Με λαμπρότητα αλλά και κατάνυξη γιορτάστηκε σε όλες τις εκκλησίες της χώρας η Κοίμηση της Θεοτόκου.
Από άκρη σε άκρη σε όλη την χώρα, στις πόλεις και τις παραλίες τιμήθηκε η Κοίμηση της Θεοτόκου καθώς η παράδοση θέλει η ημέρα του Δεκαπενταύγουστου να είναι αφιερωμένη στην Παναγία μας
Όπως είναι γνωστό, επάνω από το Σταυρό ο Κύριος μας έδωσε εντολή και την Παναγία μητέρα του παρέλαβε ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής στο σπίτι του, όπου διέμενε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου.
Όταν η Θεοτόκος έμαθε από τον Θεό για τον επικείμενο θάνατό της, ανέβηκε στο όρος των Ελαιών, έναν ορεινό όγκο στα ανατολικά της παλαιάς πόλης της Ιερουσαλήμ, για να προσευχηθεί και να προετοιμαστεί.
Από εκεί ειδοποίησε τους Αποστόλους για να είναι έτοιμοι για το επικείμενο γεγονός. Όμως επειδή κατά την ημέρα της κοίμησης (του θανάτου Της) ορισμένοι Απόστολοι δεν βρίσκονταν στα Ιεροσόλυμα, λέγεται ότι μια νεφέλη τους έφερε κοντά Της.
Η Παναγία ετάφη στο μνήμα της Γεσθημανής.
Τρεις μέρες μετά τον θάνατό Της, το σώμα της ανελήφθη στους ουρανούς, καθώς ο τάφος βρέθηκε άδειος.
Εμείς θα πούμε έστω και καθυστερημένα τα χρόνια μας πολλά στην Δέσποινα, τη Δέσπω, τη Δεσποίνου, την Δεσποινιώ, την Ντέπη, την Πέπη, την Ζέπω, την Πιπίνα, Ελώνα, Ελλώνα, Ελόνα, Θεοτόκης, Θεοτοκία, Κρυστάλλω, Κρουστάλλω, Κρουστάλω, Κρυσταλία, Κρυσταλλία, Κρουσταλένια, Κρίστι, Κρύστα, Μαρία (για παντρεμένες γυναίκες), Μάριος, Μάρω, Μαριώ, Μαριωρή, Μαρίκα, Μαριγώ, Μαριγούλα, Μαρούλα, Μαρίτσα, Μανιώ, Μαριέττα, Μαρούσα, Μάρσια, Μαργέτα, Μαριέττα, Μαργετίνα, Μιρέλλα, Μυρελλα, Μιρέιγ, Μιρέϊγ, Μιρεϊγ, Παναγιώτης, Πάνος, Πανούσος, Παναγής, Πανάγος, Γιώτης, Πανίκος, Τάκης, Παναγιώτα, Γιώτα, Παναγιούλα, Παναγούλα, Πάνη, Τότα, Τούλα, Πρέσβεια, Πρεσβεία, Συμέλα, Σιμέλα, Σουμελά, Γεσθημανή, Ιεσθημανή, Γεθσημανή, Μαρινίκη, Καθολική, Ηλιοστάλακτη.
