Ο Κώστας Αβδελάς την ζωή του δεν την κέρδισε με τις σπουδές του αλλά με την συμπάθεια, την ειλικρίνεια, την συνέπεια σε κάθε σχέση και το πραγματικό ενδιαφέρον που επέδειξε απέναντι σε κάθε άνθρωπο, ανεξαιρέτως, που έφερε η ζωή μπροστά του...
Συνέντεξη: Θέμης Πεταλωτής
Όταν είπα ότι θα έβλεπα τον Κώστα Αβδελά για να τα πούμε από κοντά, με ξάφνιασε η αντίδραση του καλύτερου φίλου μου.
Τυχερέ μου είπε, όλο και κάτι θα κερδίσεις…
Η αλήθεια είναι ότι είχα να τον δω χρόνια.
Βέβαια τον είδα όταν αναζητούσα επίμονα μια επενδυτική συμβουλή και θυμήθηκα πόσο δίκιο είχε όταν μου μιλούσε γενικά, αλλά και για την συγκεκριμένη επένδυση που ήθελα να κάνω.
«Θα έρθει η ώρα που στην τράπεζα θα μπαίνεις μόνο αν ενδιαφέρεσαι για δάνειο ή επενδυτικό προϊόν» μου είπε τότε και έπεσε μέσα.
Με κάποια καθυστέρηση βέβαια και με χαμένο εμένα, αλλά και μια ολόκληρη γενιά.
Την «πρόβλεψη» αυτή την έκανε πριν πολλά χρόνια, όταν δεν γνωρίζαμε όχι τα μνημόνια, αλλά ούτε καν τι σημαίνει κρίση.
O λόγος για τον Κώστα Αβδελά, που αν μη τι άλλο «μπορεί να πουλήσει πετρέλαιο στους Άραβες και πάγο στους … Eσκιμώους», όπως έλεγε ο κοινός μας φίλος και σημερινός σούπερ σταρ της Πολωνικής τηλεόρασης και κουμπάρος του Κώστα, Θεόφιλος Βαφείδης!
Λες και εκείνος πήγαινε πίσω…
Γιατί αυτή είναι η αλήθεια.
Μάλιστα όταν κάποτε θέλαμε να κάνουμε μεταγραφές την δεκαετία του ’80, φυσικά χωρίς λεφτά, μιας και δεν υπήρχαν, λέγαμε χαριτολογώντας πως αν στείλουμε τον Κώστα για διαπραγμάτευση μπορεί και να πάρουμε, αντί να δώσουμε.
Τόσο καλός;
Μπας και τα παραλέω;
Σαφώς και όχι.
Όταν στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές μάλιστα τον είδα υποψήφιο με το Ποτάμι, το οποίο αποτελεί παρελθόν μετά την απόφαση συμμετοχής του στο ΚΙΝΑΛ, ήμουν σίγουρος ότι θα τα πάει από καλά έως άριστα και ήμουν σίγουρος επίσης πως το «Ποτάμι» στις Σέρρες θα βγάλει βουλευτή!
Και δεν διαψεύστηκα, μιας και το Ποτάμι έβγαλε βουλευτή, μόνο που ο Κώστας παρά «τρίχα» έχασε την περίοπτη θέση στο κοινοβούλιο.
Για καιρό λοιπόν ήθελα μια άλλη κουβέντα μαζί του για τα πολιτικά, τα αθλητικά, τα οικονομικά, τα ασφαλιστικά με τα οποία ξεκίνησε ως χόμπι και εξελίχθηκε σε καριέρα και φυσικά για τα «κουτσομπολιά»!
Μετρ του είδους ο υπογράφων, και πάλι έμεινα στον άσο, από τα καλύτερα και «φρεσκότερα» νέα του Κώστα.
Χαμένος για χαμένος δηλαδή…
Και επιβεβαιώνεται από την ίδια την …Ζωή!
