκαναν άλλωστε και μετά τις προηγούμενες εκλογές, τόσο του 2015 όσο και του 2019, όπου ο ένας συνέχιζε πατώντας στο νομοθετικό έργο του άλλου.
Το πραγματικό δίλημμα και για το λαό της Θεσσαλονίκης δεν είναι «Τσίπρας ή Μητσοτάκης» αλλά αν θα είναι πιο δυνατός ο λαός την επόμενη μέρα των εκλογών απέναντι στην οποιαδήποτε αντιλαϊκή κυβέρνηση.
Αυτό προϋποθέτει ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ και ένα εργατικό – λαϊκό κίνημα σε σύγκρουση με τον πραγματικό αντίπαλο, την αστική τάξη, τις δεσμεύσεις σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, την πολιτική που εφαρμόζουν οι διαδοχικές κυβερνήσεις.
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό στο δρόμο της ανατροπής!