Μιας και έτσι λένε την γυναίκα του που παρεμπιπτόντως ήταν αυτή που δεν ήθελε να ασχοληθεί με την πολιτική.
Άδικο είχε;
Ποιος άλλωστε είναι αυτός που κέρδισε με την ενασχόλησή του με αυτή;
Μόνο που όλοι όσοι ξέρουν τον Κώστα, ξέρουν καλά πως για αυτόν η πολιτική και η επικοινωνία δεν μπορεί και δεν θα είναι ποτέ επάγγελμα.
Από τα γεννοφάσκια του δραστηριοποιήθηκε στα κοινά, μιας και ήταν από αυτούς που ήταν παρόντες στο Πρώτο Προσυνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, έχοντας πάντα πρακτικές ιδέες και λύσεις.
Δεν θα ξεχάσω πως ακόμα και σήμερα η αγορά, κλείνει κάθε Δευτέρα απόγευμα για να μην πλημμυρίζει η αγορά της Θεσσαλονίκης από Σερραίους, μετά και από δική του πρότασή, σε μια απλή συνεδρίαση του Εμπορικού Συλλόγου!
Άντε να μπορέσει να την αλλάξει κάποιος…
Όμως για μένα το ερώτημα παραμένει;
Αν δεν ασχολούνται με την πολιτική οι χαρισματικοί, οι οραματιστές και οι ικανοί, ποιος θα ασχοληθεί;
O Κώστας ήταν ανέκαθεν πολύ μπροστά από την εποχή του.
Παρότι σπουδαγμένος, επέλεξε μια δύσκολη εποχή να συμμετέχει στην δημιουργία από το τίποτα των καλύτερων εμπορικών καταστημάτων στο κέντρο της πόλης μας.
Ποιος δεν θυμάται το «Lemon», το «Rossi» και το «Καρμπόν» τα καταστήματα ετοίμων ενδυμάτων, που πρωταγωνιστούσαν στην τοπική και όχι μόνο αγορά και ποιος πήρε πρώτος «μυρουδιά» ότι «τα εμπορικά καταστήματα λιανικής θα εκλείψουν, σαν τα είδη του ζωικού βασιλείου που εξαφανίζονται»;
Γιατί αυτό είπε ο Κώστας και μπήκε κατ΄ ευθείαν από το χώρο της ένδυσης στο χώρο του Real estate!
Και πολύ καλά έκανε, μιας και η εποχή είχε ανάγκη από επιχειρήσεις και επιχειρηματίες στο χώρο των κατασκευών.
Το θέμα βέβαια είναι ότι αυτός το πρόβλεψε, επένδυσε και κέρδισε, όπως και με τα φωτοβολταϊκά.
Αρχικά σε χρόνο και σε χρήμα και στην συνέχεια σε αυτό που ήξερε καλά ανέκαθεν.
Τις γνωριμίες.
Βέβαια αυτές δεν φαίνεται να του έλειψαν ποτέ, μιας και περπατώντας μαζί του την Μεραρχίας, ξεκινήσαμε πρωί από την Νομαρχία και φτάσαμε καταμεσήμερο στο Δήμο!
Τόσο καλά…
Έτσι ξεκίνησε την δεκαετία του 2000 να κατασκευάζει μια σειρά από πολύ όμορφες οικοδομές, γνωρίζοντας την ανθρώπινη αλλά και την επαγγελματική καταξίωση.
Αν λοιπόν κάποιος μπορεί να προβλέψει το μέλλον, παίρνοντας παράδειγμα από το δικό μας μέλλον, μήπως είναι αυτός που χρειαζόμαστε;
Και μάλιστα ενόψει αλλαγών που θα έχουν σημειωθεί σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και θα είναι και μεγάλες και …δραματικές!
«Κώστα θα είσαι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές», τον ρώτησα.
«Και θέλω και μπορώ, αλλά δεν θα μπω σε μια διαδικασία μέσα σε ένα μήνα να κάνω εκλογές, να μην μπορώ να πω τις απόψεις μου και να μην ενημερώσω καν τους φίλους μου, ότι θα είμαι υποψήφιος»
Καθαρή και ξάστερη και η απάντησή του και ο ίδιος, που θεωρεί ότι «αν κάποιο άρρωστο μυαλό έφτιαχνε ένα σατανικό σχέδιο απαξίωσης της ελληνικής οικονομίας και καταστροφής της μεσαίας τάξης, αποκλείεται αυτό το σχέδιο να ήταν αποτελεσματικότερο από την διακυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου».
Αυτή κι αν είναι πολιτική θέση …
«Με 29% φόρο, συν 29% προκαταβολή, συν 27% ΕΦΚΑ, συν 15% στα μερίσματα, συν φόρο αλληλεγγύης, συν τέλος επιτηδεύματος, δεν μένει ούτε “σταγόνα” να επανεπενδύσει μια επιχείρηση σε πάγιο εξοπλισμό, πόσο μάλλον σε επεκτάσεις» μου είπε, δίνοντας μου να καταλάβω ότι είναι έτοιμος να βγει στο …μπαλκόνι!
Γνωρίζοντας πως επένδυσε το περασμένο καλοκαίρι σε ξενοδοχείο στην Ασπροβάλτα, μαζί με τον συνεταίρο του από την εμπορία δημητριακών προϊόντων, μια επιχείρηση με την οποία επίσης ασχολείται επιχειρηματικά, τον ρωτώ για τον τουρισμό και τις ευκαιρίες επένδυσης στο Νομό μας.
«Ο λόφος Καστά μας δείχνει τις προθέσεις και τον ρόλο της κυβέρνησης», μου λέει και με δυο λόγια καταλαβαίνω την εθνική και πολιτική του τοποθέτηση.
Όπως και όλων των Σερραίων, που βλέπουν καθημερινά το μνημείο να ρημάζει και τους κυβερνώντες να σφυρίζουν αδιάφορα.
Ο ίδιος επένδυσε στον τουρισμό, μιας και τον θεωρεί, μαζί με τη αγροτική οικονομία, ότι μπορούν να προσφέρουν προστιθέμενη αξία στο τόπο μας.
Σαν σωστός οικογενειάρχης, ανησυχεί σοβαρά για το μέλλον της χώρας όπως και για την υπογεννητικότητα, αλλά πάνω από όλα για την ίδια την πολιτική.
«Θέμη ο συνδετικός ιστός της ανθρωπότητας δεν είναι τα ψέματα.
Η εμπιστοσύνη είναι το θεμέλιο της κοινωνίας.
Όπου δεν υπάρχει αλήθεια, δεν μπορεί να υπάρχει εμπιστοσύνη, και όπου δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, δεν μπορεί να υπάρχει κοινωνία» μου λέει, δίνοντας μου να καταλάβω πως στο εμπόριο, όπως και στην κοινωνία, η μόνη επένδυση που αποδίδει είναι οι σχέσεις εμπιστοσύνης.
To πώς θα προχωρήσουν τα κόμματα και ποιες θα είναι οι επιλογές τους, είναι αλήθεια ότι δεν το γνωρίζω.
Ξέρω όμως ότι στην πολιτική γίνονται πράγματα που δεν λέγονται και λέγονται πράγματα που δεν γίνονται, ενώ κυριαρχούν άνθρωποι με εφήμερους στόχους, χωρίς αξίες και ιδανικά.
Πολλές φορές όμως η ίδια η ζωή, κάνει τις δικές τις εκπλήξεις.
Άλλες φορές για να μας κάνει να ελπίζουμε και άλλες για να μας κάνει απλά να συνεχίζουμε.
Και ο Κώστας είναι μια από τις ελπίδες μας.
Λέτε να …
Δείτε εδώ ολόκληρο το τεύχος του SocialProfile
